Annals of the Four Masters

Pomóż wesprzeć misję Nowego Adwentu i uzyskaj pełną zawartość tej strony internetowej jako natychmiastowe pobranie. Zawiera Encyklopedię Katolicką, Ojców Kościoła, Summę, Biblię i więcej za jedyne $19.99…

Najobszerniejsza ze wszystkich kompilacji starożytnych kronik Irlandii. Zaczynają się one, nominalnie przynajmniej, od A.M. 2242 i są kontynuowane aż do A.D. 1616. Wpisy, które są gołe i skromne we wcześniejszym okresie, stają się mniej liczne w miarę postępu „Annals”, a pod koniec stają się częściowo prawie jak historia w ich rozproszeniu. Głównym kompilatorem tych „Annals” był Michael O’Clery, pochodzący z Donegal, który z zawodu był wykształconym antykwariuszem i poetą, ale potem wstąpił do zakonu franciszkanów i udał się do ich irlandzkiego domu w Louvain. Następnie został odesłany do Irlandii przez swego słynnego rodaka, ojca Johna Colgana, aby zebrać żywoty irlandzkich świętych. Wiele z tych żywotów, które skopiował podczas tej wizyty, ze starych irlandzkich ksiąg na vellum, znajduje się obecnie w Bibliotece Burgundzkiej w Brukseli. Następnie, pod patronatem Fergala O’Gara, lorda Moy Gara i Coolavin, w hrabstwie Sligo, wpadł na pobożny pomysł zebrania i przeredagowania wszystkich starożytnych ksiąg vellum z kronikami, które mógł znaleźć w całej Irlandii, i połączenia ich w jedną ciągłą całość. „Pomyślałem”, mówi O’Clery, w swojej dedykacji dla O’Gara, „że mógłbym uzyskać pomoc kronikarzy, których darzyłem największym szacunkiem, w napisaniu księgi kronik, w której te sprawy mogłyby być zapisane, ponieważ gdyby ich pisanie zostało obecnie zaniedbane, nie znaleziono by ich ponownie do zapisania nawet do końca świata. Wszystkie najlepsze i najobszerniejsze księgi kronik, jakie mogłem znaleźć w całej Irlandii zostały zebrane przeze mnie – choć było mi trudno je zebrać – w jedno miejsce, aby napisać tę książkę.” To było do zacisznego klasztoru w Donegal, że uczony zakonnik odszedł na emeryturę podczas pracy, która została rozpoczęta przez niego i jego współpracowników 22 stycznia 1632 roku, a zakończona 10 sierpnia 1636 roku. Jego przewidywania co do losu materiału, z którego pracował, były prorocze. Scarcely jeden z starożytnych książek, które on zebrał razem z takich bólów przetrwały do dnia dzisiejszego – prawdopodobnie zginęły w kataklizmie Cromwellian i Williamite wojen.

To był Ojciec Colgan, sławny autor „Trias Thaumaturga” i „Acta sanctorum Hiberniae”, który w przedmowie do tego ostatniego dzieła, po raz pierwszy nadał tytuł, pod którym są one teraz zawsze znane, „Kroniki Czterech Mistrzów”, tym kronikom O’Clery. „Jak w trzech dziełach wcześniej wspomnianych”, pisze Colgan, „tak w tym czwartym, trzech (pomocników O’Clery’ego) jest wybitnie godnych pochwały, mianowicie Farfassa O’Mulconry, Peregrine O’Clery i Peregrine O’Duignan, Mężowie o doskonałej wiedzy na temat starożytności ich kraju, do których później dodano współpracę innych wybitnych antykwariuszy, takich jak Maurice O’Mulconry, który przez miesiąc i Conary O’Clery, który przez wiele miesięcy pracował w jego promocji. Ale ponieważ te „Annals”, które będziemy bardzo często mieli okazję cytować, zostały zebrane i skompilowane dzięki pomocy i oddzielnym studiom tak wielu autorów, ani pragnienie zwięzłości nie pozwoliłoby nam zawsze cytować ich indywidualnie, ani sprawiedliwość nie pozwoliłaby nam przypisać pracy wielu do jednego, stąd czasami wydawało się najlepiej nazywać je „Annals of Donegal”, ponieważ w naszym klasztorze Donegal zostały one rozpoczęte i zakończone. Ale później, z innych powodów, głównie przez wzgląd na samych kompilatorów, którzy byli czterema najbardziej uczonymi mistrzami w antykwarycznej wiedzy, zostaliśmy doprowadzeni do nazwania ich 'Annals of the Four Masters’.”

Te „Annals”, napisane w bardzo archaicznym języku, trudnym do zrozumienia, nawet wtedy, z wyjątkiem uczonych, dają nam panowania, śmierci, genealogie, itp, nie tylko najwyższych królów Irlandii, ale także królów prowincji, wodzów, głów znamienitych rodów, ludzi nauki, historyków, poetów, etc., z ich odpowiednimi datami podanymi tak dokładnie, jak tylko Mistrzowie są w stanie je podać. Z podaniem ich dat tak dokładnie, jak tylko mistrzowie potrafią je podać. Zapisują upadek i sukcesję świętych, opatów, biskupów i dostojników kościelnych. Opowiadają o powstaniu, a czasem o obaleniu niezliczonych kościołów, zamków, opactw, klasztorów i instytucji religijnych. Podają skromne szczegóły bitew, morderstw, wojen plemiennych, wojen z obcokrajowcami, bitew z Norsemenami, Normanami i Anglikami oraz zmian politycznych. Czasami cytują starożytne wersety na potwierdzenie faktów, o których wspominają, ale żadne takie wersety nie są cytowane przed trzecim wiekiem. Mamy tu skondensowane sedno i treść starych ksiąg z vellum o Irlandii, które wtedy istniały, ale większość z nich, jak przewidzieli Czterej Mistrzowie, dawno już zaginęła. Ich fakty i daty nie są ich własnymi faktami i datami. Ze zmieszanych mas bardzo starożytnej materii, oni, z mozołem i wieloma przesiewami, wyciągnęli swoje daty i tak dalece jak to możliwe zsynchronizowali swoje fakty. Nie jest przesadą powiedzieć, że nie ma takiego wydarzenia w całej historii Irlandii od narodzin Chrystusa do początku siedemnastego wieku, o które pierwszym pytaniem studenta nie powinno być: „Co Czterej Mistrzowie mówią o tym?”

Te „Annals” zostały opublikowane, przynajmniej w części, trzy razy, ale teraz są zawsze czytane w wydaniu wielkiego irlandzkiego uczonego, Johna O’Donovana. W tym wspaniałym dziele irlandzki tekst jest podany wraz z tłumaczeniem na angielski i masą najcenniejszych notatek, topograficznych, genealogicznych i historycznych, całość zawarta jest w siedmiu wielkich tomach quarto. Tak długo jak istnieje historia Irlandii, „Kroniki Czterech Mistrzów” będą czytane w tłumaczeniu O’Donovana, a nazwisko O’Donovana będzie nierozerwalnie związane z nazwiskiem O’Clerysów.

.