Ishvara, ĪĞvara, IĞvara: 34 definicje

Wprowadzenie

Sanskryckie terminy Īśvara i Iśvara mogą być przetłumaczone na angielski jako Isvara lub Ishvara, używając schematu transliteracji IAST (?).

Alternatywne pisownie tego słowa obejmują Eswar.

W hinduizmie

Vaisheshika (szkoła filozoficzna)

Źródło: Biblioteka Mądrości: Filozofia Nyāya-Vaiśeṣika

Według poglądu Nyāya-Vaiśeṣika Īśvara pragnąc dać trochę wytchnienia czy odpoczynku wszystkim żywym istotom pragnie doprowadzić do rozpuszczenia (saṃhāreccho bhavati). Równocześnie z nim siła adṛṣṭa rezydująca we wszystkich duszach i tworząca ciała, zmysły i elementy rażące, przestaje działać (śakti-pratibandha).

W czasie stworzenia, Īśvara pragnie stworzyć i to pragnienie Īśvary działa we wszystkich duszach jako adṛṣṭa. To jedno wieczne pragnienie Īśvary w pewnych warunkach czasowych (np. pralaya) jako przyczyny pomocnicze (sahakāri) pomaga w rozpadzie atomów, a w innym czasie (np. w czasie stworzenia) w konstruktywnym procesie integracji i jednoczenia atomów dla stworzenia świata.

Nyāya wierzy, że Īśvara ukształtował ten wszechświat swoją wolą z wiecznie istniejących atomów. Każdy bowiem skutek (np. dzban) musi mieć swoją przyczynę. Dlatego ten świat, będąc skutkiem, musi być poprzedzony przyczyną, a tą przyczyną jest Īśvara. Tej przyczyny nie możemy zobaczyć, ponieważ Īśvara nie ma widzialnego ciała, a nie dlatego, że nie istnieje. Przyczyną tą jest Īśvara. Posiada On nieskończoną wiedzę i jest wszechmiłosierny. Na początku stworzenia stworzył On Vedy. On jest jak nasz ojciec, który zawsze jest zaangażowany w czynienie nam dobra.

Vaisheshika (वैशेषिक, vaiśeṣika) odnosi się do szkoły ortodoksyjnej filozofii hinduskiej (astika), czerpiącej swój przedmiot z Upaniszad. Vaisheshika zajmuje się takimi tematami jak logika, epistemologia, filozofia i wyjaśnia koncepcje podobne w swej naturze do buddyzmu

Purana i Itihasa (historia epicka)

Źródło: archive.org: Puranic Encyclopedia

Īśvara (ईश्वर).- Pewnego razu Devī powiedział Himavānowi, kim, według religii hinduistycznej, jest Bóg i w jaki sposób stworzenie odbywa się z Īśvary (Boga). Słynna dyskusja o boskości, zwana Devīgītā jest przytoczona poniżej.

„(1) ahamevāsa pūrvaṃ tu nānyad kiṃcit nagādhipa / tadātmarūpaṃ cit saṃvit parabrahmaikanāmakam. //” (Przed rozpoczęciem tworzenia wszechświata byłem tylko Ja; nie było nic innego. Wtedy nazywano mnie Parabrahmanem, Citsvarūpī, Saṃvitsvarūpī i Ātmarūpī). (Zobacz pełny artykuł w Story of Īśvara from the Puranic encyclopaedia by Vettam Mani)

Źródło: archive.org: Shiva Purana – English Translation

1) Īśvara (ईश्वर) odnosi się do istoty o czystej naturze, jak wyjaśniono w sekcji wielkiego rozpuszczenia (mahāpralaya), zgodnie z Śivapurāṇa 1.25.

Podobnie:-

” Istota, nie mając własnej formy, zapragnęła stworzyć, w toku własnego sportu, pomyślną formę własną obdarzoną wszelką mocą, przymiotami i wiedzą. Forma, która idzie wszędzie, która ma wszystkie formy, która widzi wszystko, która jest przyczyną wszystkiego, która powinna być szanowana przez wszystkich, która jest na początku wszystkiego, która obdarza wszystkim i która uświęca wszystko, powinna być stworzona (tak chciała) i dlatego stworzyła tę formę Īśvary o czystej naturze. Oryginalna Istota bez sekundy, nie mająca początku ani końca, która oświetla wszystko, która jest w formie Cit (czystej wiedzy), ta która jest określana jako Najwyższy Brahman, wszechobecna i nie ulegająca rozkładowi, zniknęła, Przejawioną formą bezforemnej Istoty jest Sadāśiva. Uczeni starożytnych i następnych wieków śpiewali o nim jako Īśvara”.

