Opary są łatwopalne i narkotyczne, co wymaga zachowania ostrożności.
Monochloroetan jest najmniej toksycznym z chloroetanów. Podobnie jak inne chlorowane węglowodory, jest on środkiem działającym depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy, aczkolwiek mniej silnie niż wiele podobnych związków. Osoby wdychające jego opary w stężeniu mniejszym niż 1% w powietrzu zazwyczaj nie odczuwają żadnych objawów. Przy stężeniach od 3% do 5%, ofiary zwykle wykazują objawy podobne do tych, które występują w przypadku zatrucia alkoholem. Wdychanie jego oparów przy stężeniu >15% jest często śmiertelne, ale większość dostępnych w handlu podręcznych pojemników zawiera łącznie 30% objętości stężonych oparów, które naturalnie rozpraszają się w powietrzu zewnętrznym.
Jeśli narażone na stężenia wyższe niż 6% do 8% ofiary często wykazują płytki oddech, utratę przytomności i obniżoną częstość akcji serca. Można je obudzić (ożywić) poprzez kontakt fizyczny lub głośny hałas. W tym momencie zaleca się usunięcie z miejsca narażenia w celu przywrócenia przytomności. Długotrwałe skutki narażenia przez okres 4 lub więcej godzin spowodują skutki uboczne podobne do kaca alkoholowego z odwodnieniem, zawrotami głowy, utratą wyraźnego widzenia i chwilową utratą przytomności, która może trwać godzinę lub dłużej. Jeśli ofiara nie będzie już narażona na działanie gazu, szybko wróci do normalnego stanu zdrowia. Może to być wspomagane przez przyjmowanie dodatkowych płynów, witamin i cukrów.
Toksyczna nadmierna ekspozycja zaczyna się od 9% do 12% stężenia, tętno spada dalej, ofiara może mieć bardziej płytki oddech lub zatrzymać się całkowicie, nie reaguje na żadną zewnętrzną stymulację i może zacząć mimowolnie sapać, bekać lub wymiotować, co może prowadzić do aspiracji, jeśli ofiara nie jest obrócona na bok. Stanowi to nagły przypadek medyczny i wymaga natychmiastowego działania. Zaleca się, aby przenieść ofiarę na czyste powietrze i zastosować wymuszone oddychanie, aby oczyścić płuca z toksycznych oparów. Jeśli ofiara odzyska zdrowie wystarczająco szybko, hospitalizacja może nie być wymagana, ale będzie wymagać badania lekarskiego, aby upewnić się, że nie doszło do uszkodzenia narządów.
Przy stężeniu >12% serce, płuca i nerki ofiary zaczynają zawodzić. Aby zapobiec śmiertelnej niewydolności nerek, płuc i serca może być wymagana natychmiastowa resuscytacja, a następnie zastosowanie środków wsparcia medycznego.
Badania nad skutkami przewlekłego narażenia na chlorek etylu u zwierząt dały niespójne wyniki i nie ma danych dotyczących jego długotrwałego działania na ludzi. Niektóre badania donoszą, że długotrwałe narażenie może powodować uszkodzenia wątroby lub nerek lub raka macicy u myszy, ale dane te są trudne do odtworzenia.
Chociaż chloroetan nie jest sklasyfikowany jako rakotwórczy dla ludzi, ostatnie informacje sugerują potencjał rakotwórczy i został oznaczony jako ACGIH kategorii A3, potwierdzony czynnik rakotwórczy dla zwierząt o nieznanym znaczeniu dla ludzi. W wyniku tego stan Kalifornia włączył go do Proposition 65 jako znany czynnik rakotwórczy. Mimo to nadal jest stosowany w medycynie jako środek znieczulający miejscowo.
Lek rekreacyjnyEdit
Chloroetan jest rekreacyjnym lekiem wziewnym, chociaż nie należy go mylić z duster lub canned air, który składa się z fluorowanych węglowodorów o niskiej masie, takich jak tetrafluorometan, chlorodifluorometan lub inny podobny gaz.
- W Brazylii jest to tradycyjny (choć nielegalny) narkotyk zażywany podczas karnawału, znany lokalnie jako „lança-perfume”
.