Znajdź źródła: „Cordance” – wiadomości – gazety – książki – scholar – JSTOR (lipiec 2008) (Learn how and when to remove this template message)
Cordance, miara aktywności mózgu, jest ilościową metodą elektroencefalograficzną (QEEG), opracowaną w Los Angeles w latach 90. XX wieku. Łączy ona komplementarne informacje z mocy absolutnej (ilość mocy w paśmie częstotliwości przy danej elektrodzie) i względnej (procent mocy zawartej w paśmie częstotliwości w stosunku do całego widma) widm EEG.
Kordancja jest miarą regionalnej aktywności mózgu, obliczaną przy użyciu pomiarów QEEG wzorców fal mózgowych w algorytmie opracowanym w UCLA Laboratory of Brain, Behavior, and Pharmacology przez dr Andrew Leuchtera i Iana Cooka.
Algorytm kordancji obejmuje kroki (a) ponownego przypisania mocy EEG, (b) normalizacji przestrzennej mocy absolutnej i względnej, oraz (c) połączenia przekształconej mocy absolutnej i przekształconej mocy względnej w celu uzyskania samych wartości kordancji.
W porównaniu z innymi miarami QEEG, takimi jak moc absolutna lub moc względna, kordancja wydaje się mieć lepszą korelację z regionalną perfuzją mózgu, jedną z innych standardowych miar regionalnej aktywności mózgu. Ponieważ kordancja pochodzi z sygnałów EEG, ocena funkcji mózgu za pomocą kordancji nie wymaga użycia radioaktywnych znaczników, jak to ma miejsce w przypadku niektórych innych metod neuroobrazowania funkcjonalnego (skanowanie PET lub SPECT).
Kordancja została zastosowana do badania aktywności mózgu w różnych zaburzeniach neurologicznych i psychiatrycznych. Głównym obszarem badań były duże zaburzenia depresyjne, w celu opracowania biomarkerów, które mogłyby pomóc w prowadzeniu leczenia. Ta linia pracy została zapoczątkowana w połowie lat 90. w UCLA i jest obecnie przedmiotem badań replikacyjnych w innych ośrodkach medycznych.
.