W swoim czasie grusza Callery była jednym z najbardziej popularnych gatunków drzew miejskich we wschodnich, centralnych i południowych regionach kraju. Dziś, choć drzewo to ma swoich wielbicieli, urbaniści zastanawiają się dwa razy, zanim włączą je do miejskiego krajobrazu. Jeśli myślisz o uprawie gruszy Callery, czytaj dalej, aby dowiedzieć się o pielęgnacji gruszy Callery i innych przydatnych informacjach na temat Calleryana.
Co to jest grusza Callery?
Grusza Callery (Pyrus calleryana) z rodziny Rosaceae, została po raz pierwszy sprowadzona do Stanów Zjednoczonych z Chin w 1909 roku do Arboretum Arnolda w Bostonie. Callery grusza została ponownie wprowadzona do USA, aby pomóc rozwijać odporność na zarazę ogniową w zwykłej gruszy, która była niszcząc przemysł gruszkowy. Jest to nieco sprzeczna informacja na temat Calleryana, ponieważ podczas gdy wszystkie obecne odmiany są odporne na zarazę ogniową w północnych regionach, choroba ta może nadal stanowić problem u drzew uprawianych w wilgotnym południowym klimacie.
Około 1950 roku Calleryana stała się popularną rośliną ozdobną, co doprowadziło do rozwoju wielu genotypów, z których niektóre są samopylne. Drzewa okazały się nie tylko atrakcyjne wizualnie, ale i bardzo odporne. Poza zarazą ogniową są odporne na wiele innych owadów i chorób.
Gruszka galeriowa dobrze się czuje w różnych środowiskach i szybko rośnie, często osiągając wysokość 12-15 stóp (3,7-4,6 m) w ciągu 8-10 lat. Wiosną drzewo przyciąga wzrok kolorami od czerwonego, przez żółty do białego.
Dodatkowe informacje o Calleryana
Calleryana kwitnie wczesną wiosną przed pojawieniem się pąków liściowych, tworząc spektakularny pokaz białych kwiatów. Niestety, wiosenne kwiaty gruszy Calleryana mają raczej nieprzyjemny zapach, który jest dość krótkotrwały, gdy kwiaty stają się owocami. Owoce są małe, mniejsze niż centymetr, twarde i gorzkie, ale ptaki je uwielbiają.
Przez całe lato liście są jaskrawo zielone, aż do jesieni, kiedy eksplodują kolorami czerwieni, różu, purpury i brązu.
Calleryana może być uprawiana w strefach USDA 4-8, z wyjątkiem odmiany 'Bradford’, która nadaje się do stref 5-8. Grusza Bradforda jest najbardziej znaną z grusz Callery’ego.
Uprawa grusz Callery’ego
Gruszki Callery’ego najlepiej rosną w pełnym słońcu, ale są tolerancyjne na częściowy cień, jak również na wiele rodzajów gleby i warunków, od mokrej ziemi do suszy. Jest obojętna na warunki miejskie, takie jak zanieczyszczenie środowiska i słaba gleba, co czyni ją popularnym okazem miejskim.
Drzewo może dorastać do 30-40 stóp (9-12 m.) o wyprostowanym, piramidalnym pokroju, a po ustanowieniu, pielęgnacja gruszy Callery jest minimalna.
Niestety, jednym z minusów tego okazu jest to, że ma dość krótką żywotność, może 15-25 lat. Przyczyną tego jest fakt, że zamiast jednego głównego pnia rozwijają się współdominujące czoła, co czyni je podatnymi na rozłamanie, szczególnie podczas deszczu lub burzy.
Czy grusza Callery jest inwazyjna?
Jakkolwiek drzewo jest odporne, jego tendencja do tworzenia gęstych zarośli wypiera inne rodzime gatunki, które nie mogą konkurować o zasoby takie jak woda, gleba, przestrzeń i słońce. Jest to dobra wiadomość dla przetrwania gruszy Callery, ale nie taka wspaniała dla rodzimych roślin.
.