Autor: Sarah
Prawdopodobnie najbardziej rozpoznawalną cechą legendy pop-artu Andy’ego Warhola – on z sitodruków Marilyn Monroe i Campbell’s Soup – były jego ikoniczne białe włosy.
Jednak, zgodnie z ostatnimi rewelacjami, artysta był w rzeczywistości łysy, straciwszy wszystkie włosy na stan uważany za formę Alopecia Areata.
Samoświadomy
Dziennikarz Stephen Smith rozmawiał z wieloma przyjaciółmi i znajomymi Warhola w ramach nowego dokumentu BBC zatytułowanego A Day In The Life of Andy Warhol. To właśnie wtedy wyszła na jaw utrata włosów przez artystę.
Pisząc w The Guardian o zamiłowaniu Warhola do peruk, Smith zauważa: „…to prawda, że był on jednym z tych, którzy wpływali na coraz śmielsze i bardziej bezczelnie syntetyczne konfekcje, gdy przyzwyczaił się do światła reflektorów. Ale kiedy po raz pierwszy założył perukę, było to spowodowane bardzo ludzką samoświadomością, po tym jak choroba nerwowa w młodości pozbawiła go całkowicie owłosienia”.
„Był szczupły i miał naprawdę dobrą definicję mięśni”, mówi były partner Andy’ego Warhola, poeta i artysta John Giorno, „Dodatkowo nie miał włosów, a jego pochodzenie było z Europy Wschodniej, więc miał naprawdę bladą skórę… jak renesansowy posąg”.”
Sławny współczesny artysta słynął z przekształcania siebie w „żywą karykaturę” poprzez swój starannie opracowany wizerunek, przedstawiając siebie jako dzieło sztuki wizualnej. Odwracając się od utraty włosów na swoją korzyść, wydaje się, że używał coraz bardziej dziwacznych peruk, aby przekazać swój zmieniający się charakter wraz ze wzrostem jego sławy i ekscentryczności. Warhol swobodnie przyznawał się do noszenia peruk, ale nie jest znany z tego, że mówił o swojej łysinie. „Jestem osobą głęboko powierzchowną” – cytuje się jego słowa. „Jeśli nosisz perukę, wszyscy to zauważają. Ale jeśli potem przefarbujesz perukę, ludzie zauważają barwnik.”
Wywołane przez chorobę w dzieciństwie?
Wspomnianą „chorobą nerwową” była pląsawica Sydenhama, choroba dziecięca, na którą Warhol zachorował w wieku około ośmiu lat. Powoduje ona mimowolne ruchy kończyn, drgawki i wahania nastroju, a także obsesyjne kompulsje, ale nie ma żadnych znanych powiązań z wypadaniem włosów.
To sprawia, że bardziej prawdopodobne jest, że początkowa choroba mogła zapoczątkować formę choroby autoimmunologicznej Alopecia Areata. Niewiele wiadomo na temat przyczyn jej występowania, chociaż uważa się, że czynnikami wyzwalającymi są stres i nagłe urazy.
Skutkuje to tym, że organizm zwraca się przeciwko własnym mieszkom włosowym, wyłączając produkcję włosów i pozostawiając cykl wzrostu włosów zatrzymany w fazie spoczynku.
Jego przyjaciele mówią o jego całkowitym braku włosów na ciele – oznaka Alopecia Universalis, najcięższej odmiany Alopecia Areata, która powoduje utratę włosów na całej głowie i ciele.
W szczególności jednak, Warhol miał gęste brwi, które były rozjaśniane lub farbowane na ciemno, aby kontrastowały z jego platynowymi włosami. Na zdjęciach widoczne są również rzadkie rzęsy. Jest to sprzeczne z ogólną prognozą Alopecia Universalis, która, jak się powszechnie uważa, powoduje zanik wszystkich włosów na głowie i ciele.
Podczas gdy, nie zawsze tak jest i niektórzy ludzie mogą doświadczyć tego stanu, ale zachowują swoje brwi i rzęsy, innym wyjaśnieniem jest to, że Warhol rozwinął Alopecia Totalis.
Ten stan mieści się pomiędzy łysieniem plackowatym skóry głowy widzianym w Alopecia Areata i całkowitym brakiem włosów spowodowanym przez Alopecia Universalis. Prezentuje się jako całkowita utrata włosów na całej skórze głowy i może również – ale nie zawsze – obejmować utratę brwi i rzęs.
Mimo zgłaszanego przez artystę braku owłosienia ciała, człowiek nazywany „oryginalnym królem selfie” z powodu zamiłowania do autoportretów, wydaje się mieć włosy pod pachami i ewentualnie włosy na klatce piersiowej widoczne na tej serii zdjęć polaroidowych z 1969 roku (na zdjęciu), wykonanych tuż po próbie zabójstwa. To sprawia, że diagnoza Alopecia Totalis jest o wiele bardziej odpowiednia.
Alternatywnie – i mniej prawdopodobne – mógł nosić fałszywe, biorąc pod uwagę fałszywe brwi – prekursor dzisiejszych medycznych tatuaży brwi – były od 17 wieku.
Postępowanie z łysieniem plackowatym
Nawet dzisiaj istnieją nadal ograniczone możliwości w zakresie leczenia Alopecia Totalis i Universalis, a te, które są dostępne, takie jak immunoterapia miejscowa, często mają niskie wskaźniki sukcesu. W przypadku stadiów łagodnych i umiarkowanych, obiecujące wyniki odrastania włosów zostały osiągnięte poprzez przestrzeganie planów leczenia Alopecia Areata, chociaż często włosy odrastają naturalnie w ciągu około 12 miesięcy.
Liczba ostatnich badań ujawniła zachęcające potencjalne metody leczenia Alopecia Areata w różnych formach, w tym w cięższych stadiach, i jest to rozwijający się obszar badań.
Dopóki nie znajdzie się skutecznego leczenia Alopecia Totalis i Universalis, możliwości wyboru są dość ograniczone, a osoby dotknięte tą chorobą muszą albo pogodzić się z łysiną, albo – jak Andy – nosić perukę. Na szczęście istnieje wiele brytyjskich organizacji charytatywnych oferujących wsparcie w radzeniu sobie z tak widocznym schorzeniem.
Centrum Belgravia
Centrum Belgravia jest liderem w leczeniu wypadania włosów w Wielkiej Brytanii, z dwiema klinikami znajdującymi się w centrum Londynu. Jeśli martwisz się wypadaniem włosów, możesz umówić się na bezpłatną konsultację z ekspertem ds. wypadania włosów lub wypełnić nasz formularz konsultacyjny online z dowolnego miejsca w Wielkiej Brytanii lub na świecie. Zobacz nasze historie sukcesu w zakresie wypadania włosów, które są największym zbiorem takich historii sukcesu na świecie i pokazują poziom sukcesu, jaki osiąga tak wielu pacjentów Belgravii. Można również zadzwonić pod numer 020 7730 6666, aby uzyskać pomoc w sprawie wypadania włosów lub umówić się na bezpłatną konsultację.
.