2) Īśvara (ईश्वर) jest używana jako epitet dla Śivy, zgodnie z Śivapurāṇa 2.2.41.- Zgodnie z tym, jak Viṣṇu i inni eulogizowali Śiwę:-” obeisance to Vāma, Vāmarūpa, Vāmanetra, Aghora, wielki pan i Vikaṭa. Obeisance dla Tatpuruṣa, dla Nāthy, starożytnego Puruṣa, obdarzającego czterema celami życia, Vratina, i Parameṣṭhin. Obeisance to you, Īśāna, Īśvara, Brahman, of the form of Brahman, the Supreme Soul”.

Źródło: Cologne Digital Sanskrit Dictionaries: The Purana Index

Īśvara (ईश्वर)-również maheśvara i śaṅkara; Rudra: miejscem zamieszkania jest Śivapura przed Brahmaloką; Pan Trójcy;1 adhidevatā dla planety Sūrya;2 26-ta tatva w jednym ujęciu;3 będąc małym atomem jest bogiem miłości do ludzi; w nim jest dziesięć cech – wiedza, vairāgya, aiśvarya, tapas, satya, cierpliwość, odwaga, jakość bycia widzianym, pokrewieństwo z jaźnią i panowanie; jest māyā czyli iluzoryczny;4 Pan całego świata.5

• 1) Brahmāṇḍa-purāṇa III. 3. 71; IV. 39. 120; Matsya-purāṇa 171. 39.
• 2) Matsya-purāṇa 93. 13.
• 3) Matsya-purāṇa 3. 28.
• 4) Vāyu-purāṇa 101. 215, 219; Brahmāṇḍa-purāṇa IV. 2. 217.
• 5) Vāyu-purāṇa 4. 36 i 42.

Źródło: JatLand: List of Mahabharata people and places

Īśvara (ईश्वर) to imię wymienione w Mahābhārata (por. I.61.60) i stanowi jedną z wielu nazw własnych używanych w odniesieniu do osób i miejsc. Uwaga: Mahābhārata (wspominająca Īśvarę) jest sanskryckim poematem epickim składającym się ze 100,000 ślok (metrycznych wersetów) i ma ponad 2000 lat.

Īśvara jest również wspomniana w Mahābhārata (por. I.60.3) i reprezentuje jedną z wielu nazw własnych używanych dla ludzi i miejsc.

Źródło: Shodhganga: Saurapurana – studium krytyczne

Īśvara (ईश्वर) jest bóstwem, które ma być czczone w miesiącu Āśvina dla Anaṅgatrayodaśī-Vrata, zgodnie z X-wieczną Saurapurāṇa: jedną z różnych Upapurāṇas przedstawiających śaivizm.-Według tego, Anaṅgatrayodaśī-vrata jest przestrzegana na cześć Śivy dla zdobycia cnoty, wielkiej fortuny, bogactwa i dla zniszczenia grzechów Ta vrata ma być wykonywana przez rok od Mārgaśīry.-W miesiącu Āśvina szczoteczka do zębów jest z drewna jambu, Bóstwo to Īśvara, pożywienie to taṇḍulodaka rezultat jest ośmiokrotnie większy niż w przypadku ofiary pauṇḍarika.

Purana (पुराण, purāṇas) odnosi się do literatury sanskryckiej zachowującej rozległą historię kultury starożytnych Indii, w tym legendy historyczne, ceremonie religijne, różne sztuki i nauki. Osiemnaście mahapuranów liczy łącznie ponad 400 000 shlok (metrycznych kupletów) i datuje się na co najmniej kilka wieków przed naszą erą.

Shaivizm (filozofia Shaiva)

Źródło: Wisdom Library: Śaivizm

Īśvara (ईश्वर) to sanskryckie imię bóstwa przewodzącego Mahāliṅgasthali, jednemu z sześćdziesięciu ośmiu miejsc goszczących svāyambhuvaliṅga, która według Śaivāgamów jest jedną z najświętszych z liṅgas. Lista sześćdziesięciu ośmiu svāyambhuvaliṅgas i bóstw przewodnich (np. Īśvara) znajduje się w komentarzu do Jirṇoddhāra-daśaka autorstwa Nigamajñānadevy. Słowo liṅga odnosi się do symbolu używanego w kulcie Śiwy i jest używane przez całą literaturę Śiwy, taką jak święte Āgamy.

Shaiva (शैव, śaiva) lub Shaivism (śaivizm) reprezentuje tradycję hinduizmu czczącą Shivę jako najwyższą istotę. Blisko spokrewniona z śaktizmem, literatura Śiwy obejmuje szereg pism świętych, w tym Tantry, podczas gdy korzenie tej tradycji mogą sięgać starożytnych Wed.

Shilpashastra (ikonografia)

Źródło: Archaeological Survey of India: Śaiva monuments at Paṭṭadakal (śilpa)

Īśvara (ईश्वर).- Vātulaśuddhākhyāgama podaje opis Īśvary, który znajduje się w centrum Liṅga (znalezionego jako rzeźba w świątyni Lokeśvary). Ma on cztery głowy i osiem rąk. Prawe ręce ozdobione są atrybutami takimi jak triśūla, paraśu, khaḍga i abhaya; w jego lewych rękach znajdują się pāśa, sarpa, ghaṇṭā i varada (paṭala 1, wersety 64-66).

