Nazwa oryginalnej szwajcarskiej piosenki brzmiała „Der Ententanz” (The Duck Dance). Podobno jest to piosenka do picia śpiewana na Oktoberfest. W późnych latach 70-tych piosenka zyskała nazwę „Vogeltanz” (Taniec Ptaków) lub „Vogerltanz” (Mały Taniec Ptaków lub Taniec Ptaszków), chociaż nazwy te nigdy nie przyjęły się na poważnie w Niemczech. Na niektórych nutach i nagraniach jest on nazywany „Tańcem Małego Ptaszka”. Od 1963 roku Werner Thomas grał ją w restauracjach i hotelach. Podczas jednego z występów Thomasa, belgijski producent Louis van Rymenant usłyszał tę piosenkę. Van Rymenant zlecił stworzenie tekstu i w 1970 roku wydał ją publicznie za pośrednictwem swojej firmy wydawniczej Intervox Music (później współwydającej z inną jego firmą Eurovox Music) bez większego sukcesu. Jednakże, na kolejnych wydaniach piosenki, Van Rymenant był wymieniany jako współautor pod pseudonimem Terry Rendall. Eurovox Music teraz zarządza prawami wydawniczymi na całym świecie, z wyjątkiem USA (September Music), UK (Valentine Music) i Holandii (Benelux Music), sub-publishers.
W 1980 roku, holenderski zespół lokalny „De Electronica’s” wydała wersję instrumentalną o nazwie „De Vogeltjesdans” („Taniec małych ptaków”) jako B-side singla. Strona A nie była hitem, ale lokalne stacje radiowe w południowej i wschodniej Holandii postanowiły odwrócić płytę i zaczęły grać „De Vogeltjesdans”. Płyta weszła na holenderską listę przebojów i utrzymywała się tam przez ponad siedem miesięcy, rozpoczynając tym samym międzynarodowy sukces piosenki. Na niektórych nagraniach Werner Thomas jest wymieniony jako jedyny kompozytor, podczas gdy na innych są wymienieni inni autorzy, np. jako „Thomas/Rendall/Hoes”, przy czym ostatnie nazwisko odnosi się do holenderskiego piosenkarza/producenta Johnny’ego Hoesa, który zaaranżował piosenkę na nowo na potrzeby nagrania Electronicas (które zostało wydane przez własną wytwórnię Hoesa, Telstar Records). Napisał również nowy holenderski tekst do piosenki, chociaż wersja Electronicas jest wersją instrumentalną (Hoes sam nagrał wersję wokalną, ale nie stała się ona hitem).
Od tego czasu piosenka stała się znana pod wieloma innymi „ptasimi” nazwami, w tym „Vogerltanz” (Taniec ptaków), „Danse des Canards”, „El Baile de los Pajaritos”, „Il Ballo del Qua Qua”, „Chicken Dance” i „Dance Little Bird”. Ponad 140 wersji tego są nagrywane na całym świecie, w tym różne wersje, które zostały wydane przez Walt Disney Records, razem podejmowania ponad 40,000,000 records.
Taniec został ponownie wprowadzony w Stanach Zjednoczonych w 1981 roku podczas Tulsa, Oklahoma Oktoberfest. Członkowie chcieli zademonstrować swoją miłość poprzez taniec w kostiumach, ale nie było kostiumy kaczki dostępne wszędzie w pobliżu Tulsa. W lokalnej stacji telewizyjnej, jednak, kostium kurczaka był dostępny, który został podarowany do użytku na festiwalu, dając „Chicken Dance” jego name.
W 1982, polka-themed cover band „The Emeralds”, z Edmonton, Alberta, Kanada, nagrał polka inspirowane wersja piosenki, wydany przez K-Tel records. Album „Bird Dance” osiągnął status podwójnej platyny w Kanadzie i złota w Australii. Piosenka przyczyniła się również do sukcesu wielu złotych albumów zespołu Emeralds w 1983 i 1984 roku. Piosenka zyskała jeszcze większą sławę, gdy została wykorzystana w dwóch filmach: kultowym klasyku Johna Paizsa „Fala zbrodni” oraz „Jimmy Neutron: Boy Genius”, a także w odcinku „Only Fools and Horses” „The Unlucky Winner Is….”. Remiks został również wydany przez belgijski zespół Brussels Sound Revolution w 1990 roku.
Sukces na liście przebojów Edytuj
W 1981 roku Henry Hadaway wyprodukował wersję „Chicken Dance”, która została wydana w Wielkiej Brytanii jako instrumentalna melodia nowości „The Birdie Song” przez The Tweets. Osiągnęła ona numer dwa na liście przebojów w październiku 1981 roku, czyniąc ją najbardziej popularną wersją. W 2000 roku ta wersja została uznana za „najbardziej irytującą piosenkę wszech czasów” w ankiecie przeprowadzonej na zlecenie serwisu dotmusic. Piosenka jest często śpiewana z tekstem z trochę tego i trochę tamtego i potrząśnij swoim tyłkiem do melodii. Alternatywne teksty są „Nie chcę być kurczakiem, nie chcę być kaczką, więc potrząśnij moim tyłkiem, Quack, quack, quack, quack, quack!”
Inspirowana polką wersja okładki piosenki przez „The Emeralds” z Edmonton, Alberta, Kanada poszedł podwójną platynę w Kanadzie, a złoto w Australii. Piosenka przyczyniła się również do sukcesu wielu złotych albumów dla „The Emeralds” w 1983 i 1984 roku.
W 1990 roku holenderski zespół Grandmaster Chicken i DJ Duck wydali piosenkę jako „Check Out the Chicken”, która osiągnęła szczyt na poziomie numeru 16 w Australii.
.