Artificial organs comprise complex medical devices that have active mechanical or biochemical functions such as heart, lung, kidney, liver, pancreas, or neurosensory organs. Sztuczne narządy mogą być wszczepiane chirurgicznie lub pozaustrojowo (w których krew jest tymczasowo przetwarzana poza ciałem pacjenta). Chociaż zakres urządzeń, które tworzą sztuczne narządy jest obecnie ograniczony w zastosowaniu klinicznym, znaczna część badań i rozwoju dotyczy urządzeń, które mają aktywne funkcje mechaniczne, biologiczne lub wymiany masy. W tym logicznym rozszerzeniu nauki o biomateriałach, zwanym często inżynierią tkankową, komórki są albo przeszczepiane, albo indukowane u biorcy poprzez wszczepienie odpowiedniego resorbowalnego lub stałego podłoża. Zastoinowa niewydolność serca jest jedyną klasą chorób serca, której częstość występowania stale wzrasta. Całkowicie sztuczne serca (total artificial heart – TAHs) i urządzenia wspomagające pracę komór (ventricular assist devices – VADs) oferują największe możliwości zaspokojenia tej potrzeby klinicznej poprzez zapewnienie stałego wspomagania lub zastępowania serca. Początkowe konstrukcje urządzeń TAH koncentrowały się na naśladowaniu naturalnego serca. Wszystkie TAH muszą spełniać określone kryteria niezbędne do pomyślnego zastosowania u ludzi. Te obszary projektowania to (1) odpowiednia objętość pompowanej krwi niezbędna do zaspokojenia fizjologicznych potrzeb biorcy, (2) właściwe ułożenie anatomiczne w stosunku do struktur biorcy, które transportują krew wchodzącą i wychodzącą z TAH, (3) brak interferencji z innymi narządami i utrzymanie zdolności do zbliżania się do struktur ściany klatki piersiowej oraz (4) unikanie wszelkich powikłań spowodowanych bezpośrednio lub pośrednio przez TAH.
.