| Iraq War Costs Summary Table (In Billions) | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Fiscal Year | DoDoD Budget Increase | OCO for Iraq War | VA Budget Increase | Total | Boots on Ground* |
| 2003 | $36.7 | $51.0 | $2.6 | $90.3 | 123,700 |
| 2004 | $11.6 | $76.7 | $2.6 | $90.9 | 142,600 |
| 2005 | $23.6 | $79.1 | $3.1 | $105.8 | 157,982 |
| 2006 | $10.5 | $96.0 | $1.8 | $108.3 | 133,718 |
| 2007 | $20.9 | $130.8 | $4.2 | $155.9 | 161,783 |
| 2008 | $47.5 | $143.9 | $5.4 | $196.8 | 148,500 |
| 2009 | $34.2 | $93.1 | $5.6 | $132.9 | 114,300 |
| 2010 | $14.7 | $64.8 | $3.9 | $83.4 | 47,305 |
| 2011 | $0.3 | $46.5 | $3.3 | $50.9 | 11,455 |
| 2012 | $2.2 | $20.3 | $2.3 | $24.8 | 0 |
| 2013 | -$34.9 | $7.7 | $2.6 | -$24.6 | 0 |
| 2014 | $0.8 | $4.8 | $2.0 | $7.6 | 3,100 |
| 2015 | -$0.2 | $5.0 | $1.8 | $6.6 | 3,550 |
| 2016 | $25.6 | N/A | $6,5 | $32,1 | 4,087 |
| Ogółem | $193,5 | $819.7 | $47.7 | $1,060.9 | |
*Boots on Ground to liczba żołnierzy w Iraku. Od 2003 do 2013 roku, jest to stan na grudzień tego roku. Od 2014 do 2016 roku, liczby są najbliższym dostępnym kwartałem.
Koszt wojny w Iraku dla weteranów
Prawdziwy koszt wojny w Iraku jest większy niż 1,06 biliona dolarów dodanych do długu. Po pierwsze i najważniejsze, to koszty poniesione przez 4 488 żołnierzy amerykańskich, którzy zginęli, 32 226, którzy odnieśli obrażenia, oraz ich rodziny.
Ponad 90% żołnierzy rannych w Iraku przeżyło dzięki usprawnieniom w medycynie pola walki. To więcej niż 86,5% rannych, którzy przeżyli wojnę w Wietnamie. Wyższy wskaźnik przeżycia oznacza również, że wielu z nich musi teraz żyć ze skomplikowanymi i poważnymi obrażeniami. Dwadzieścia procent z nich jest leczonych z powodu urazu mózgu. Kolejne 20% cierpi na zespół stresu pourazowego lub depresję. Ponadto 796 doznało poważnej amputacji kończyn, podczas gdy 235 zmarło z powodu ran zadanych samemu sobie podczas służby w Iraku.
Średnio 20 weteranów popełnia samobójstwo każdego dnia zgodnie z, z 2016 VA badania. The Iraq and Afghanistan Veterans of America stwierdził, że 47% jego członków wiedziało o kimś, kto próbował popełnić samobójstwo po powrocie z aktywnej służby. Grupa uważa samobójstwo weteranów za swój problem numer jeden.
Koszt medycznych i inwalidzkich płatności dla weteranów w ciągu najbliższych 40 lat wynosi ponad 1 bilion dolarów. Tak twierdzi Linda Bilmes, starszy wykładowca finansów publicznych w Harvard’s Kennedy School of Government. „Koszt opieki nad weteranami wojennymi zazwyczaj osiąga szczyt 30 do 40 lat lub więcej po konflikcie” – powiedziała Bilmes.
Koszt dla gospodarki
Większość amerykańskich rodzin nie odczuła kosztów wojny w Iraku w tym czasie. Po pierwsze, nie było poboru do wojska, jak to miało miejsce podczas wojny wietnamskiej czy II wojny światowej. Po drugie, nie było dodatkowego podatku. W rezultacie ci, którzy służyli, i ich rodziny ponieśli największe koszty. Zapłacą co najmniej 300 miliardów dolarów w ciągu najbliższych kilku dekad, aby zapłacić za swoich rannych członków rodziny. To nie obejmuje utraconych dochodów z pracy, z której zrezygnowali, aby opiekować się swoimi krewnymi.