Shilpashastra (शिल्पशास्त्र, śilpaśāstra) reprezentuje starożytną indyjską naukę (shastra) sztuk twórczych (shilpa) takich jak rzeźba, ikonografia i malarstwo. Ściśle związana z Vastushastra (architektura), często korzystają z tej samej literatury.

Jyotisha (astronomia i astrologia)

Źródło: Działanie Samvatsaras: Satvargas

Īśvara (ईश्वर) odnosi się do jedenastej saṃvatsary („roku jowiszowego”)” w astrologii wedyjskiej.-Rodzic, którego narodziny mają miejsce w 'samvatsarze’ 'ishvary’ bardzo szybko wpada w gniew (czyli jest krótkotrwały), jest pełen radości, ma w sobie dobre cechy, jest dzielny, zręczny i mądry, biegły w sztukach i uprzejmy.

Zgodnie z Jataka Parijata, osoba urodzona w roku ishvara (1997-1998 AD) będzie zamożna, o stałym umyśle i będzie dobrym sędzią zasług.

Jyotisha (ज्योतिष, jyotiṣa lub jyotish) odnosi się do „astronomii” lub „astrologii wedyjskiej” i stanowi piątą z sześciu Wed (dodatkowych nauk, które należy studiować wraz z Wedami). Jyotisha zajmuje się badaniem i przewidywaniem ruchów ciał niebieskich, w celu obliczenia pomyślnego czasu dla rytuałów i ceremonii.

Pancaratra (kult Nārāyaṇa)

Źródło: Shodhganga: Ikonograficzne przedstawienia Śiwy (pancaratra)

Īśvara (ईश्वर) lub Īśvarasaṃhitā to nazwa pisma świętego Vaiṣṇava Āgama, sklasyfikowanego jako typ sāttvika grupy Muniprokta Āgam Pāñcarātra. Vaiṣṇavāgamy reprezentują jedną z trzech klas āgam (tradycyjnie przekazywana mądrość).-Teksty Pāñcara Āgam podzielone są na dwie sekty. Uważa się, że Pan Vāsudeva objawił pierwszą grupę tekstów, które nazywane są Divya, a następna grupa nazywana jest Muniprokta, które dalej dzielą się na trzy viz. a. Sāttvika (np, Īśvara-saṃhitā). b. Rājasa. c. Tāmasa.

Pancaratra (पाञ्चरात्र, pāñcarātra) reprezentuje tradycję hinduizmu, w której Narayana jest czczony i wielbiony. Blisko związana z Vaishnavizmem, literatura Pancaratra zawiera różne Agamy i tantry zawierające wiele filozofii Vaishnava.

Vaishnavism (Vaishava dharma)

Źródło: Czysta Bhakti: Bhagavad-gita (wydanie IV)

Īśvara (ईश्वर) odnosi się do „najwyższego Kontrolera, Bhagavāna”. Również imię dla Nadduszy (15.15)”. (por. strona Glossary ze Śrīmad-Bhagavad-Gītā).

Źródło: Czysta Bhakti: Arcana-dipika – 3rd Edition

Īśvara (ईश्वर) jest jedenastym z sześćdziesięciu lat (saṃvatsara) w wedyjskim kalendarzu księżycowym zgodnie z Arcana-dīpikā autorstwa Vāmany Mahārāja (por. Appendix).-Accordingl, Istnieje sześćdziesiąt różnych nazw dla każdego roku w wedyjskim kalendarzu księżycowym, który rozpoczyna się w dniu nowiu księżyca (Amāvasyā) po dniu pojawienia się Śrī Caitanyi Mahāprabhu (Gaura-pūrṇimā), w lutym lub marcu. Rok wedyjski nie odpowiada zatem dokładnie chrześcijańskiemu kalendarzowi słonecznemu.

Źródło: Pure Bhakti: Brhad Bhagavatamrtam

Iśvara (इश्वर) odnosi się do:- Najwyższego Pana. (por. strona słownikowa ze Śrī Bṛhad-bhāgavatāmṛta).

Waisznawa (वैष्णव, vaiṣṇava) lub vaisznawizm (vaiṣṇavism) reprezentuje tradycję hinduizmu czczącą Wisznu jako Najwyższego Pana. Podobnie jak tradycje shaktizmu i shaivizmu, Vaishnavizm również rozwinął się jako indywidualny ruch, znany ze swojej ekspozycji dashavatary (’dziesięciu awatarów Wisznu’).

Vedanta (szkoła filozoficzna)

Źródło: Shodhganga: Siva Gita A Critical Study

Īśvara (ईश्वर) lub Īśvaragītā odnosi się do jednej z sześćdziesięciu czterech Gīt powszechnie określanych w hinduskich pismach świętych.-Gītā jest nazwą nadaną pewnym świętym pismom w wersecie (często w formie dialogu), które są poświęcone ekspozycji poszczególnych doktryn religijnych i teozoficznych. Większość z tych Gītā pochodzi z Mahābhārata lub różnych Purāṇas.

