Antypater, (ur. ok. 397 p.n.e. – zm. 319), generał macedoński, regent Macedonii (334-23) i imperium macedońskiego (321-319), którego śmierć oznaczała koniec scentralizowanej władzy w imperium. Jeden z głównych ludzi w Macedonii po śmierci Filipa II w 336 r., przyczynił się do zapewnienia sukcesji na tronie macedońskim synowi Filipa, Aleksandrowi Wielkiemu, który wyruszając na podbój Azji (334) mianował Antypatera regentem w Macedonii z tytułem generała w Europie. Głównym zadaniem Antypatera było utrzymanie północnych granic przed wrogimi plemionami i utrzymanie porządku wśród państw greckich. Rządził Grecją współpracując z Ligą Koryncką, ale był niepopularny, ponieważ popierał rządy oligarchiczne. Rozliczenie satrapii (prowincji) imperium macedońskiego przez nowego regenta, Perdikkasa, w Babilonie w 323 r., zaraz po śmierci Aleksandra, pozostawiło Antypaterowi kontrolę nad Macedonią i Grecją, choć jako były regent jego status w stosunku do Perdikkasa nie był jasno określony. Antypater stanął wtedy po stronie macedońskich generałów Antygonusa, Seleucusa i Ptolemeusza, którzy sprzeciwiali się roszczeniom Perdikkasa. Na mocy ugody w Triparadisus w Syrii (321), po śmierci Perdikkasa, Antypater został regentem imperium macedońskiego dla dwóch królów: niepełnosprawnego intelektualnie Filipa III Arrhidaeusa i niemowlęcia Aleksandra IV.
.