Przyszłe pokolenia również zapłacą za dodanie do długu. Naukowiec Ryan Edwards oszacował, że Stany Zjednoczone poniosły dodatkowe 453 miliardy dolarów odsetek od długu, aby zapłacić za wojny na Bliskim Wschodzie. W ciągu najbliższych 40 lat koszty te dodadzą 7,9 biliona dolarów do długu.
Przedsiębiorstwa, zwłaszcza małe, zostały zakłócone przez powołania do Gwardii Narodowej i Rezerwy. Gospodarka została również pozbawiona produktywnego wkładu członków służby, którzy zginęli, zostali ranni lub doznali urazów psychicznych.
Jest również koszt alternatywny w zakresie tworzenia miejsc pracy. Każdy $1 miliard wydany na obronę tworzy 8,555 miejsc pracy i dodaje $565 milionów do gospodarki. Ten sam 1 miliard dolarów w obniżkach podatków stymuluje popyt na tyle, by stworzyć 10 779 miejsc pracy. To daje gospodarce 505 milionów dolarów w postaci sprzedaży detalicznej. Ten sam 1 miliard dolarów wydany na edukację dodaje 1,3 miliarda dolarów do gospodarki i tworzy 17 687 miejsc pracy.
Przyczyny
Administracja Busha chciała wyeliminować zagrożenie terrorystyczne ze strony przywódcy Iraku, Saddama Husajna. Nie był on powiązany z Al-Kaidą, ale był sunnickim muzułmaninem, który używał przemocy, aby rozszerzyć swoją władzę.
Saddam Husajn był sunnickim przywódcą Iraku od 1979 roku do inwazji USA w 2003 roku. Stany Zjednoczone zainstalowały przywódcę z szyickiej większości. Sunnici uważają, że szyici, stanowiący większość w Iranie, chcą wskrzesić perskie panowanie nad Bliskim Wschodem. Sunnicka Arabia Saudyjska i szyicki Iran walczą o kontrolę nad cieśniną Ormuz, przez którą przepływa 20 procent światowej ropy.
Stany Zjednoczone chciały zainstalować proamerykański rząd, aby ustabilizować region. Myślały, że to rozładuje niepokój między irańskimi szyitami a saudyjskimi sunnitami. Wywarłoby to również presję na bliskowschodnie królestwa, aby pozwoliły na więcej demokracji, która przestałaby osłaniać Al-Kaidę i inne antyamerykańskie grupy terrorystyczne.
Administracja uważała, że Husajn jest większym zagrożeniem niż dyktator Korei Północnej, Kim Dzong-il. Mógł finansować swój terroryzm z dochodów z ropy. Wojska nigdy nie znalazły dowodów na istnienie chemicznej, nuklearnej lub biologicznej broni masowego rażenia. Ale istniały poważne obawy, że Husajn buduje taką zdolność, ponieważ użył broni chemicznej na Kurdach w Iraku.
Obydwie partie w Kongresie i 70% Amerykanów poparło wojnę. Wielu uważało, że powinniśmy byli wyeliminować Husajna w pierwszej wojnie w Zatoce Perskiej, po tym jak najechał na Kuwejt. Obawy te nasiliły się po 11 września. Ponadto, wojna w Afganistanie szybko obaliła Talibów. Zwolennicy uważali, że wojna w Iraku będzie łatwa do wygrania.
Irak po wojnie
Wojna w Iraku nie skończyła się, mimo że wojska amerykańskie wyszły z kraju. Walki między szyicką większością kraju a mniejszością sunnicką trwają nadal. Sunnici są wykluczani przez rząd kierowany przez szyitów. Te frustracje napędzają konflikty również w Syrii i Libanie.
W rzeczywistości rok 2013 był najbardziej śmiercionośny od 2008 roku, czyli od szczytu wojny. Wojna osłabiła Al-Kaidę w Iraku, Afganistanie i Pakistanie. Ale frustracja stworzyła nowe zagrożenie terrorystyczne. Grupa Państwa Islamskiego obiecała nową ojczyznę dla sunnitów w regionie. Koszt walki z Państwem Islamskim w Iraku rozszerzył się na Syrię, Jordanię i Liban. Grupa Państwa Islamskiego przeniosła również swoją wojnę do Brukseli, Paryża, Kalifornii, Berlina i wielu innych miejsc na całym świecie.