W 1953 roku boss Joseph Bonanno wysłał Galante do Montrealu w Quebecu, aby nadzorował tam rodzinny biznes narkotykowy, gdzie współpracował z Vincenzo Cotroni z rodziny przestępczej Cotroni w ramach French Connection. Bonanno importowali ogromne ilości heroiny statkami do Montrealu, a następnie wysyłali ją do Stanów Zjednoczonych. Policja szacowała również, że Galante zbierał w Montrealu zyski z hazardu o wartości około 50 milionów dolarów rocznie. W kwietniu 1956 roku, z powodu taktyki wymuszania przez Galante silnej ręki, rząd kanadyjski deportował go z powrotem do Stanów Zjednoczonych.
W październiku 1957 roku Bonanno i Galante, obecnie consigliere, odbyli spotkanie w hotelu w Palermo na Sycylii w sprawie planów importu heroiny do Stanów Zjednoczonych. Wśród uczestników spotkania był Lucky Luciano i inni amerykańscy gangsterzy, a delegacji sycylijskiej mafii przewodził gangster Giuseppe Genco Russo. W ramach umowy sycylijscy gangsterzy mieli przyjechać do USA, aby rozprowadzać narkotyki. Galante sprowadził wielu młodych mężczyzn, znanych jako Zips, ze swojego rodzinnego domu w Castellammare del Golfo, Trapani, do pracy jako ochroniarze, zabójcy na zlecenie i handlarze narkotyków.
W 1958 roku, po postawieniu w stan oskarżenia zarzutów o konspirację narkotykową, Galante ukrył się. 3 czerwca 1959 roku funkcjonariusze policji stanowej New Jersey aresztowali Galantego po zatrzymaniu jego samochodu na Garden State Parkway w pobliżu Nowego Jorku. Agenci federalni odkryli niedawno, że Galante ukrywał się w domu na Pelican Island u wybrzeży South Jersey. Po wpłaceniu kaucji w wysokości 100 000 dolarów został zwolniony. 18 maja 1960 roku Galante został oskarżony o drugi zestaw zarzutów dotyczących narkotyków; poddał się dobrowolnie.
Pierwszy proces Galante dotyczący narkotyków rozpoczął się 21 listopada 1960 roku, a jednym z jego współoskarżonych był William Bentvena. Od początku pierwszy proces charakteryzował się tym, że przysięgli i ich zastępcy rezygnowali z udziału w rozprawie, a oskarżeni stosowali przymus na sali sądowej. 15 maja 1961 r. sędzia ogłosił zawieszenie postępowania. Przewodniczący ławy przysięgłych „spadł” w środku nocy ze schodów w opuszczonym budynku i nie był w stanie kontynuować procesu z powodu obrażeń. Galante został skazany na 20 dni aresztu za obrazę sądu. 10 lipca 1962 roku, po skazaniu w swoim drugim procesie dotyczącym narkotyków, Galante został skazany na 20 lat więzienia federalnego.
Power grabEdit
W styczniu 1974 roku Galante został zwolniony warunkowo z więzienia. Po wyjściu z więzienia Galante rzekomo zlecił zbombardowanie drzwi do prywatnego mauzoleum swojego wroga Franka Costello na cmentarzu St. Michael’s, który zmarł w 1973 r.
W dniu 23 lutego 1974 r. na spotkaniu w Americana Hotel na Manhattanie Komisja mianowała Philipa „Rusty’ego” Rastelliego szefem. Kiedy Rastelli trafił do więzienia w 1976 roku, Galante przejął kontrolę nad Bonannami jako nieoficjalny p.o. szefa.
Pod koniec lat 70-tych Galante rzekomo zorganizował zabójstwa co najmniej ośmiu członków rodziny Gambino, z którymi ostro rywalizował, w celu przejęcia ogromnej operacji przemytu narkotyków.
3 marca 1978 roku zwolnienie warunkowe Galantego zostało cofnięte przez Komisję ds. zwolnień warunkowych Stanów Zjednoczonych i został on odesłany z powrotem do więzienia. Galante miał rzekomo naruszyć zwolnienie warunkowe poprzez współpracę z innymi gangsterami Bonanno. Jednak 27 lutego 1979 roku sędzia orzekł, że rząd bezprawnie odwołał zwolnienie warunkowe Galante i nakazał jego natychmiastowe zwolnienie z więzienia.
DeathEdit
Nowojorskie rodziny przestępcze były zaniepokojone bezczelną próbą Galante przejęcia rynku narkotyków. Szef rodziny przestępczej Genovese, Frank Tieri, zaczął kontaktować się z przywódcami Cosa Nostry, aby zbudować konsensus w sprawie zabójstwa Galante, uzyskując nawet zgodę emerytowanego Josepha Bonanno. W 1979 roku otrzymali impuls, kiedy oficjalny szef, Rastelli, zwrócił się do Komisji o zgodę na zabicie Galante. Joseph Massino, żołnierz Bonanno lojalny wobec Rastellego, przekazał prośbę Komisji, która szybko zatwierdziła zlecenie na Galante.
W dniu 12 lipca 1979 roku Galante został zabity tuż po tym, jak skończył jeść lunch na otwartym patio w Joe and Mary’s Italian-American Restaurant przy 205 Knickerbocker Avenue w Bushwick na Brooklynie. Galante jadł z Leonardem Coppolą, kapo Bonanno, i właścicielem restauracji/kuzynem Giuseppe Turano, żołnierzem Bonanno. Przy stole siedzieli również sycylijscy ochroniarze Galante, Baldassare Amato i Cesare Bonventre. O godzinie 14:45 trzech zamaskowanych mężczyzn weszło do restauracji, przeszło na patio i otworzyło ogień z karabinów i broni ręcznej. Galante, Turano i Coppola zostali natychmiast zabici. Na zdjęciu zamordowanego Galante widać było cygaro wciąż w jego ustach. Amato i Bonventre, którzy nie zrobili nic, aby ochronić Galante, pozostali bez szwanku. Strzelcy następnie uciekli z restauracji.
AftermathEdit
Rzymskokatolicka archidiecezja Nowego Jorku odmówiła zezwolenia na mszę pogrzebową dla Galante ze względu na jego sławę. Galante został pochowany na cmentarzu Saint John’s Cemetery w Middle Village, Queens.
W 1984 roku Bonventre został znaleziony zamordowany w magazynie w New Jersey, rzekomo w celu zagwarantowania jego milczenia w sprawie morderstwa Galante. 13 stycznia 1987 roku Anthony Indelicato został skazany na 40 lat więzienia, jako oskarżony w procesie Komisji, za morderstwa Galantego, Coppoli i Turano.
Galante został przedstawiony w pierwszym odcinku brytyjskiej telewizji historycznej Yesterday’s documentary series Mafia’s Greatest Hits.