Dartmoor, dziki obszar wyżynny w zachodniej części hrabstwa Devon, w południowo-zachodniej Anglii. Rozciąga się na długości około 23 mil (37 km) z północy na południe i 20 mil (32 km) ze wschodu na zachód. Wrzosowiska są ponure i opustoszałe, a wrzos jest główną roślinnością. Izolowane zwietrzałe skały (tory) wznoszą się z granitowego płaskowyżu; najwyższe z nich to Yes Tor (2,030 stóp) i High Willhays (2,038 stóp).
A.F. Kersting
Dartmoor był lasem królewskim w czasach saskich; od 1337 r. centralny obszar należał do królewskiego księstwa Kornwalii. W 1951 r. Dartmoor i jego zalesione obrzeża zostały uznane za park narodowy, obejmujący 365 mil kwadratowych (945 km kwadratowych). Osiem rzek, w tym Dart, Teign i Avon, wznosi się na podmokłych wyżynach, a większość ich wody jest spiętrzana w celu zaopatrzenia miast Devon. Na tym obszarze wypasane są dzikie kucyki, owce i bydło; inne ważne dziedziny działalności to kamieniołomy (granitu i gliny porcelanowej) oraz turystyka. Istnieje niewiele osiedli; największym jest Princetown, założone w 1806 r., aby służyć sąsiadującemu więzieniu Dartmoor, które zostało zbudowane, aby trzymać francuskich jeńców z wojen napoleońskich. Od 1850 roku jest to główny ośrodek uwięzienia w Anglii dla poważnych przestępców.