Pomimo że były tematem hollywoodzkich filmów, takich jak Lady in Cement i książek, takich jak Billy Bathgate E. L. Doctorowa, to czy tak uciążliwa i czasochłonna metoda egzekucji była praktyczna, pozostawało pod znakiem zapytania. Cement wymaga wielu godzin lub nawet dni, aby w pełni stwardnieć, a do 2016 roku nigdy nie było udokumentowanego przypadku – chociaż historyk zbrodni Thomas Reppetto powiedział, że prawdopodobnie istniały prawdziwe przykłady, które nigdy nie zostały odnalezione.
W maju 2016 roku zgłoszono pierwszy i jedyny udokumentowany przypadek „cementowych butów”. Ciało członka gangu brooklyńskiego Petera Martineza, w wieku 28 lat, lepiej znanego na ulicach jako Petey Crack, zostało wyłowione w pobliżu Manhattan Beach na Brooklynie. Jego głowa była owinięta taśmą klejącą, co było bezpośrednią przyczyną jego śmierci. Jego stopy i podudzia były obłożone betonem umieszczonym w pięciogalonowym wiadrze. Jego ciało unosiło się na brzegu z powodu powietrza w betonie, ponieważ nie dano mu wystarczająco dużo czasu na wyschnięcie przed wrzuceniem do oceanu.
Beton został użyty jako waga do pozbycia się ciała. W 1941 roku ciało filadelfijskiego rekietera Johnnie Goodmana zostało znalezione przez poławiacza krabów w potoku New Jersey, obciążone 18-kilogramowym (40-funtowym) blokiem betonu. 24 sierpnia 1964 roku ciało Ernesta Rupolo, lat 52, cyngla, który informował o Vito Genovese w 1944 roku, zostało znalezione w Jamaica Bay w Nowym Jorku, z betonowymi blokami przywiązanymi do nóg. Spekuluje się również, że bootlegger Rocco Perri został zamordowany przez założenie mu cementowych butów i wrzucenie do Hamilton Harbour w 1944 r.
.