Carlos Vives urodził się 7 sierpnia 1961 roku w Santa Marta w stanie Magdalena w Kolumbii, gdzie spędził pierwsze 12 lat życia. W tym wieku, wraz z rodziną przeniósł się do Bogoty w poszukiwaniu lepszego życia. Zapisał się na Uniwersytet Jorge Tadeo Lozano i uzyskał tam dyplom z reklamy. W Bogocie nabył również zamiłowanie do rocka, angażując się w lokalną scenę muzyczną i zaczął grać w barach i kawiarniach w całym mieście.
1982-1989Edit
W 1982 roku Vives zaczął występować w wielu programach i telenowelach, w tym „Pequeños Gigantes” (Mali Giganci – 1983) i „Tuyo es Mi Corazón” (Twoje jest moje serce – 1985). Ostateczną sławę zdobył w 1986 roku, grając tytułową rolę w filmie „Gallito Ramírez”, opowiadającym historię kolumbijskiego boksera z wybrzeża Karaibów, który zakochuje się w sztywnej dziewczynie, granej przez jego pierwszą żonę, Margaritę Rosa de Francisco. W tym samym roku wydał swój pierwszy album Por Fuera y Por Dentro. Album, składający się głównie z ballad, nie odniósł sukcesu. W 1987 roku wydał swój drugi album z balladami, No Podrás Escapar de Mí. Chociaż tytułowy utwór dotarł do 30. miejsca na liście Billboard Hot Latin Tracks, album nie sprzedał się dobrze. Jego następny album, Al Centro de la Ciudad, był ostatnim, na którym znalazły się syntezatorowo-romantyczne ballady. Niektóre z piosenek przyciągnęły uwagę, występując w telenowelach, ale album, podobnie jak jego poprzednicy, nie odniósł sukcesu.
W 1989 roku zaproponowano mu pracę aktorską w Puerto Rico, a po przeprowadzce zrobił sobie przerwę w karierze muzycznej. Jest pamiętany z głównych ról w telenowelach La Otra i Aventurera. Ożenił się z Herlindą Gómez, swoją drugą żoną (od tego czasu rozwiedli się). Vives spędzał swój czas pomiędzy Kolumbią, Miami i miastem Mayagüez, rodzinnym miastem Herlindy, podczas swojego małżeństwa z nią.
Od 1991Edit
Po powrocie do Kolumbii w 1991 roku, zaproponowano mu rolę telewizyjną, która na zawsze zmieniła jego życie. Został obsadzony w głównej roli serialu fantasy opartego na życiu kompozytora vallenato Rafaela Escalony o nazwie, co nie jest zaskakujące, Escalona. Zaśpiewał piosenki kompozytora w serialu, i to właśnie wtedy przeformułował swoją karierę w kierunku vallenato, zdobywając krajowy sukces wraz z wydaniem dwóch albumów soundtrackowych Telenoweli, Escalona: Un Canto a la Vida i Escalona: Vol. 2.
W 1993 roku, wspierany przez zespół „La Provincia”, Vives wydał album Clásicos de la Provincia, w którym rozpoczął fuzję Vallenato z rockiem, popem i innymi karaibskimi kolumbijskimi rytmami etnicznymi. Ta fuzja skandalizowała purystów Vallenato. Ten styl vallenato odniósł ogromny sukces nie tylko w Kolumbii, ale w całych krajach latynoskich, a główny singiel z płyty, La Gota Fría, stał się hitem w całej Ameryce Łacińskiej. Clásicos de la Provincia, wygrał Billboard Latin Music Awards Best Album i stał się ponadczasowym klasykiem w kolumbijskiej i latynoamerykańskiej muzyce, wprowadzając Vallenato zarówno do Kolumbii, jak i reszty świata.
Kolejny album, La Tierra del Olvido, oznaczał kolejny krok w dążeniu Vivesa do fuzji rocka, funku i muzyki pop z tradycyjnymi kolumbijskimi gatunkami. Album dał Vives klasyczne hity, takie jak utwór tytułowy i up-tempo utwór otwierający Pa’ Mayte.
Jego kolejne wydania, Tengo Fé (1997), El Amor de Mi Tierra (1999), Déjame Entrar (2001) i El Rock de Mi Pueblo (2004), były komercyjnie udane i zostały dobrze przyjęte przez krytyków. W 2002 roku album Carlosa Vivesa „Déjame Entrar” zdobył jego pierwszą nagrodę Grammy w kategorii Best Traditional Tropical Latin Album.
W 2009 roku wydał album Clásicos de la Provincia II, który był sprzedawany wyłącznie w kolumbijskiej sieci supermarketów „Almacenes Éxito.” Album był powrotem Vivesa do wykonywania słynnych piosenek Vallenato w jego własnym stylu. Sprzedawał się masowo, a singiel Las Mujeres był szeroko emitowany w radiu w całej Kolumbii.
Jego hity obejmują „Matilde Lina”, „La Hamaca Grande”, „La Gota Fría”, „Alicia Adorada”, „Pa’ Mayte”, „La Tierra del Olvido”, „Tu Amor Eterno”, „Fruta Fresca”, „Déjame Entrar”, „Luna Nueva”, „Carito”, „Papadio”, „Como Tú” i „Décimas Del Parecido” (ten ostatni to hołd dla Guillermo Martíneza, urodzonego na Kubie gospodarza radiowego, który mieszka w Mayagüez, a dla którego programu Vives był okazjonalnym technikiem master control).
CurrentEdit
W 2012 roku Carlos Vives rozpoczął nową erę w telewizji i muzyce.
Z ponad 40 piosenkami napisanymi w tym roku, nowy album został wydany w kwietniu 2013 roku i zawierał 11 utworów. Pierwszy singiel, „Volví a Nacer”, został wydany we wrześniu 2012 roku i trafił prosto do nr 1 na Billboardzie. Drugi singiel, „Como Le Gusta a Tu Cuerpo” z udziałem Michela Teló, został wydany pod koniec stycznia 2013 roku. Carlos również uświetnił mały ekran dla całej Kolumbii, aby zobaczyć, kiedy dołączył do kolegów artystów Ricardo Montaner, Fanny Lu, i Andrés Cepeda jako jeden z trenerów w pierwszym sezonie fenomenu serii konkursu wokalnego The Voice Colombia, który miał premierę w październiku 2012 roku przez kolumbijskiej sieci telewizyjnej Caracol TV.
Na 27 maja 2016 roku, „La Bicicleta” z kolegą kolumbijski piosenkarz Shakira została wydana jako singiel. Teledysk do piosenki został nakręcony w Kolumbii w każdym z ich rodzinnych miast. Piosenka zadebiutowała na miejscu numer jeden na liście przebojów Billboard’s US Latin Airplay i numer cztery na amerykańskiej liście przebojów Hot Latin Songs.
W dniu 13 września 2018 roku Telemundo ogłosiło Carlosa Vivesa jako czwartego trenera La Voz (USA). Vives dołącza do Luisa Fonsi, Alejandry Guzman i Wisin jako trenerów na hiszpańskojęzycznej wersji NBC singing-competition The Voice.
.