1. Co to jest Commerce Clause?
2. Historia Commerce Clause
Klauzula Handlowa Definicja Commerce Clause stwierdza, że Kongres ma możliwość regulowania handlu między różnymi podmiotami.
Czym jest Klauzula Handlu?
Klauzula Handlu jest określona w Artykule 1, Sekcji 8 Konstytucji Stanów Zjednoczonych. Celem tej klauzuli jest przekazanie Kongresowi władzy regulacyjnej nad handlem. Na podstawie tej klauzuli Kongres może regulować handel z:
- Krajami zagranicznymi
- Stanami w USA
- Plemionami indiańskimi
Tradycyjnie, klauzula handlowa była postrzegana na dwa sposoby. Po pierwsze, daje ona Kongresowi prawo do regulowania handlu. Po drugie, zakazuje ona wszelkich regulacji i ustaw na poziomie stanowym, które mogłyby kolidować z władzą Kongresu. Klauzula Handlowa jest kluczową częścią Konstytucji, ponieważ definiuje zakres zdolności rządu federalnego do kontrolowania gospodarki kraju.
- Foreign Commerce Clause
- Interstate Commerce Clause
- Indian Commerce Clause
Większość dyskusji na temat tego, jak należy stosować Commerce Clause, skupia się na Interstate Commerce Clause.
W Konstytucji rządowi federalnemu przyznano pewne uprawnienia. Jednak, jak stwierdzono w Dziesiątej Poprawce, wszelkie uprawnienia, które nie zostały wyraźnie przekazane rządowi federalnemu, są przyznawane stanom. Kiedy Kongres uchwala prawa, które dyktują ekonomiczną działalność stanów i ich obywateli, zazwyczaj powołuje się na Klauzulę Handlu. Często pogłębia to nieporozumienia związane z tym, jak władza powinna być zrównoważona pomiędzy stanem a rządem federalnym.
W Konstytucji, handel oznacza działalność handlową i biznesową w każdej formie, która ma miejsce pomiędzy obywatelami zamieszkującymi różne stany. Obejmuje to komunikację, która ma charakter społeczny, w tym rozmowy telefoniczne, oraz osoby podróżujące między stanami, czy to w celu osobistego spełnienia, czy w celach biznesowych.
Gdy handel odbywa się w granicach jednego stanu, jest to znane jako handel krajowy. Może to być również nazywane handlem wewnątrzpaństwowym. Rządy stanowe mają pełną kontrolę nad tego typu handlem. Kiedy handel odbywa się pomiędzy dwoma lub więcej stanami, określa się go mianem handlu międzystanowego. Handel eksterytorialny to handel, który odbywa się między obywatelami dwóch różnych krajów. Pierwotnym celem Commerce Clause było wyeliminowanie konfliktów między stanami z powodu przewagi ekonomicznej jednego z nich z powodu dostępu do portu. Przed ustanowieniem Commerce Clause było powszechne, że stany angażowały się w bitwy ekonomiczne z tych powodów. Jest zrozumiałe, że rząd federalny ma władzę regulacyjną nad handlem, który obejmuje obce kraje.
Okresowo, stany próbowały negocjować politykę handlową z obcymi krajami bez angażowania rządu federalnego. Za każdym razem, gdy do tego dochodziło, sądy stawały po stronie rządu federalnego, a nie stanów. Stany mają pewną ograniczoną zdolność do nakładania podatków na handel zagraniczny, ale nie mogą dyktować polityki. Ta władza jest zarezerwowana dla rządu federalnego.
Historia Klauzuli Handlu
Od dawna istniały kontrowersje na temat tego, co właściwie oznacza słowo „handel”. W Konstytucji nie ma konkretnej definicji tego słowa, co prowadzi do nieporozumień. Niektórzy twierdzą, że słowo to odnosi się ogólnie do wymiany lub handlu. Inni jednak upierają się, że założycielom chodziło o to, aby słowo to odnosiło się do każdej interakcji między obywatelami różnych stanów.
Ponieważ konstytucyjna definicja handlu jest niejasna, nie ma oczywistego podziału co do tego, jakie rodzaje handlu są kontrolowane przez rząd, a jakie powinny być regulowane przez stany. W sprawie sądowej z 1824 roku, znanej jako Gibbons v. Ogden, Sąd Najwyższy wydał ważne orzeczenie związane z Klauzulą Handlu. Sąd stwierdził, że rząd federalny może regulować handel wewnątrzpaństwowy, jeśli dotyczy on większego celu handlowego.
Jeśli potrzebujesz pomocy w zrozumieniu definicji Commerce Clause, możesz zamieścić swoje potrzeby prawne na rynku UpCounsel. UpCounsel akceptuje tylko 5 procent najlepszych prawników do swojej witryny. Prawnicy na UpCounsel pochodzą z takich szkół prawniczych jak Harvard Law i Yale Law i mają średnio 14 lat doświadczenia prawnego, w tym pracy z lub w imieniu firm takich jak Google, Menlo Ventures i Airbnb.
.