Zgodnie z legendą dotyczącą dynastii Ming i Qing, w odległych rejonach Ya’an był oddany kucharz, który lubił eksperymentować z żywnością. Po studiowaniu i praktykowaniu sztuki mieszania zupy przez długi czas, on pomyślnie wynalazł formułę do produkcji aromatycznego mięsa kurczaka i bulionu. Jednak kurczak był luksusem i podawano go tylko w święta.
Kurczak bon bon z sosem
Ktoś wymyślił strategię: pokroić całego kurczaka na cienkie plasterki i sprzedawać go po plasterku. Strategia ta okazała się bardzo skuteczna, a „plastry kurczaka” zyskały dobrą reputację. Pojawił się jednak kolejny problem: nóż kuchenny nie był w stanie równo pokroić całego kurczaka na plasterki, a klienci często są wybredni przy dokonywaniu zakupów. Stwierdzono jednak, że ubijanie kurczaka na kawałki za pomocą ogromnego kija rozwiąże ten problem. W tym samym czasie, bulion z sokiem wlewa się do kurczaka i dodaje mu smaku. Podczas przygotowywania dania, jeden trzyma kij, a drugi nóż; dźwięk wydawany przez kij i nóż uderzając o siebie ma rytmiczne, prawie muzyczną jakość, stąd nazwa bang bang chicken.
.