Według Teogonii Hezjoda, Clotho i jej siostry (Atropos i Lachesis) były córkami Erebusa (Ciemności) i Nyx (Nocy), choć później w tym samym dziele (ll. 901-906) mówi się, że zostały zrodzone z Zeusa i Themis. Clotho jest również wspomniana w dziesiątej księdze Republiki Platona jako córka Konieczności. W mitologii rzymskiej wierzono, że jest córką Uranosa i Gai.
Ramię z kości słoniowejEdit
Jako jedna z Trzech Losów, Clotho pomogła Hermesowi stworzyć alfabet, zmusiła boginię Afrodytę do kochania się z innymi bogami, osłabiła potwora Tyfona zatrutym owocem, przekonała Zeusa, by zabił Asklepiosa błyskawicą i pomogła bogom w ich wojnie z olbrzymami, zabijając Agriusa i Thoasa kijami z brązu. Clotho użyła też swych życiodajnych mocy w micie o Tantalu, człowieku, który zabił i przygotował swego syna Pelopsa na przyjęcie z bogami. Kiedy bogowie dowiedzieli się, co zrobił Tantal, wrzucili pozostałe kawałki Pelopsa do kociołka. Clotho przywróciła go do życia, z wyjątkiem łopatki, która została zjedzona przez Demeter, a którą zastąpił kawałek kości słoniowej. Clotho była czczona w wielu miejscach w Grecji jako jeden z Trzech Losów i jest czasami kojarzona z Keres i Erinyes, które są innymi grupami bóstw w mitologii greckiej. Ariadna, grecka bogini płodności, jest podobna do Clotho w tym, że nosi kłębek nici, bardzo podobny do wrzeciona Clotho.
Oszukiwanie losówEdit
Clotho, wraz z siostrami, została podstępem odurzona przez Alcestis. Alcestis, która miała dwoje dzieci z Admetusem, stała się niezwykle smutna, gdy Admetus stał się bardzo chory i w końcu zmarł. Alcestis wykorzystała pijaństwo Clotho, by spróbować odzyskać męża. Trzy Fates wyjaśnił, że jeśli były one znaleźć zastępstwo dla Admetus następnie może on być zwolniony z Underworld. Zastępstwo nie zostało znalezione, więc Alcestis zaoferowała się jako zastępstwo, aby przywrócić męża do życia. Ponieważ umowa została dotrzymana, Alcestis szybko zaczęła chorować i zapadła się do grobu, gdy Admetus wrócił do życia. W ostatniej chwili do domu Admetusa przybył Herakles. Kiedy Thanatos przybył, by zabrać Alcestis, Herakles pokonał go i zmusił do zwrócenia Alcestis, pozwalając Admetusowi i Alcestis na ponowne połączenie.
Polowanie na dziki w KalydonieEdit
Ale nie wydaje się, by w mitologii greckiej istniała epicka opowieść, w której Losy byłyby głównym tematem, odgrywały one decydujące role w życiu bogów i śmiertelników. Opowieść, w której Losy odegrały integralną rolę to opowieść o Meleagerze i Marku, którą W. H. D. Rouse opisuje w Gods, Heroes and Men of Ancient Greece. Meleager poprowadził grupę myśliwych, by zabić kalydońskiego dzika, który został uwolniony na Kalydonie przez Artemidę. Ona być niezadowolony przy the Calydonian królewiątko dla zaniedbywać stosowny poświęcenie ona. Po zabiciu dzika, Meleager podarował skórę kobiecie imieniem Atalanta, w której się zadurzył. Jego wujowie również byli częścią grupy poszukiwaczy przygód i byli zdenerwowani prezentem Meleagera dla Atalanty. Uważali, że kobieta nie powinna mieć skóry dzika. W wyniku tego nieporozumienia Meleager zabił swoich wujów, którzy byli braćmi jego matki. Ta była tak rozwścieczona, że postanowiła się na nim zemścić. Przypomniała sobie wizytę, którą Losy złożyły tydzień po narodzinach Meleagera. Los powiedział Althaii, że życie jej syna wygaśnie, gdy płonąca w kominku polana przestanie się palić. Natychmiast zgasiła płomienie, zakonserwowała go i bezpiecznie ukryła. W gniewie po stracie braci podpaliła kłodę, by ukarać Meleagera. Gdy kłoda stanęła w płomieniach, Meleager spłonął na śmierć.