Vedanta (वेदान्त, vedānta) odnosi się do szkoły ortodoksyjnej filozofii hinduskiej (astika), czerpiącej swój przedmiot z Upaniszad. Istnieje wiele podszkół Wedanty, jednakże wszystkie one wyjaśniają podstawową naukę o ostatecznej rzeczywistości (brahman) i wyzwoleniu (moksha) indywidualnej duszy (atman).

Generalna definicja (w hinduizmie)

Źródło: WikiPedia: Hinduizm

1: Ishvara (ईश्वर): Hinduistyczna filozoficzna koncepcja Boga odnosząca się do Najwyższej Istoty, która jest panem i władcą wszystkiego. Hinduizm używa terminu Ishvara wyłącznie w odniesieniu do Najwyższego Boga w sensie monoteistycznym.

2: Ishvara (Īśvara w IAST) jest filozoficzną koncepcją w hinduizmie, oznaczającą kontrolera lub boga w teistycznej szkole myśli, lub jako Ishta-deva w myśli monistycznej.

Źródło: Academia.edu: Opis Śivapury we wczesnych Vāyu- i Skandapurāṇa

Według Vāyu-Purāṇa (2.39.215-216) Īśvara może być (tylko) pojmowany przez uczonych, ponieważ jest infinitywnym atomem. Dziesięć cech –

1. Jñāna,
2. Vairāgya,
3. Aiśvarya,
4. Tapas,
5. Satya,
6. Kṣamā,
7. Dhṛti,
8. Draṣṭṛtva,
9. Ātmasambandha i
10. Adhiṣṭhātṛtva

– mówi się, że przebywają w nim nieprzerwanie. Skanda-Purāṇa (183.6cd-8) identyfikuje tego Īśvarę, który jest infinitesimalnym atomem z Vigraheśvarą. Wydaje się, że jest to reflekt znaczącego rozwoju teologicznego. Ta sama figura jest ponownie wspomniana w Skanda-Purāṇa 183.19a (sthānaṃ vigraheśasya), ale nie odgrywa roli w Vāyupurāṇa; w rzeczywistości jest znana głównie z literatury tantrycznej Śaivy, gdzie znajduje się w różnych miejscach wszechświata Śaivy, ale nigdy w Śivaloce. Imię Vigraheśvara wskazuje, że ma on być identyczny z thesakalaformą Śivy, wspomnianą na początku tego fragmentu (Skanda-Purāṇa 183.2b).

W obu źródłach Pan jest utożsamiany z (wewnętrznym) firmą Jogi i mówi się o nim, że przyjmuje fizyczną formę (Vāyu-Purāṇa 2.39.217 ≈ Skanda-Purāṇa 183.9). Jego magiczne mieszkanie (māyāmaya sthāna / māyādhāman) jest ósmym światem (poza siedmioma światami Mahat itd.) i jest poza nieszczęściem (aupasargika).

Źródło: Czerwona Zambala: O zbawczych działaniach Boga

Pięć manifestacji Boga (Īśvara) według Pāñcharātra Śāstra to:

1. Para – transcendentalna forma Super Absolutu, z której emanują wszystkie inne.
2. Vyūha – cztery hipostatyczne emanacje Vāsudevy, Saṅkarṣaṇa, Pradyumny i Aniruddhy; które pełnią kosmiczną funkcję projekcji, zachowania i transformacji.
3. Vibhava – Inkarnacje, które pojawiają się od czasu do czasu, aby naprawić i przywrócić harmonię i równowagę we wszechświecie, takie jak Rāma, Kryszna itp.
4. Antaryāmin – forma trwająca wewnątrz wszystkich żywych istot.
5. Arcā-avatāra – pojawienie się z protekcjonalności i miłości, w ikonach, które są wykonane i poświęcone zgodnie z rytuałami Pāñcharātra.

W buddyzmie

Mahajana (główna gałąź buddyzmu)

Źródło: Biblioteka Mądrości: Mahayana Buddhism

Īśvara (ईश्वर) z Sumukha to imię młodzieńca znajdującego się na liście duchowych przyjaciół Sudhany: syna kupca z Sukhākary, który otrzymał proroctwo od Mañjuśrī, zgodnie z Avataṃsaka-sūtra. W związku z tym, Sudhana oddał się 110 duchowym przyjaciołom w wielkim budynku ozdobionym ornamentami Vairocany. Do tych duchowych przyjaciół należeli mnisi, bodhisattwowie, ṛṣis, brāhmaṇas, dziewczęta, królowie, młodzieńcy (np. Īśvara), boginie, domownicy itd. Od tych istot Sudhana przyjął ślubowania bez potrzeby jakiejkolwiek formalnej podstawy.

