Jeśli chodzi o projektowanie szkoleń, być może skupienie się na tym, co ludzie muszą być w stanie zrobić, a nie tylko na tym, co muszą wiedzieć, może zrobić różnicę. Jest tak dlatego, że prowadzi to do szkoleń skoncentrowanych na działaniach, a nie na tradycyjnych prezentacjach informacji.
Te koncepcje doprowadziły Cathy Moore, mówcę, projektanta szkoleń i autora książki Map It: The Hands-On Guide to Strategic Training Design, do stworzenia modelu mapowania działań. Jej celem jest „uratowanie świata przed nudnymi instrukcjami”, a jej narzędzia i zasoby pomagają to zrobić jednemu uczniowi na raz.
W tym odcinku podcastu Leading Learning, Celisa rozmawia z Cathy o mapowaniu działań, w tym o tym czym jest, dlaczego jest skuteczne i jak je stosować. Omawiają również rolę, jaką mapowanie działań odgrywa w pomiarze i ewaluacji oraz projektowaniu scenariuszy.
Aby słuchać, kliknij poniżej. Aby mieć pewność, że złapiesz wszystkie przyszłe odcinki, pamiętaj o subskrypcji przez RSS lub iTunes. A jeśli podoba Ci się podcast, pamiętaj, aby dać mu tweeta!
Listen to the Show
Read the Show Notes
– Dziękujemy Blue Sky eLearn, sponsorowi podcastu Leading Learning za pierwszy kwartał 2018 roku. Blue Sky jest twórcą systemu zarządzania uczeniem się Path, wielokrotnie nagradzanego, opartego na chmurze rozwiązania edukacyjnego, które upoważnia Twoją organizację do zmaksymalizowania jej wiadomości. Blue Sky zapewnia również szereg usług wirtualnych wydarzeń i usług instruktażowych, aby pomóc Ci zmaksymalizować treści i stworzyć głębsze zaangażowanie odbiorców. Aby dowiedzieć się więcej o Blue Sky eLearn i wszystkim, co oferuje, odwiedź https://www.blueskyelearn.com.
– Wyróżniony Zasób Tygodnia – kolekcja zasobów Action Mapping stworzona przez Cathy Moore.
– Zapowiedź tego, co zostanie omówione w tym podcaście, w którym Celisa przeprowadza wywiady z pisarką, mówcą i uznaną na całym świecie projektantką szkoleń, Cathy Moore.
– Wprowadzenie do Cathy i kilka dodatkowych informacji o niej samej i jej pracy.
Model mapowania działań
– Mapowanie działań jest jedną z rzeczy, z których jesteś najbardziej znany. Dla tych, którzy mogą nie być zaznajomieni z tym modelem, czy mogłabyś go wyjaśnić?
Cathy wyjaśnia, że mapowanie działań to model, który pomaga nam uniknąć wysypu informacji i stworzyć szkolenie bardziej skoncentrowane na działaniach. Zaczyna się od pytania, jaką wymierną poprawę chcemy zobaczyć w organizacji w wyniku tego szkolenia? W przypadku stowarzyszenia, byłoby to pytanie, jaką wymierną poprawę chcą zobaczyć nasi słuchacze w działaniu swojej organizacji lub w życiu osobistym?
Gdy zaczniesz od tego, możesz wymienić, co ludzie muszą zrobić w pracy, aby osiągnąć tę zmianę – unikasz więc natychmiastowego przechodzenia do tego, co muszą wiedzieć, a zamiast tego wymieniasz, co muszą zrobić – i pytasz, co sprawia, że jest to trudne do zrobienia. Prowadzi to do takich rzeczy, jak działania praktyczne zamiast prezentacji informacji. W tych działaniach można połączyć lub opcjonalnie dostarczyć informacje, których uczniowie mogą potrzebować. W rezultacie uzyskuje się doświadczenie bardzo skoncentrowane na działaniu, a uczący się mają swobodę wyciągania tyle informacji, ile potrzebują, a nie wszyscy muszą siedzieć przy tej samej prezentacji informacji.
– Sposób, w jaki przedstawiasz model mapowania działań uderza mnie jako trudny do podważenia – to po prostu ma sens. To powiedziawszy, mam wrażenie, że jest miejsce na rozwój w stosowaniu tego modelu. Dlaczego mapowanie działań i działania praktyczne nie są bardziej normą? Czy to po prostu brak wiedzy? Jakie widzisz bariery w przyjęciu modelu?
