Anagen Effluvium

Tabela I.

Optymalne podejście terapeutyczne do łysienia plackowatego

Skupia się na łysieniu wywołanym chemioterapią, ponieważ jest tołysienie wywołane chemioterapią, ponieważ jest to najczęstsza przyczyna łysienia plackowatego.

• Edukacja pacjentów na temat przebiegu utraty włosów – patrz część „Diagnoza”, powyżej.

• Pewność, że włosy odrastają po 3-6 miesiącach od zaprzestania chemioterapii.

• Topowe stosowanie 2% roztworu minoksydylu dwa razy dziennie na skórę głowy po wystąpieniu utraty włosów może przyspieszyć ich odrastanie. W jednym z badań stwierdzono, że kobiety chore na raka piersi doświadczyły szybszego odrastania włosów w wyniku chemioterapii o 50 dni.

Postępowanie z pacjentem

Należy poinstruować pacjenta, aby skontaktował się z lekarzem 6 miesięcy po przerwaniu chemioterapii, jeśli odrastanie włosów nie nastąpi. Wykonać 4-mm biopsję punkcyjną skóry głowy dla przekrojów poziomych w celu ustalenia prognozy, czy utrata włosów jest trwała (tzn. bliznowacenie w sensie, że mieszki włosowe są trwale zniszczone: patrz Nietypowy scenariusz kliniczny poniżej).

Pacjenci często pytają o chłodzenie skóry głowy jako metodę zapobiegania anagen effluvium po chemioterapii. Hipotermia skóry głowy ogranicza ekspozycję mieszków włosowych na środek chemioterapeutyczny. Większość opublikowanych danych, które często donoszą o korzyściach, jest niskiej jakości naukowej i dotyczy małej liczby badanych, co ogranicza wiarygodność ich interpretacji. Konieczne jest przeprowadzenie większej liczby badań klinicznych i biofizycznych.

Chłodzenie skóry głowy nie powinno być stosowane w schematach chemioterapii leczniczej w nowotworach układu krwiotwórczego. Obawy dotyczące długoterminowych przerzutów do skóry głowy po chłodzeniu skóry głowy wymagają dalszych badań. Chłodzenie skóry głowy nie jest ani standardem, ani szeroko akceptowanym sposobem leczenia zapobiegającym utracie włosów spowodowanej chemioterapią.

Nietypowe scenariusze kliniczne do rozważenia w postępowaniu z pacjentem

Łysienie wywołane chemioterapią występuje rzadko. Najczęściej występuje po zastosowaniu wysokodawkowanej chemioterapii, a następnie przeszczepu szpiku kostnego, ale może wystąpić również po samej chemioterapii. Podejrzenie należy wysunąć w przypadku braku wzrostu po 6 miesiącach.

Busulfan jest najczęściej wskazywanym czynnikiem; biopsja skóry potwierdza zmniejszenie mieszków włosowych bez stanu zapalnego. Uważa się, że chemioterapia celuje w komórki macierzyste mieszków włosowych.

Jakie są dowody?

Duvic, M, Lemak, N, Valero, V, Hymes, SR, Farmer, KL, Hortobagyi, GN. „A randomized trial of minoxidil in chemotherapy-induced alopecia”. J Am Acad Dermatol. vol. 35. 1996. pp. 74-8. (2% minoksydyl stosowany miejscowo dwa razy dziennie skrócił czas trwania łysienia po chemioterapii. W badaniu wzięło udział niewiele osób i potrzeba więcej badań, aby ostatecznie stwierdzić, że miejscowy minoksydyl jest skuteczny w tym schorzeniu.)

Tallon, B, Blanchard, E, Goldberg, LJ. ” Permanent chemotherapy-induced alopecia: case report and review of the literature”. J Am Acad Dermatol. vol. 63. 2010. pp. 333-6. (Ten raport i przegląd literatury podkreśla rzadkie przypadki, że chemioterapia (+/- przeszczep szpiku kostnego) może prowadzić do trwałej utraty włosów.)

Tosti, A, Pazzaglia, M. „Drug reactions affecting hair: diagnosis”. Dermatol Clin. vol. 25. 2007. pp. 223-31. (Doskonały przegląd leków stosowanych w chemioterapii, które prowadzą do anagen effluvium. Autorzy przytaczają również chemioterapeutyki, które NIE prowadzą do utraty włosów w formie tabeli.)

.