Akinetopsja

Choroba

Akinetopsja pochodzi z języka greckiego: a dla „nie”, kine dla „przenieść”, i opsia dla „zobaczyć”. Akinetopsja odnosi się do „ślepoty ruchu”, która jest wyższym zaburzeniem przetwarzania wzrokowego z uszkodzenia pozasiatkówkowego, w którym pacjent ma trudności z konkretnym postrzeganiem obiektów w ruchu ze zmiennym nasileniem i rzadko całkowicie.Jest to bardzo rzadki stan z tylko kilkoma zgłoszonymi przypadkami w literaturze. Uważa się, że istnieją dwa rodzaje Akinetopsji; „zamrożone klatki”, znane również jako widzenie kinematograficzne, oraz „znikające obiekty”, gdy tylko się poruszą.

Zjawisko Zeitraffera jest innym nakładającym się stanem, który dzieli podobieństwa z akinetopsją. Zjawisko Zeitraffera opisuje zmienioną percepcję prędkości poruszających się obiektów, a pacjent może opisać iluzoryczne doświadczenie spowolnionego ruchu. Uważa się, że jest to związane z dysfunkcją sieci mózgowych odpowiedzialnych za wizualną percepcję prędkości.

Akinetopsja może występować w połączeniu z innymi manifestacjami wyższego rzędu wizualnego lub może występować w odosobnieniu. Pacjenci ci często nie mogą już polegać na swoim wzroku i często trenują swój słuch, aby pomóc w ocenie odległości i interakcji z innymi ludźmi.

Etiologia

Opisano kilka przyczyn, które mogą powodować akinetopsję. Należą do nich zawał, urazowe uszkodzenie mózgu, choroba neurodegeneracyjna, taka jak choroba Alzheimera (wizualna odmiana choroby Alzheimera/ tylny zanik kory mózgowej), padaczka, zaburzenia percepcji przetrwałej halucynogenów (HPPD) i działanie niepożądane leków.

Patofizjologia

Akinetopsja jest uważana za związaną z uszkodzeniem V5 przyśrodkowej części skroniowej (MT) mózgu, obejmującej połączenie skroniowo-ciemieniowo-potyliczne. Najczęściej jest ona wtórna do choroby obustronnej, jednak opisywano ją również w przypadku zmian jednostronnych. Informacje wzrokowe są odbierane w korze asocjacyjnej V1-2, ruch wzrokowo-przestrzenny jest następnie przetwarzany w obszarze V5 (MT). Uszkodzenie tego ostatniego obszaru może prowadzić do niezdolności do postrzegania lub wykrywania ruchu „Akinetopsja”. Na podstawie zaangażowania obszaru V5 (MT) „centrum ruchu”, problem może być zlokalizowany do strumienia grzbietowego odpowiedzialnego za „gdzie”.

Diagnoza akinetopsji jest stawiana klinicznie. Nie ma testów diagnostycznych ani patognomonicznych wyników badań.

Historia

Ze względu na bardzo unikalny zestaw objawów, podejrzenie akinetopsji może być wysokie na podstawie samego wywiadu. Pacjenci często mają bardzo specyficzne dolegliwości, które mogą opisywać jako widzenie poszczególnych „klatek w rolce filmowej” lub „ruch poklatkowy” lub „jakbym był w pokoju ze światłami stroboskopowymi”. Mogą skarżyć się, że „przedmioty znikają, gdy się poruszą”. Rzadko, pacjenci mogą skarżyć się na poważne zaburzenia widzenia. Wywiad może również pomóc w ustaleniu podstawowej przyczyny. Dodatkowe pytania, które należy zadać pacjentowi obejmują historię urazów głowy, choroby Alzheimera, rekreacyjnego używania narkotyków i leków.

Badanie fizykalne

Aferentne i eferentne części badania neurooftalmicznego są często nienaruszone. Proste zadanie polegające na rzuceniu pacjentowi piłki do złapania może być pomocne w wykryciu niezdolności pacjenta do postrzegania ruchu. Co ważne, należy rozważyć zbadanie innych funkcji wzrokowych wyższego rzędu w celu sprawdzenia innych możliwych powiązań, takich jak symulatanagnozja.

Zarządzanie

Akinetopsja może być trudnym stanem do zarządzania. Postępowanie zależy od przyczyny leżącej u podstaw. Można rozważyć rehabilitację przedsionkową i wzrokową, która jest kontrowersyjna i nie ma mocnych dowodów. Obecnie nie ma zatwierdzonych leków do leczenia tego stanu.

1. 1,0 1,1 S. ZEKI, CEREBRAL AKINETOPSIA (VISUAL MOTION BLINDNESS): A REVIEW, Brain, Volume 114, Issue 2, April 1991, Pages 811-824, https://doi.org/10.1093/brain/114.2.811
2. Ovsiew, F. (2014). Zjawisko Zeitraffera, akinetopsja, a wzrokowa percepcja prędkości ruchu: A case report. Neurocase, 20, 269 -272.
3. 3.0 3.1 J. ZIHL, D. VON CRAMON, N. MAI, SELECTIVE DISTURBANCE OF MOVEMENT VISION AFTER BILATERAL BRAIN DAMAGE, Brain, Volume 106, Issue 2, June 1983, Pages 313-340, https://doi.org/10.1093/brain/106.2.313
4. 4.0 4.1 Marek Nawrot. Zaburzenia ruchu i głębokości. Neurologic Clinics. 21(3) 2003, Strony 609-629, ISSN 0733-8619, https://doi.org/10.1016/S0733-8619(02)00126-3.
5. 5.0 5.1 (http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0733861902001263) Halpern J.H., Lerner A.G., Passie T. (2016) A Review of Hallucinogen Persisting Perception Disorder (HPPD) and an Exploratory Study of Subjects Claiming Symptoms of HPPD. In: Halberstadt A.L., Vollenweider F.X., Nichols D.E. (eds) Behavioral Neurobiology of Psychedelic Drugs. Current Topics in Behavioral Neurosciences, vol. 36. Springer, Berlin, Heidelberg
6. Kengo Maeda, Yoshiko Sugihara, Tomoyuki Shiraishi. Akinetopsja z achromatopsją z powodu padaczki ogniskowej. 2019 Apr;67:27-29. doi: 10.1016/j.seizure.2019.03.004. Epub 2019 Mar 6.PMID: 30856459 DOI: 10.1016/j.seizure.2019.03.004
7. Po-Heng Tsai, Mario F. Mendez. AKINETOPSIA IN THE POSTERIOR CORTICAL VARIANT OF ALZHEIMER DISEASE September 01, 2009; 73 (9) CLINICAL/SCIENTIFIC NOTES First published August 31, 2009, DOI: https://doi.org/10.1212/WNL.0b013e3181b59c07
8. Nobuko Otsuka-Hirota 1, Haruko Yamamoto, Kotaro Miyashita, Kazuyuki Nagatsuka. Invisibility of moving objects: a core symptom of motion blindnessBMJ Case Rep. 2014 Apr 12;2014:bcr2013201233. doi: 10.1136/bcr-2013-201233

.