Calusa Pines jest często wymieniana za TPC Sawgrass Stadium jako pole golfowe numer trzy na Florydzie, stanie, który ma najwięcej pól golfowych w USA. Seminole jest wyraźnie numer jeden oceniane pole golfowe, ale jest to godna debata co do drugiego-najlepszego pola golfowego na Florydzie. Istnieją dołki i cechy obu pól, które mogą dać jednemu z nich przewagę. Jeśli ktoś chce karne / trudniejsze pole golfowe niż TPC Stadium kurs miałby przewagę ze względu na jego włączenie wody na wielu dołkach, szczególnie ze względu na zielony ciężko przeciwko wodzie na pamiętnym szesnastym dołku, siedemnasty zielony wyspa i trudne jazdy dołek nad wodą na osiemnaście. Chociaż często widzi się wodę, Calusa Pines nie zawiera wody tak dużo, z możliwym wyjątkiem czwartego dołka z tylnego tee wymagającego długiego carry nad wodą, czternastego z wodą za greenem, par 3 szesnastego dołka i wody po prawej stronie na tee shot na siedemnastym. Jednak jest wystarczająco dużo miejsca, aby grać z dala od wody w Calusa Pines z powodu szerszych fairways. Co więcej, Calusa Pines ma o wiele bardziej interesujące i zróżnicowane greeny i otoczenie niż pole TPC. Dodatkowo, ze względu na wykonanie niektórych wzniesień poprzez przesuwanie ziemi, Calusa Pines ma również bardziej interesujący teren. Calusa Pines jest więcej zabawy do gry, podczas gdy runda na stadionie TPC Sawgrass może czuć się jak jeden długi marsz szlifowania zmuszony.
Nie sądzę, że istnieje jeden „wielki” otwór w Calusa Pines, ale prawie wszystkie z nich są dobre do powyżej średniej. Jedną z krytycznych uwag jest to, że wiele dołków ma piasek/odpadki na całej długości toru wodnego, co stwarza wrażenie podobieństwa.
Z kursów Hurzdan/Fry, w które grałem, Calusa Pines jest najlepszy. Podoba mi się szerokość fairway’ów i wielkość bardzo szybkich, pofałdowanych greenów. Istnieje dobra różnorodność w długości dołków, czy par 3, 4 lub 5. Istnieją podwyższone tee i kilka podwyższonych greenów. Bunkrowanie jest konsekwentnie dobre i ogólnie rzecz biorąc umieszczone tak, aby wprowadzić je do gry bardziej dla strzału podejścia. Dla lepszych graczy pole jest zdecydowanie wystarczająco długie (7284 jardów), podczas gdy dla przeciętnego gracza istnieją dobre opcje na 6635 i 6367 jardów. Wiatr może być tutaj czynnikiem; złap Calusa Pines w dzień o słabym wietrze i tylko greeny powinny stanowić wyzwanie. Zagraj na Calusa Pines w dzień silnego wiatru, a każdy strzał będzie wyzwaniem. Putty uderzane na krawędzi kubków nie są prawdopodobne, aby przejść w związku z prędkościami zieleni.
I find the first hole to be one of the more difficult holes on the golf course, a par 4 of 421/389 with a long bunker on the left to an elevated green positioned on the left and a high, wide bunker fronting most of the green. Z każdej strony znajdują się poważne spadki, a zbyt mocno uderzony approach shot prawdopodobnie nie utrzyma się na zieleni nachylonej od prawej do lewej i od przodu do tyłu, z kilkoma kolcami i kopcami. Par tutaj to dobry wynik.
Drugi dołek to długi par 5 o wymiarach 574/551 idący w przeciwnym kierunku jako lekki dogleg w prawo. Przy drive’ie należy ominąć drzewa po prawej stronie. Cała lewa strona fairwaya od tee do greenu jest piaszczysta. Nie jest to długi dołek, ale gra się na nim o jeden klub dłużej, ponieważ jest to kolejny podwyższony green z dużym, szerokim bunkrem na większej części frontu. Zieleń jest wystarczająco głęboka, aby utrzymać większość strzałów podejścia i ma wiele subtelnych przerw.
Trzeci dołek jest ulubionym, par 3 z 155/135 z obszaru bail-out na prawo, ale głębokie i wysokie bunkry na całej lewej i fall-off z tyłu. Green jest bardzo przechylony z prawej na lewą stronę i lekko nachylony z tyłu na przód. Missing tego zielonego w dowolnym miejscu pozostawia bardzo delikatny strzał.
Jakby zielone nie były wystarczająco trudne, czwarty dołek ma jeden z trudniejszych, par 4 z 464/409, że należy starać się przyjść do zieleni tak proste, jak to możliwe, ale unikając wody w dół większość prawej strony, ale to wymaga jeden do przenoszenia wody, aby dotrzeć do fairway. Jest to green nachylony od tyłu do przodu z dużym spływem po prawej stronie.
Piąty dołek to znaczny dogleg right z kopcami po prawej stronie wewnątrz linii drzew i piaskiem po całej prawej stronie. Kolejny trudny green czeka na nas z groblami i zboczami za bunkrami umieszczonymi po całej prawej stronie.
W tym momencie zdajemy sobie sprawę, że par na każdym dołku to dobry wynik.
Szósty dołek to par 5 o wymiarach 545/515 wymagający, aby albo położyć się krótko przed bunkrami po prawej stronie tego dogleg right, albo je przenieść. Zieleń prowadzi w prawo do wody po prawej stronie i jest nachylona od lewej do prawej w kierunku wody.
