Milner imperialista: South Africa and the Boer War
Milner urodził się w Bonn, w Niemczech, w rodzinie brytyjskich rodziców. Po edukacji na Uniwersytecie Oksfordzkim pomógł założyć Toynbee Hall w Whitechapel, we wschodnim Londynie, dom „osadniczy” nazwany tak na cześć Arnolda Toynbee, jednego z jego oksfordzkich wykładowców. Od 1889 do 1892 roku służył w ministerstwie finansów w Egipcie, znajdującym się wówczas pod okupacją brytyjską.
To było jako High Commissioner odpowiedzialny za zarządzanie brytyjskich posiadłości w co jest teraz Afryki Południowej (1897-1905), że Milner zyskał rozgłos. Zajął zdecydowane stanowisko przeciwko Boers (osadnicy pochodzenia holenderskiego) w niezależnej republice Transwalu, rzekomo w celu ochrony praw innych osadników. Ale brytyjska ekspansja kolonialna mogła być jego prawdziwym motywem, z kopalniami złota w Transwalu szczególną nagrodę.
Druga wojna burska (1899-1902) została opisana jako „wojna Milnera”, a on pozostaje postacią nienawiści dla wielu w Afryce Południowej. Ten niszczycielski i krwawy konflikt, w którym Earl Roberts i Lord Kitchener grał wiodące role wojskowe, obejmował ustanowienie brytyjskich obozów koncentracyjnych dla Boer internowanych i czarnych Afrykanów (z których Milner zatwierdził) i spalonej polityki ziemi spalania gospodarstw Boer (czego nie zrobił).
Po przywódcy Boer poddał, Milner zebrał wokół siebie grupę młodych urzędników państwowych o podobnym tle do siebie – znany jako „przedszkole Milnera” – do realizacji powojennej odbudowy Afryki Południowej. U podstaw tego wszystkiego leżała jego wiara we wrodzoną wyższość brytyjskiej rasy nad Boerami: opisał Paula Krugera, ich przywódcę, jako „Neandertalczyka w surducie”.
.