Mahajana (महायान, mahāyāna) jest główną gałęzią buddyzmu skupiającą się na ścieżce bodhisattwy (duchowych aspirantów/oświeconych istot). Istniejąca literatura jest obszerna i skomponowana głównie w języku sanskryckim. Istnieje wiele sūtr, z których jednymi z najwcześniejszych są różne Prajñāpāramitā sūtras.

Buddyzm tybetański (Wadżrajana lub buddyzm tantryczny)

Źródło: Biblioteka Mądrości: Tibetan Buddhism

Īśvara (ईश्वर) to imię Vidyārāja (tj. „króla mądrości”) wymienionego jako uczestniczącego w naukach w pochodzącej z VI wieku Mañjuśrīmūlakalpie: jednej z największych Kriyā Tantr poświęconych Mañjuśrī (Bodhisattwie mądrości) reprezentującej encyklopedię wiedzy dotyczącą przede wszystkim elementów rytualnych w buddyzmie. Nauki w tym tekście pochodzą od Mañjuśrī i były przekazywane Buddzie Śākyamuniemu w obecności dużej publiczności (w tym Īśvary).

Buddyzm tybetański obejmuje szkoły takie jak Nyingma, Kadampa, Kagyu i Gelug. Ich podstawowy kanon literatury podzielony jest na dwie szerokie kategorie: Kangyur, który składa się ze słów Buddy, oraz Tengyur, który zawiera komentarze z różnych źródeł. Ezoteryka i techniki tantryczne (vajrayāna) są zebrane osobno.

W dżinizmie

Ogólna definicja (w dżinizmie)

Źródło: archive.org: The Jaina Iconography

1) Īśvara (ईश्वर) lub Īśvarayakṣa to nazwa Yakṣa towarzyszącego Abhinandanātha: czwartego z dwudziestu czterech Tīrthaṃkaras lub Jinas, powszechnie przedstawianych w ikonografii dżinijskiej.-Drzewo związane z wiedzą Kevala to Piyāla (drzewo Veśāli według innych tekstów). Yakṣa uważany za wyznaczonego przez Indrę, jak we wszystkich przypadkach, by mu służyć nosi imię Īśvara, a imię Yakṣiṇī to Kālī. Szczególna pozę, w której ma się on pojawić w rzeźbie nazywa się Khaḍgāsana tj, postawa stojąca.

2) Īśvara (ईश्वर) lub Yakṣeta jest również Yakṣa towarzyszącym Śreyāṃśanātha: jedenastym z dwudziestu czterech Tīrthaṃkaras.- Teksty Jainy są zgodne w nadawaniu Śreyāṃśanātha symbolu nosorożca. Yakṣa i Yakṣiṇī mające służyć mu jako strażnicy honoru, zostały nazwane odpowiednio Yakṣeta i Mānavī (Digambara: Īśvara i Gaurī). Szczególne dla niego drzewo to Tumbara lub Tindaka według niektórych autorytetów. Rājā Tripiṣṭa Vāsudeva miał pełnić rolę nosiciela Chowri-.

Īśvara-yakṣa ze Śreyāṃsanātha ma z obu relacji, byczy pojazd, troje oczu i cztery ręce. Kanon Digambara umieszcza na jego dłoniach atrybuty trójzębu (Triśūla), laski, różańca i owocu. Ikona Śvetāmbara tego samego Yakṣa trzyma w rękach mangustę, różaniec, laskę i owoc.

Źródło: archive.org: Trisastisalakapurusacaritra

1) Īśvara (ईश्वर) i Maheśvara są dwoma Indrami Vyantarami klasy Bhūtavādita żyjącymi w pierwszych 100 yojanach Ratnaprabhā-ziemi w „niższym świecie” (adhaloka), zgodnie z rozdziałem 2.2 XI-wiecznej Triṣaṣṭiśalākāpuruṣacaritra Hemacandry („żywoty 63 znakomitych osób”): sanskryckiego poematu epickiego opowiadającego historię i legendy sześćdziesięciu trzech ważnych w dżinizmie osób.

Według: ” W pierwszych 100 yojanach Ratnaprabhā, z wyjątkiem 10 powyżej i 10 poniżej, tj. w 80 yojanach, jest 8 klas Vyantaras: Dwie Indry w tych klasach to odpowiednio: „.

2) Īśvara (ईश्वर) odnosi się do jednego z czterech Pātāla-naczyń w Lavaṇoda otaczającej Jambūdvīpę, która znajduje się w „środkowym świecie” (madhyaloka), zgodnie z rozdziałem 2.2.- Zgodnie z tym, ” W niej (tj, Lavaṇoda), w kierunkach, wschód, etc., są 4 naczynia Pātāla, nazwane odpowiednio Vaḍavāmukha, Keyūpa, Yūpaka, Īśvara, zaczynając od wschodu. . W nich bogowie, odpowiednio Kāla, Mahākāla, Velamba i Prabhañjana, mieszkają w domach przyjemności”.