Siedem jest długim par 3 z 250/226/186 do zieleni nachylonej od tyłu do przodu i od prawej do lewej, ale z wieloma subtelnymi przerwami. Trzeba albo trafić w zieleń, albo być krótko z przodu, aby mieć szansę na par lub lepiej. Chybienie w którąkolwiek ze stron spowoduje, że zjedzie się w dół wzgórza lub skończy w bunkrze po obu stronach.
Ósemka to krótki par 4 i wizualnie jeden z najlepiej wyglądających dołków z tee na kursie ze wzgórzem po prawej stronie i piaskiem po całej lewej. Zielony znajduje się na dole innego małego wzgórza i jest znacznie nachylony od tyłu do przodu. Posiada również fałszywy front. Można tu zrobić birdie lub double bogey.
Dziewiątka gra z podwyższonego tee z ładnym widokiem na dom klubowy po lewej stronie. Staramy się jechać jak najbliżej lewej strony fairway’a, aby mieć nieco lepszy widok na green i jak najbliżej bunkra obok wody po lewej stronie, aby uniknąć 200-jardowego strzału w bardzo długi, wielowarstwowy green z zagłębieniami. To kończy trudną dziewiątkę z doskonałymi kształtami greenów.
Dziesiąty dołek ma green twardo oparty o wzgórze po prawej stronie, prawie ukryty z tee. Trzeba wejść od środka fairway’a, ponieważ jeśli tee shot jest uderzony zbyt daleko w lewo, jest to trudny kąt wymagający przeniesienia nad bunkrem po lewej stronie lub trzeba wziąć pod uwagę wodę. Zieleń jest prawdopodobnie jedną z najtrudniejszych na tym polu, z wąwozem po lewej stronie prowadzącym do „doliny grzechu” i kolejnym dużym bunkrem po prawej stronie. Jest to niedoceniany, ale bardzo dobry dołek golfowy.
Eleven jest trzecim par 3 z wodą twardo przeciwko zieleni po lewej stronie. Jest wystarczająco dużo miejsca, aby przegapić strzał na prawo, ale zielony spada z dala od ciebie w kierunku wody. Istnieje również spine w zieleni w punkcie bunkrów po obu stronach. Jest to ładny par 3.
Dołek dwunasty ma tee albo wzdłuż wody po lewej stronie, albo wysoko na wytworzonym wzgórzu, podobno najwyższym punkcie w hrabstwie Collier. Tor wodny jest bardzo szeroki z kilkoma nierównościami i prowadzi do bardzo szerokiego i głębokiego greenu. Ominięcie greenu z prawej strony będzie prawdopodobnie oznaczało, że piłka wyląduje 30 lub 40 jardów dalej. Zielony wydaje się łatwy, ale w rzeczywistości jest jednym z najszybszych na polu golfowym. Jest to kolejny solidny dołek golfowy.
Thirteen jest moim najmniej ulubionym dołkiem na tym polu, w kształcie podkowy par 5 z 627/586 po prawej stronie, gdzie duże uderzenia mogą trafić nad palmami i namorzynami po prawej stronie, aby dotrzeć do fairway i uniknąć jednego z największych piasku/odpadów obszarów, które kiedykolwiek zobaczysz. Jednakże, uderzenie z tego bunkra nie stanowi większego problemu. Zieleń jest jedną z mniejszych, ale ma wiele subtelnych załamań. Missing the green long results in one will go down a pretty significant hill.
Fourteen is another short par 4 of 344/293 dogleg left that plays shorter than the yardage. Trzeba unikać bunkrów po obu stronach fairwaya. Zakręca w lewo z dużym przednim bunkrem. Green jest cieńszy i lekko nachylony w kierunku wody, która jest blisko za greenem. Zieleń jest bardzo szybka. Jest to jeden z lepszych krótkich par 4’s jeden będzie grać.
Piętnastka jest być może najlepszym wizualnie dołkiem na polu golfowym od strzału z tee aż do zieleni położonej na dole innego wzgórza stworzonego przez człowieka. Bunkry znajdują się po lewej i całej prawej stronie. Istnieje duży swale na lewo od zieleni i za i zieleni ma kręgosłup w środku.
Szesnaście jest otwór większość graczy prawdopodobnie pamiętać najbardziej ze wzgórza uderzając w dół do zieleni, że stoki znacznie prawo do lewo w kierunku wody. Woda nie powinna być w grze, ale jest się jej bardzo świadomym. Podoba mi się, jak ta dziura zniekształca typ strzału jeden jest wymagane do hit.
Siedemnaście jest piękny par 4 z wody w dół po prawej stronie, ale nie ma wystarczająco dużo miejsca, aby uderzyć fairway. Ten par 4 dogleg right of 436/390 ma bunkier w przedniej części greenu, który łapie wiele piłek.
Osiemnastka jest trochę rozczarowująca jako krótszy par 5 dogleg left of 512/487 z bunkrami po lewej stronie kończący się na podwyższonym greenie. Jednakże, jeśli ktoś gra w match play, jest to bardzo dobry dołek, ponieważ dłuższe uderzenie może wprowadzić do gry bunkry lub mieć trudny chip back, jeśli przekroczy green.
Runda w Calusa Pines jest specjalną ucztą. Jest to z pewnością godne bycia uznanym za jedno z 100 najlepszych pól golfowych w USA, chociaż obecnie istnieje tendencja do faworyzowania bardziej naturalnych/mniej trudnych pól golfowych. Jeśli ktoś może dostać grę tutaj, powinien skoczyć na okazję.
.