October 13, 2015 in Journal Article Summaries, Narcolepsy
Background
W porównaniu z dorosłymi z narkolepsją, dzieci z narkolepsją często mają wyższy poziom nadmiernej senności w ciągu dnia (EDS), częściej mają katapleksję bez spustu i częściej mają wtórną postać narkolepsji. EDS i zaburzony sen nocny narkolepsji może prowadzić do obniżenia jakości życia i gorszych wyników w nauce ze względu na towarzyszącą otyłość, depresję i zespół deficytu uwagi/nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD), które często towarzyszą narkolepsji. ADHD ma dwa główne rodzaje objawów – nieuwaga (takie jak problemy z zwracaniem uwagi lub organizacją zadań lub 
łatwo się rozpraszają) i nadpobudliwość-impulsywność (takie jak wiercenie się lub problemy z utrzymaniem pozycji siedzącej lub czekaniem na zmianę). Inne badania wykazały, że dorośli z narkolepsją mają ADHD w wyższym stopniu niż typowa populacja dorosłych, ale nikt nie badał tego u dzieci.
Kim byli uczestnicy i co robili?
Wszystkie dzieci z narkolepsją, które były widziane w jednym z krajowych ośrodków narkolepsji we Francji w okresie czterech lat zostały zaproszone do udziału w tym badaniu. Dzieci z narkolepsją (86 z katapleksją i 22 bez) oraz dzieci bez narkolepsji (67 osób z grupy kontrolnej) zostały zrekrutowane. Z pomocą rodziców, jeśli było to konieczne, dzieci te wypełniały kilka kwestionariuszy, w tym Pediatryczną Skalę Senności Dziennej, Skalę Zmęczenia Chaldera, Skalę Oceny ADHD oraz Dziecięcy Inwentarz Depresji.
Kim byli badacze i co robili?
Badaczami byli lekarze z czterech krajowych ośrodków narkolepsji we Francji. Zbadali każdego z uczestników, obliczyli wskaźnik masy ciała badanych (waga podzielona przez wzrost, w metrach podniesiony do kwadratu) i przepisali leczenie narkolepsji dla tych badanych, którzy mieli narkolepsję. Oni nie specjalnie traktować objawy ADHD, chociaż wiele z wake-promoting zabiegi dla narkolepsji są również wykorzystywane do ADHD. Dokonali przeglądu odpowiedzi pacjentów na kwestionariusze.
Jakie były wyniki badania?
Dzieci wahały się w wieku od 6,5 do 17,9 lat. Dzieci z Nw/oC były średnio młodsze niż dzieci z pozostałych dwóch grup. Nieco więcej niż połowa dzieci z narkolepsją miała nadwagę, w porównaniu z 10% dzieci z grupy kontrolnej. Około 20% pacjentów z narkolepsją było otyłych, w porównaniu z 4% osób z grupy kontrolnej. Spośród osób z grupy kontrolnej, 5% do 6% miało klinicznie istotne objawy ADHD, podobnie jak 30% pacjentów z NwoC i 15% pacjentów z NwC. Osoby z wyższym poziomem objawów ADHD miały wyższe wskaźniki depresji i obniżonej jakości życia.
W odniesieniu do leków, 73% dzieci z Nw/oC otrzymywało leczenie (>90% ze stymulantami, brak z oksybatem sodu) i 67% dzieci z NwC otrzymywało leczenie (>90% ze stymulantami, 14% z oksybatem sodu). „Ponadto, w przeciwieństwie do objawów narkolepsji, dla których obserwowano pewne korzyści z terapii, objawy ADHD wydawały się w dużej mierze nie reagować na terapię psychostymulantami. Pozostaje zatem niejasne, czy terapia lekami psychostymulującymi jest skuteczna w przypadku objawów ADHD w narkolepsji dziecięcej i czy hipersomnia i ADHD mogą, czy nie mogą mieć wspólną patofizjologię leżącą u podstaw.”
.