3) Īśvara (ईश्वर) jest nazwą Yakṣa (śāsanadevatās, 'bóstwa posłańcy’) związanego ze Śreyāṃsa, zgodnie z rozdziałem 4.1 .-Podobnie „A Yakṣa, pochodzący ze zgromadzenia, o imieniu Īśvara, trójoki, biały, z bykiem za pojazd, z jedną prawą ręką trzymającą cytron, a drugą trzymającą kij, z ichneumonem i różańcem w lewych rękach, stał się w tym czasie bóstwem-posłańcem Pana Śreyāṃsa. Podobnie bogini Mānavī, sprawiedliwa, z lwem jako pojazdem, z jedną prawą ręką w pozycji obdarowującej i jedną trzymającą młot, trzymająca piorun i kozioł w lewych rękach, stała się wtedy towarzyszącym bóstwem-posłańcem Pana”.

Dżinizm jest indyjską religią Dharmy, której doktryna obraca się wokół nieszkodliwości (ahimsa) wobec każdej żywej istoty. Dwa główne odłamy (Digambara i Svetambara) dżinizmu stymulują samokontrolę (lub, shramana, 'samodzielność’) i rozwój duchowy poprzez ścieżkę pokoju dla duszy, aby postępować do ostatecznego celu.

Indie historia i geografia

Źródło: Kolońskie Cyfrowe Słowniki Sanskrytu: Indian Epigraphical Glossary

Īśvara.-(IE 7-1-2), 'jedenaście’; końcówka imienia Śiva-liṅgas. Uwaga: īśvara jest zdefiniowana w „Indyjskim słowniku epigraficznym”, ponieważ można ją znaleźć na starożytnych inskrypcjach powszechnie zapisanych w sanskrycie, prakrycie lub językach drawidyjskich.

Historia Indii śledzi identyfikację krajów, wsi, miast i innych regionów Indii, a także dynastii królewskich, władców, plemion, lokalnych świąt i tradycji oraz języków regionalnych. Starożytne Indie cieszyły się wolnością religijną i zachęcały do ścieżki Dharmy, koncepcji wspólnej dla buddyzmu, hinduizmu i dżinizmu.

Języki Indii i świata

Słownik marathi-angielski

Źródło: DDSA: The Molesworth Marathi and English Dictionary

īśvara (ईश्वर).-m (S) Najwyższa Istota, Bóg. 2 Imię, szczególnie śiwy, ale używane również w odniesieniu do viṣṇu i innych. 3 Pan, władca, władca, władca, suweren. 4 Słowo to używane jest w comp. z całą swobodą i dość nieelegancko dla wyrażenia Ogromu lub rozległości; jako ḍōṅgarēśvara, dhōṇḍēśvara, khāmbēśvara, vāḍēśvara, pāṭēśvara, nadīśvara, phulēśvara. To luźne użycie ma być starannie odróżnione od tego najwyraźniej podobnego użycia īśvarī tam oznaczonego jako czyste i klasyczne.

Marathi jest językiem indoeuropejskim mającym ponad 70 milionów rodzimych użytkowników w (głównie) Maharashtra Indiach. Marathi, podobnie jak wiele innych języków indoaryjskich, wyewoluował z wczesnych form Prakritu, który sam jest podzbiorem sanskrytu, jednego z najbardziej starożytnych języków świata.

Słownik sanskrytu

Źródło: DDSA: The practical Sanskrit-English dictionary

Īśvara (ईश्वर).-a. (-rā, -rī f.)

1) Potężny, zdolny, umiejący (z inf.); वसतिं प्रिय कामिनां प्रया- स्त्वदृते प्रापयितुं क ईश्वरः (vasatiṃ priya kāmināṃ priyā- stvadṛte prāpayituṃ ka īśvaraḥ) Ku.4..11; R.15.7.

2) bogaty, zamożny Pt.2.67.

-raḥ 1 Pan, władca; ईश्वरं लोकोऽर्थतः सेवते (īśvaraṃ loko’rthataḥ sevate) Mu.1.14; tak कपीश्वरः, कोशलेश्वरः, हृदयेश्वरः (kapīśvaraḥ, kośaleśvaraḥ, hṛdayeśvaraḥ) &c.

2) król, książę, władca; राज्यमस्तमितेश्वरम् (rājyamastamiteśvaram) R.12.11; Ms.4.153, 9.278.

3) bogaty lub wielki człowiek; तृणेन कार्यं भवतीश्वराणाम् (tṛṇena kāryaṃ bhavatīśvarāṇām) Pt.1.71; R.3.46; Bh.3.59; मा प्रयच्छेश्वरे धनम् (mā prayaccheśvare dhanam) H.1.14; por. „nieść węgle do Newcastle.”

4) Mąż; नेश्वरे परुषता सखि साध्वी (neśvare paruṣatā sakhi sādhvī) Ki.9.39.

