Privacy & Cookies
Ta strona używa plików cookies. Kontynuując, wyrażasz zgodę na ich użycie. Dowiedz się więcej, w tym jak kontrolować pliki cookies.
Ostatnio dużo myślałem o rodzinie obojowej. Ostatnio uświadomiłem sobie coś na ten temat. Właściwie kilka realizacji.
Numer jeden: sam obój ma najmniejszy zakres użytkowy jakiegokolwiek instrumentu dętego drewnianego na zaledwie dwie i pół oktawy. Wszystkie inne instrumenty dęte drewniane mają minimum trzy oktawy (fagot i klarnety mają co najmniej trzy i pół). Ale nie obój.
Numer dwa: podstawowy instrument pomocniczy w każdej rodzinie jest oktawę wyżej lub niżej niż instrument główny. Piccolo jest oktawę wyżej niż flet; klarnet basowy jest oktawę niżej niż klarnet płaski; kontrabassoon jest oktawę niżej niż fagot. Ale nie Oboj. W rzeczywistości, główny instrument pomocniczy Oboju, Róg Angielski, jest tylko o jedną piątą niższy. Co więcej, nie tworzy on nawet kwinty doskonałej niższej, ale kwintę zmniejszoną – tri-ton.
To oznacza, że zakres głównej rodziny obojów wynosi nieco ponad trzy oktawy – tyle samo, co każdego z pozostałych instrumentów dętych drewnianych. Zakres ten jest dokładnie taki sam jak zakres klarnetu C.
Teraz zadam pytanie, dlaczego to Róg Angielski jest głównym instrumentem pomocniczym, a nie instrument zbudowany o oktawę niżej od Oboju: Obój Basowy?
Zanim przejdę dalej, należy pamiętać, że Obój Basowy jest bardzo rzadkim instrumentem. Punktowanie go nie jest rozsądne, chyba że znasz konkretny zespół lub gracza.
W standardowej 3-osobowej sekcji orkiestrowej, jeśli zastąpimy rożek angielski obojem basowym, sekcja obojowa wygląda bardziej jak inne sekcje instrumentów dętych drewnianych: 2 prymarne i 1 pomocniczy oddalony o oktawę od prymarnego. Mamy teraz również trzy i pół oktawy (plus) barwy oboju.
Mamy teraz znacznie większy zakres użytkowy. A obój basowy wypełnia lukę w rodzinie instrumentów dętych drewnianych, której nie wypełnia żaden inny standardowy instrument, prawdziwy głos tenorowy.
Jako że tembr oboju basowego nie różni się znacząco od rogu angielskiego, nie tracimy żałobnej natury tego instrumentu. W rzeczywistości, w tej sytuacji, English Horn stałby się jak klarnet altowy, nie absolutnie konieczny, ale jako miły wypełniacz.
Jeśli spojrzymy na rzeczy logicznie (co nigdy nie jest najlepszym sposobem patrzenia na muzykę – ale jednak…), posiadanie sekcji obojowej składającej się z 2 obojów i Oboju basowego wydaje się być, na pierwszy rzut oka, najbardziej użytecznym 3-osobowym zespołem. To powiedziawszy, znam tylko jeden utwór, Marsz Dziecięcy Graingera (na zespół), który używa tego zespołu.
W każdym razie, jest to interesujący eksperyment myślowy, i to taki, który nie jest całkiem rozsądny z powodu rzadkości oboju basowego.