Cathy wskazuje, że jest to bardziej kwestia kulturowa – wiele osób uważa, że szkolenie to nauczanie i dlatego szkolenie powinno polegać na dostarczaniu informacji, po którym następuje sprawdzenie wiedzy. W świecie profesjonalnej edukacji ustawicznej jest to naprawdę zakorzenione, ponieważ skupiamy się na certyfikatach lub godzinach spędzonych na zajęciach, a nie na tym, co potrafią zrobić. Mówi więc, że jest to zmiana sposobu myślenia i jest to przerażająca zmiana, ponieważ jesteśmy tak dobrze zaznajomieni z modelem informacji, dostarczania i testowania.
– Jak więc możemy rozpocząć tę zmianę kulturową? Czy masz jakieś wskazówki, jak to zrobić, zamiast skupiać się na informacjach lub podejściu opartym na czasie, aby spełnić określone wymagania?
Cathy wskazuje, że w świecie korporacyjnym jest to łatwiejsze w przypadku wewnętrznych projektów szkoleniowych, ponieważ korzyści i cele działań praktycznych są łatwe do zademonstrowania i udowodnienia. W świecie stowarzyszeń lub certyfikacji jest to naprawdę większe ryzyko, ponieważ rynek płaci za CEU/kredyty. Mówi, że sama widziałaby to jako wyróżnik – wszyscy inni projektują materiały, które przedstawiają informacje i każą ci je powtórzyć na teście, my natomiast projektujemy te realistyczne działania praktyczne, które każą ci faktycznie ćwiczyć wykonywanie „rzeczy” niezbędnych do nauki.
Zastosowanie Modelu Mapowania Działań
– Większość naszych słuchaczy nie ma bezpośredniego dostępu do swoich uczniów w miejscu pracy – nie są to korporacyjne działy szkoleniowe. Jakie rady – lub przestrogi – masz dla nich, kiedy myślą o tym, jak mogą zastosować mapowanie działań?
Kilka rzeczy, które Cathy sugeruje zrobić to:
- Zobacz materiał/projekt lub potrzebę rynku z perspektywy uczącego się.
- Zastanów się nad stworzeniem minimalnego realnego produktu, aby rozwinąć garść działań na ten temat, które uważasz za przydatne dla nich i zobacz, jak dobrze się sprzedają/jak dobrze są odbierane.
- Upewnij się, że twój ekspert przedmiotowy (SME) ostatnio – lub obecnie – wykonuje pracę, w której ma pomóc ludziom. A najlepiej mieć więcej niż jednego SME, który może odpowiedzieć na pytanie, co oni muszą zrobić? I co ważniejsze, co sprawia, że jest to trudne?
Mapowanie działań i pomiar &Ewaluacja
– Pomiar i ewaluacja mogą być trudnymi obszarami do rozwiązania, ponieważ zbyt łatwo jest zmierzyć nieistotne wymiary – typowy uśmiech, reakcja typu Poziom 1 – i zaniedbać wpływ uczenia się. Ale ponieważ mapowanie działań wiąże każdą interwencję edukacyjną naprawdę ściśle z wynikami, myślę, że byłoby pomocne w pomiarze i ewaluacji tych interwencji edukacyjnych. Jakie są Twoje przemyślenia na temat tego, jak najlepiej zmierzyć i ocenić wpływ uczenia się?
Cathy ponownie zauważa, że w świecie korporacji jest to łatwiejsze niż w świecie stowarzyszeń, ponieważ korporacja realizująca wewnętrzny projekt edukacyjny może bezpośrednio zmierzyć jego efekt. Ponieważ musisz spojrzeć na to z punktu widzenia rynku lub osób uczących się, powinieneś zidentyfikować miarę, do której mogą mieć dostęp i określić ją jako swój cel. Idealnie byłoby, gdyby po zakończeniu interwencji edukacyjnej – która, jak zauważa autorka, jest czymś więcej niż kursem, ponieważ działania praktyczne są formą rozłożonej w czasie praktyki – można to ponownie sprawdzić. Więc może zrób test wstępny i test końcowy, aby zobaczyć, czego się nauczyli na podstawie tego, co mogą zrobić, a nie tego, co wiedzą.
Projektowanie scenariuszy
– Projektowanie scenariuszy to kolejny obszar, na którym skupiłaś swoją pracę, ponieważ scenariusze mogą być szczególnie skutecznym rodzajem działań praktycznych, do których wzywa model mapowania działań. W jaki sposób podchodzisz do projektowania scenariuszy i jakie częste błędy lub pomyłki obserwujesz w tym zakresie?