5) Najwyższy Bóg (parameśvara); ईश एवाहमत्यर्थं न च मामीशते परे । ददामि च सदैश्वर्य- मीश्वरस्तेन कीर्तितः (īśa evāhamatyarthaṃ na ca māmīśate pare | dadāmi ca sadaiśvarya- mīśvarastena kīrtitaḥ) || Skanda P.; por. także ईश्वरस्तु पर्जन्यवद् द्रष्टव्यः (īśvarastu parjanyavad draṣṭavyaḥ) Brahmasūtra-Śāṅkarabhāṣya.

6) Imię Śiwy; यस्मिन्नीश्वर इत्यनन्यविषयः शब्दो यथार्थाक्षरः (yasminnīśvara ityananyaviṣayaḥ śabdo yathārthākṣaraḥ) V.1.1.

7) Bóg miłości, kupidyn.

8) Dusza Najwyższa; dusza.

9) Jedenasty rok (saṃvatsara) ery Śālivāhana.

-rā, -rī Imię Durgā; z Lakṣmī; lub jednego ze śaktis; ईश्वरीं सर्वभूतानां त्वामिहोपह्वये श्रियम् (īśvarīṃ sarvabhūtānāṃ tvāmihopahvaye śriyam) (śrīsūktam);

-rī 1 Nazwa kilku roślin i drzew; लिङ्गिनीलता, वन्ध्या- कर्कटी, क्षुद्रजटा (liṅginīlatā, vandhyā- karkaṭī, kṣudrajaṭā) i नाकुलीवृक्ष (nākulīvṛkṣa).

2) bogata kobieta.

Źródło: Cologne Digital Sanskrit Dictionaries: Edgerton Buddhist Hybrid Sanskrit Dictionary

Īśvara (ईश्वर).-(1) imię syna bogatego właściciela domu w Campā: Karmavibhaṅga (i Karmavibhaṅgopadeśa) 66,9; (2) imię Bodhisattwy: Gaṇḍavyūha 442,9.

Źródło: Cologne Digital Sanskrit Dictionaries: Shabda-Sagara Sanskrit-English Dictionary

Īśvara (ईश्वर).-m.

(-raḥ) 1. Najwyższy władca wszechświata, Bóg; odnosi się zatem do wszystkich różnych bóstw, ale w mitologicznej i potocznej akceptacji najczęściej oznacza Śiwę. Według Sankhyas, Iswara jest wyzwolonym duchem; skończonym, według Kapili; nieskończonym, według Patańdżalego. W systemie Nyaya, Iswara jest również skończonym duchem obdarzonym atrybutami. W Vedancie, Iswara jest nieskończonym i uniwersalnym duchem, przyczyną i substancją stworzenia. 2. Imię Śiwy, szczególnie w związku, gdy forma bóstwa jest Linga, jak Visweswara, Someswara, Rameswara, &c. 3. Kamadeva. mfn.

(-raḥ-rā-rī-raṃ) 1. Właściciel, włodarz, wódz lub głowa. 2. Zdolny, kompetentny. f. (-rā lub -rī) 1. Imię Durgi. 2. Od Lakszmi, lub od jakiejkolwiek innej Raktis lub żeńskich energii bóstw. E. īś to rule, and varaṭ or varac affix, consequently ṅīp or ṭāp for the feminine.

Źródło: Cologne Digital Sanskrit Dictionaries: Benfey Sanskrit-English Dictionary

Īśvara (ईश्वर).-i. e. īś + van + a (z r za n), I. m., f. rī, 1. władca, 1, 99; f. rī, 3, 61, 29. 2. Właściciel, Ii. m. 1. Władca. 2. Mąż, 4, 2. 3. Król, 4, 153. 4. Człowiek zamożny, 110, 23; ii. 70. 5. Najwyższe bóstwo, 7, 14. 6. Imię Śiwy, 10, 33. Iii. f. rā i rī, Nazwisko Durgā, 5, 33.

Źródło: Cologne Digital Sanskrit Dictionaries: Cappeller Sanskrit-English Dictionary

Īśvara (ईश्वर).- potężny, najwyższy; zdolny lub mogący, zdolny do ( lub , w tos, potem często sg. īśvara dla wszystkich płci & liczby).

– właściciel (, , lub -°); władca, król, pan, bogacz, mąż; z Brahman, Śiva, & inni bogowie. īśvarī kochanka, królowa.

Źródło: Cologne Digital Sanskrit Dictionaries: Aufrecht Catalogus Catalogorum

1) Īśvara (ईश्वर) wymieniony w Aufrecht’s Catalogus Catalogorum:- ojciec poety Loṭhaka.

2) Īśvara (ईश्वर):-Rājayogotsava yoga. P. 17.

Źródło: Cologne Digital Sanskrit Dictionaries: Monier-Williams Sanskrit-English Dictionary

1) Īśvara (ईश्वर):- mfn. zdolny, zdolny do (z wedyjskiego , lub z powszechnego ), odpowiedzialny, narażony na itp.

