Cockaigne, także pisane Cockayne, wyimaginowana kraina skrajnego luksusu i łatwości, gdzie fizyczne wygody i przyjemności są zawsze pod ręką.
Odniesienia do Cockaigne są szczególnie widoczne w średniowiecznym europejskim lore. Te relacje opisują rzeki wina, domy zbudowane z ciasta i cukru jęczmiennego, ulice wybrukowane ciastem i sklepy, które bezinteresownie dają towary dla każdego. Pieczone gęsi wędrują zapraszając ludzi do jedzenia ich, a maślane skowronki spadają z nieba jak manna.
Pochodzenie słowa Cockaigne było bardzo sporne, ale wszystkie wersje mają tendencję do postrzegania go jako dostosowanego lub pochodzącego od słowa oznaczającego „ciasto”. Znakomita wczesna irlandzka wersja legendy to Aislinge Meic Conglinne (The Vision of MacConglinne), parodia tradycyjnej wizji świętego, w której król opętany przez demona łakomstwa jest leczony przez wizję ziemi Cockaigne. XIII-wieczne francuskie fabliau, Cocagne, prawdopodobnie miało na celu ośmieszenie idei mitycznego Avalonu, wyspy błogosławionych. Angielski poemat „The Land of Cockaygne” z mniej więcej tego samego okresu satyryzuje życie klasztorne. Nazwa Lubberland wyparła w XVII wieku nazwę Cockaigne. Big Rock Candy Mountain z amerykańskiego folkloru hobo wyraża tę samą ideę.