Bengali, znani również jako Bangalees, Bangalis lub Bengalis, są trzecią co do wielkości społecznością etniczną na świecie zaraz po Arabach i Chińczykach Han. Jest to grupa etniczna ludzi pochodzących z obszaru Bengalu w południowej części Azji, posługujących się językiem Bangla. Obszar ten został podzielony na liczne stany indyjskie (Assam, Bengal Zachodni i Tripura) oraz Bangladesz. Uważa się, że wyłonili się oni z połączenia kilku grup etnicznych, które przybyły na obszar Bengalu w ciągu wielu stuleci. Vedda byli pierwszą społecznością, która zamieszkiwała ten region, a następnie społeczność śródziemnomorska. Persowie, Arabowie i Turcy zaczęli napływać na ten teren w VIII wieku, a ostatecznie społeczności te połączyły się i stały się Bengalczykami.
Countries With the Highest Bengali Population
Bangladesh
Bangladesz, wcześniej znany jako Bengal Wschodni i Pakistan Wschodni (1947-1971) jest państwem południowoazjatyckim, które wywodzi swoją nazwę od ludu bengalskiego. Bangladesz jest częścią wcześniejszego regionu bengalskiego w Azji Południowej. Bangladesz ma jedną z najwyższych na świecie gęstości zaludnienia około 2,864.5/milę kwadratową i szacowaną populację bengalską około 162,951,560 osób. Ponad 98% mieszkańców Bangladeszu to Bengalczycy. Znaczny procent Bengalczyków zamieszkuje w Chittagong Hill Tracts, w Bangladeszu. Większość Bengalczyków w Bangladeszu to muzułmanie. Bengalscy hindusi są największą grupą mniejszościową w Bangladeszu.
Indie
Indie mają drugą co do wielkości liczbę Bengalczyków zaraz za Bangladeszem. Indie są domem dla ponad 97 milionów Bengalczyków, z których duży odsetek mieszka w Bengalu Zachodnim i Tripurze. Ponad 86.2% mieszkańców Bengalu Zachodniego to osoby posługujące się językiem bengalskim (78,698,852). Inne stany, w których mieszkają Bengalczycy, to między innymi Tripura (2 414 774), Assam (9 024 324) i Jharkhand (3 213 423). Ogromny procent Bengalczyków mieszkających w Indiach to bengalscy hindusi.
Pakistan
Pakistan ma trzecią co do wielkości populację bengalską na świecie, a większość z nich migruje z Bangladeszu od 1971 roku. Znaczny odsetek pakistańskich Bengali mieszka w Karaczi, a większość z nich zasymilowała się z ludnością posługującą się językiem urdu. Tysiące Bengalczyków wyemigrowało do Pakistanu w latach 80-tych. 132 osiedla z ponad 200 pakistańskich osiedli bengalskich znajdują się w Karaczi. Niektóre z małych społeczności bengalskich w Karaczi można znaleźć w Lahore, Tando Adam, Hyderabad, Badin i Thatta.
Diaspora bengalska
Międzynarodowa społeczność bengalska ustanowiła różne społeczności w różnych krajach, w tym między innymi we Włoszech, Singapurze, Malezji, Wielkiej Brytanii, Kanadzie i Stanach Zjednoczonych. Największą bengalską diasporę można znaleźć w Pakistanie, następnie w Arabii Saudyjskiej (1,309,004), Zjednoczonych Emiratach Arabskich (1,089,917) i Wielkiej Brytanii (451,000). Większość z tych społeczności diaspory mają swój własny unikalny dialekt Bangla.
Język
Bangla lub bengalski jest językiem rdzennym regionu Bengal, który składa się z dzisiejszego Bengalu Zachodniego, Assamu, Tripury i Bangladeszu. Bangla jest językiem indiańskim, który jest powszechnie używany w Bangladeszu. Bangla jest jednym z najczęściej używanych języków na naszej planecie, posługuje się nim 300 milionów ludzi. Hymny narodowe Indii i Bangladeszu zostały po raz pierwszy skomponowane w języku Bangla. Regionalne różnice w mówionym języku Bangla tworzą łańcuch dialektów. Kumar Suniti pogrupował wszystkie dialekty Bangla w 4 klastry (Varendra, Kamarupa, Banga i Rarh).