9 Cechy charakterystyczne komunizmu

Komunizm to system państwowej własności i kontroli czynników produkcji, w tym ziemi, kapitału i pracy. Poniżej przedstawiamy podstawowe cechy komunizmu.

Własność państwowa

Państwo jest właścicielem całego kapitału w systemie komunistycznym, w tym wszystkich gruntów, maszyn, budynków i infrastruktury. Własność osobista jest zniesiona lub ograniczona do przedmiotów osobistych. Na przykład, społeczeństwo komunistyczne może przenieść ogromną liczbę ludzi z ich domów do mieszkań, aby wykorzystać ziemię do jakiegoś celu, takiego jak fabryka lub projekt infrastruktury.

Centralne planowanie

W systemie kapitalistycznym firmy swobodnie decydują co produkować, a konsumenci swobodnie decydują co kupować w procesie zwanym rynkiem. W systemie komunistycznym jest to całkowicie zastąpione przez system planowania państwowego, w którym państwo ustala cele produkcyjne dla wszystkich towarów i usług.

Biurokratyczna elita

Centralne planowanie i kontrola państwa nad wszelką własnością wymaga dużej biurokracji. Jako ideologia, komunizm twierdzi, że „wszyscy są równi”. W praktyce wyłania się biurokratyczna elita, a konkurencja przenosi się z wytwarzania wartości i innowacji na rywalizację o stanowiska w rządzie.

„Dobro wspólne”

Motyw zysku zostaje zastąpiony przez system, w którym państwo przydziela ludzi do szkół i miejsc pracy, a praca jest wymagana przez państwo. Każda jednostka musi poświęcić swoje własne aspiracje i wolności dla „wspólnego dobra”, jak to jest postrzegane przez biurokratyczną elitę. Ogólnie rzecz biorąc, jest to mniej motywujące niż swobodna praca w celu poprawy sytuacji dla siebie lub swojej rodziny.

Konkurencja

W społeczeństwie komunistycznym konkurencja istnieje tylko wewnątrz samego systemu. Na przykład, aby zostać zawodowym tancerzem musisz zdobyć aprobatę systemu, aby to zrobić. Społeczeństwo komunistyczne przypomina gigantyczną firmę telekomunikacyjną, w której wszyscy starają się o bardziej wpływowe lub interesujące role w jednej rozrastającej się organizacji, która stała się niewydolna pod własnym ciężarem.

Oszczędność

Komunizm opiera się na idei walki klasowej, w której proletariat dochodzi do dominacji. Jako taka, widoczna konsumpcja jest zakazana nawet wśród biurokratycznej elity, która musi bagatelizować swoje zalety lub ryzykować karę.

Jedna partia

Społeczeństwa komunistyczne historycznie były systemem jednej partii, w którym opozycja polityczna jest niedozwolona. Może to być nieodłączną cechą społeczeństwa, w którym cała władza jest skupiona w jednej organizacji – rządzie bez ograniczeń i granic.

Represja

Jako że opozycja polityczna i wolności ekonomiczne nie są dozwolone, system komunistyczny może represjonować te działania. Inne wolności również mogą być represjonowane, takie jak wolność słowa, prawo do prywatności, wolność poruszania się, wolność zrzeszania się, wolność wyznania i wolność od arbitralnego zatrzymania. Historyczne systemy komunistyczne charakteryzowały się kontrolą państwa nad każdym aspektem życia, propagandą i „poprawnym myśleniem”, które było wymuszane przez siłę przymusu państwa, które posiadało i kontrolowało wszystkie zasoby.

Efektywność

Rynki służą do decentralizacji bilionów decyzji ekonomicznych. Jest to trudne do scentralizowania, tak że historyczne społeczeństwa komunistyczne produkowały stagnację, produkty niskiej jakości, niedobory, głód i katastrofy środowiskowe.

.

.