2) mf(ī). pan, władca, książę, król, kochanka, królowa, etc.

3) m. mąż,

4) Bóg

5) Najwyższa Istota, etc.

6) najwyższa dusza (ātman)

7) Śiva

8) jeden z Rudrów

9) bóg miłości

10) imię księcia

11) liczba „jedenaście”

12) f(ā lub ī). Imię Durgā

13) Lakṣmī

14) jakiejkolwiek innej ze Śaktis lub żeńskich energii bóstw

15) Nazwa kilku roślin,

Źródło: Cologne Digital Sanskrit Dictionaries: Yates Sanskrit-English Dictionary

Īśvara (ईश्वर):-(raḥ) m. Sziwa; właściciel, władca. (rā-rī) 1. 3. f. Durgā, Lakszmī.

(Deutsch Wörterbuch)

Źródło: Cologne Digital Sanskrit Dictionaries: Sanskrit-Wörterbuch in kürzererer Fassung

Īśvara (ईश्वर):–

1) Adj. (f. ā) vermögend , im Stande zu thun , – zu werden , indem Falle seiend zu. Die Ergänzung ein Infin. auf as , tos , tavai oder tum , ein Nom. act. im Loc. , oder ein Potent. mit oder ohne yad Beim Infin. auf tos steht häufig der Nom. m. Sg. ohne Rücksicht auf Genus und Numerus des Subst. –

2) m. (adj. Comp. f. ā) – a) possessor , owner of (Gen. , Loc. lub poprzedzający w Comp.) – b) lord , prince , king. – c) dostojnik – , bogaty pan – d) konsorcjantka. – e) najwyższe bóstwo. – f) epitet – α) Brahmana – β) Civy – γ) Indry. – δ) *o bogu miłości. – g) *dusza. – h) Rzeczownik proprium – α) Rudry. – β) syna Brahmana – γ) księcia – i) oznaczające liczbę eilf. – k) jedenasty rok w sześćdziesięcioletnim cyklu Jowisza. –

3) f. īśvarā i īśvarī epitet Durgā. –

4) f. īśvarī – a) kochanka , księżniczka. – b) najlepszy. nadprzyrodzona moc. – c) *odnoszący się do różnych roślin

Sanskryt, pisany również jako संस्कृतम् (saṃskṛtam), jest starożytnym językiem Indii powszechnie uważanym za babcię indoeuropejskiej rodziny językowej (nawet angielskiego!). Blisko spokrewniony z Prakritem i Pali, sanskryt jest bardziej wyczerpujący zarówno w gramatyce jak i terminach i posiada najbardziej obszerny zbiór literatury na świecie, znacznie przewyższając swoje siostrzane języki grekę i łacinę.

Słownik hindi

Źródło: DDSA: A practical Hindi-English dictionary

Īśvara (ईश्वर) :-(nm) Bóg; ~ teocentryzm; ~ determinizm teologiczny; – bluźnierstwo; – zaprzeczenie Boga, ateizm; ~ teista; ~ teista; teistyczny; spoczywanie na woli Boga; – Boże broń !, Niech Bóg broni !

Zobacz też (Odpowiednie definicje)

Zaczyna się od (+72): Ishvara dikshita, Ishvara mishra, Ishvara mothe, Ishvara suri, Ishvara Upadhyaya, Ishvara-alaya, Ishvarabhadra, Ishvarabhakti, Ishvarabhava, Ishvaraca Lala, Ishvaraca Prani, Ishvaracakra, Ishvaracandra, Ishvaracandra sharman, Ishvaracandraraya, Ishvarachakra, Ishvarachandra, Ishvaradasa, Ishvaradatta, Ishvaradeva.

Ends with (+279): Acaleshvara, Adhishvara, Adishvara, Agastyeshvara, Agnishvara, Ahishvara, Aishvara, Alakeshvara, Amareshvara, Amavateshvara, Amriteshvara, Ananteshvara, Anishvara, Ardhanarishvara, Arkeshvara, Arunacaleshvara, Arunachaleshvara, Aseviteshvara, Asiteshvara, Atmeshvara.

Full-text (+712): Ishvarata, Alakeshvara, Nareshvara, Ishvarabhava, Ishvarasabha, Dhaneshvara, Andajeshvara, Kramadishvara, Svayamishvara, Digishvara, Ishvaradhina, Mahissara, Tungeshvara, Adhishvara, Nandikeshvara, Prajeshvara, Vireshvara, Maheshvara, Hara, Sutranirnaya.

Relevant text

Search found 105 books and stories containing Ishvara, Īśvara, Isvara, Iśvara; (plurals include: Ishvaras, Īśvaras, Isvaras, Iśvaras). Możesz również kliknąć do pełnego przeglądu zawierającego angielskie fragmenty tekstów. Poniżej znajdują się bezpośrednie linki do najbardziej istotnych artykułów:

.