Krowy są hodowane w celu produkcji wołowiny, cielęciny i produktów mlecznych. Dowiedz się więcej o krowach mlecznych, cielętach hodowanych na cielęcinę, krowach hodowanych na mięso i jak są hodowane.
Krowy mleczne
Departament Rolnictwa USA policzył około 9,3 miliona krów mlecznych wykorzystywanych do produkcji mleka w 2019 roku. Chociaż wszystkie krowy są zwierzętami pastwiskowymi, skłonnymi do życia razem w stadach i na łąkach, krowy mleczne są dziś trzymane w operacjach skoncentrowanego żywienia zwierząt (CAFO-często nazywane „farmami fabrycznymi”), w otwartych oborach lub przywiązane do indywidualnych boksów. Ruch, socjalizacja i dostęp do środowiska zewnętrznego jest ograniczony lub zabroniony.
Dzisiejsze krowy mleczne zostały genetycznie wyselekcjonowane, aby produkować do 12 razy więcej mleka niż potrzeba, aby nakarmić cielę. Producenci zmaksymalizowali wydajność, ale krowy bezsprzecznie cierpią z powodu niskiego dobrostanu. Produkowanie tak ogromnych ilości mleka w jednym cyklu laktacji jest tak obciążające i stresujące, że krowy mleczne są zazwyczaj trzymane tylko przez trzy lub cztery lata (lub trzy cykle ciąży, porodu i laktacji) zanim zostaną ubite.
W tradycyjnych warunkach pasterskich, przed rolnictwem przemysłowym, krowy mogły żyć do 25 lat, ale obecnie większość krów cierpi z powodu kulawizn i innych bolesnych schorzeń, które są konsekwencją praktyk hodowlanych o niskim poziomie dobrostanu w systemach przemysłowych.
Wysoki poziom dobrostanu, hodowla bydła mlecznego oparta na pastwiskach stanowi znaczącą poprawę dobrostanu krów.
Cielęta cielne
Aby krowa mleczna mogła produkować mleko, musi urodzić cielę. Podczas gdy większość cieląt płci żeńskiej jest trzymana ze stadem, aby wykorzystać je do produkcji mleka, gdy dojrzeją, cielęta płci męskiej są zazwyczaj oddzielane w celu zaopatrzenia przemysłu cielęcego. Zaraz po tym jak krowa mleczna urodzi swoje cielę, hodowcy odbierają je od matki. W przypadku cieląt płci męskiej przeznaczonych na cielęcinę, do niedawna większość z nich była zamknięta w małych, samotnych boksach przez 16 do 18 tygodni aż do uboju. W 2017 r. przemysł cielęcy zakończył dobrowolne wycofywanie się ze stosowania „klatek cielęcych”, chociaż możliwe jest, że niektórzy producenci nadal trzymają swoje zwierzęta w ten sposób.
Około 587 000 cieląt zabijanych na cielęcinę w Stanach Zjednoczonych każdego roku nie ma interakcji z matkami i ma bardziej ograniczoną aktywność fizyczną niż typowe cielę hodowane na wołowinę. W przeciwieństwie do cieląt hodowanych na wołowinę, większość cieląt jest trzymana w pomieszczeniach zamkniętych. Niektóre cielęta karmione są tylko skompromitowaną dietą płynną i celowo utrzymywane są w stanie anemii i osłabienia, aby uzyskać delikatne, blade mięso. Ponieważ cielęta są usuwane od matek i zabijane w bardzo młodym wieku, niektóre programy certyfikacji wyższej troski nie certyfikują żadnej cielęciny. Z perspektywy tych, którzy uważają dobrostan zwierząt za ważną kwestię przy hodowli, produkcja cielęciny „high-welfare” jest po prostu niemożliwa.
Bydło wołowe
Ponad 33 miliony sztuk bydła hodowano na mięso w Stanach Zjednoczonych w 2019 r., według USDA.
Bydło hodowane na mięso jest zwykle na wybiegu przez pierwsze sześć do siedmiu miesięcy życia. Ta początkowa zdolność do chodzenia, socjalizacji i spożywania pokarmu najłatwiej strawnego dla krów oznacza, że zwierzęta te rozpoczynają życie z lepszymi warunkami niż wiele innych zwierząt gospodarskich, takich jak świnie, kurczaki i krowy mleczne.
Jednakże konwencjonalne systemy hodowli bydła mięsnego obejmują również bolesne okaleczenia, takie jak kastracja, obcinanie rogów i wypalanie oraz znakowanie, a wszystko to bez jakiejkolwiek medycznej ulgi w bólu. Nawet obcinanie ogonów, zwykle związane przede wszystkim z gospodarstwami mlecznymi, może być wykonywane, gdy bydło hodowane na mięso spędza swoje wczesne miesiące nie na wybiegu, lecz w ciasnych krytych oborach.
Czy bydło hodowane na mięso zaczyna swoje życie na wybiegu, czy w oborze, jednak w końcu trafia do magazynu paszowego na ostatnie sześć miesięcy przed wysłaniem na ubój. W paszarni bydło przebywa w brudnych warunkach, stojąc na nienaturalnych betonowych podłogach z listew lub na błotnistych „suchych działkach” pozbawionych roślinności. Są one tuczone na ziarnach, co powoduje wewnętrzny stres i choroby, ponieważ żołądki bydła ewoluowały do trawienia pasz (tj. traw), ale są słabo przystosowane do trawienia ziaren i koncentratów (np. kukurydzy), które producenci stosują, aby szybciej je tuczyć.
High-welfare, gospodarstwa oparte na pastwiskach pozwalają bydłu hodowanemu na mięso wypasać się i pozostawać w swoich powiązanych grupach przez całe życie. Spędzają one większość czasu na świeżym powietrzu i mogą wyrażać naturalne zachowania oraz spożywać pokarm, który preferują w sposób, do jakiego się przystosowały, czyli wypasając się.
.