Cathy dzieli się tym, że od kilku lat prowadzi kursy/wydarzenia związane z projektowaniem scenariuszy, więc widzi wszystkie błędy – niektóre z nich to brak konkretnego, jasnego, dogłębnego, wysoce kontekstualnego zrozumienia zadania, które ludzie mają przećwiczyć. Oznacza to, że musisz mieć SME, które są obecne w pracy i mogą powiedzieć, co sprawia, że jest ona trudna i jakie wyzwania napotykają ludzie. Sugeruje również stworzenie prototypu i przetestowanie go na rzeczywistych uczniach.
Trzeba zidentyfikować, co jest prawidłową rzeczą do zrobienia i dlaczego jest to trudne do zrobienia, jakie są powszechne błędy i dlaczego są tak kuszące, oraz konsekwencje każdej z tych opcji. W świecie stowarzyszeń, Cathy mówi, że kuszące jest tworzenie ogólnych kursów, ponieważ próbujesz objąć jedną rzecz dla wszystkich, ale o wiele lepiej jest ze scenariuszami, aby mieć super konkretny przykład.
– Idea projektowania scenariuszy sprawia, że myślę o personach uczących się i być może może to może być skuteczne narzędzie w zorientowaniu się, które scenariusze będą pasować. Czy dużo pracujesz z personami uczących się?
Cathy zaleca ich używanie, ale jest również bardzo ostrożna, aby odróżnić personę uczącego się od perspektywy marketingu, która polega na tym, że mamy pogląd na naszego uczącego się jako osobę i tworzymy jedną osobę uczącą się, która go reprezentuje. Musisz więc mieć jasność co do znaczenia tego terminu.
– Co jest na horyzoncie w projektowaniu uczenia się? Czy są jakieś duże osiągnięcia lub zmiany, które Twoim zdaniem zobaczymy w projektowaniu uczenia się w nadchodzących latach lub które masz nadzieję, że zobaczymy.
Cheathy ma nadzieję, że mniejszy nacisk zostanie położony na dostarczanie i testowanie informacji, a większy na projektowanie działań praktycznych wspierających praktykę w świecie rzeczywistym i mentoring w pracy. Cathy przyznaje, że jest sceptykiem technologicznym i wolałaby widzieć zainteresowanie tworzeniem praktyki, która będzie napędzać wybraną przez nas technologię. Istnieją pewne narzędzia, które lubi, a które pomagają w projektowaniu działań praktycznych, takie jak Twine, które jest darmowym narzędziem pomagającym w pisaniu scenariuszy oraz ich tworzeniu i dostarczaniu.
– Jakie jest jedno z najpotężniejszych doświadczeń edukacyjnych, w których brałeś udział jako osoba dorosła, od czasu zakończenia edukacji formalnej?
Cathy dzieli się tym, że na początku XXI wieku chciała zaprojektować super energooszczędny dom solarny. Wymagało to wiele nauki i podjęcia ogromnej liczby decyzji. Skończyło się to na nauce opartej na projekcie, a ona nawet stworzyła stronę internetową na ten temat, aby informować o wszystkim, co robiła i dlaczego, co jeszcze bardziej wzmocniło naukę – i otworzyło ją na krytykę. To pomogło jej podejmować decyzje, a następnie bronić ich, co pomogło w procesie uczenia się, wszystkie rzeczy, które można robić z uczniami podczas działań praktycznych, ponieważ to również poprawia umiejętności metapoznawcze.
– Jak połączyć się z Cathy i/lub dowiedzieć się więcej o jej pracy:
Strona internetowa: https://blog.cathy-moore.com/
– Wrap Up
Jeśli czerpiesz wartość z podcastu Leading Learning, upewnij się, że subskrybujesz przez RSS lub na iTunes. Będziemy również wdzięczni, jeśli dasz nam ocenę na iTunes, przechodząc do https://www.leadinglearning.com/itunes.
Będziemy również wdzięczni, jeśli poświęcisz minutę, aby odwiedzić naszego sponsora w tym kwartale, Blue Sky eLearn. Oprócz tego, że dowiesz się o ich usługach, znajdziesz tam również wiele wspaniałych zasobów, które oferują za darmo.
Również rozważ poinformowanie innych o podcaście. Przejdź do https://www.leadinglearning.com/share, aby udostępnić informacje o podcaście za pośrednictwem Twittera, lub wyślij wiadomość na innym wybranym przez siebie kanale z łączem do https://www.leadinglearning.com/podcast.
– Sign off
Jeśli podoba Ci się ten odcinek, możesz również chcieć posłuchać:
- Design for How People Learn with Julie Dirksen
- Make It Stick with Peter C. Brown
- Re-thinking a Dangerous Art Form with Dr. Will Thalheimer
- Telling Ain’t Training (Still) with Harold Stolovitch
- Exploring Gamification and Learning with Karl Kapp
- Serious Flipped Learning with Dr. Brian McGowan
.