Mam obsesję na punkcie „skóry kurczaka”, odkąd byłam nastolatką.
Dla wszystkich szczęśliwych dusz obdarzonych gładką skórą, „skóra kurczaka”, o której mówię, nie jest tą grzeszną, nową pozycją w menu KFC, ale wyboistą skórą na moim ciele.
I kiedy mówię, że mam obsesję, nie mam na myśli, że kocham ją do szaleństwa – byłam zdecydowana się jej pozbyć.
CO TO JEST „CHICKEN SKIN” LUB KERATOSIS PILARIS?
Termin medyczny dla „chicken skin” to keratosis pilaris (KP). Jest to stan, który powoduje, że na skórze pojawiają się liczne drobne czerwone, białe lub cieliste zgrubienia.
Według dr Tan Hiok Hee, z Thomson Specialist Skin Centre, stan ten jest spowodowany „zaburzeniem keratynizacji mieszków włosowych”.
Powstanie keratyny w mieszkach włosowych powoduje podniesione wypukłości na skórze, które wyglądają jak „chiken skin”.
„Nie jest jasne, dlaczego to występuje, i może być predyspozycja genetyczna”, mówi Dr Tan.
Idzie dalej, aby wyjaśnić, że to zwykle zaczyna się w okresie dojrzewania i ma tendencję do poprawy, ale są warianty, które utrzymują się do dorosłości.
Niektóre warianty są związane z niedoborem żywieniowym, chociaż nie jest to powszechnie widoczne.
KP jest dość powszechnym schorzeniem i zwykle pojawia się na górnych ramionach, nogach, pośladkach i czasami na twarzy.
Niektóre zgrubienia mogą mieć nawet wrastające włosy, a ja wyznaję, że do dziś mam zły nawyk biegania rękami po zgrubieniach, aby zobaczyć, które z nich mogę wyrwać.
CZY KERATOSIS PILARIS JEST SZKODLIWY?
Na szczęście jest to łagodny stan i uważa się go za wariant normalnej skóry.
Dobrą wiadomością jest to, że zgrubienia są całkowicie nieszkodliwe i tak naprawdę nie swędzą, więc przez większość czasu nawet nie zauważysz, że tam są.
PRZECZYTAJ TAKŻE
Dla mnie, byłem świadomy zgrubień na moich nogach, kolanach i z tyłu moich ramion od kiedy byłem dzieckiem.
Nie pamiętam kiedy rozwinęło się u mnie KP, ale zacząłem zauważać zgrubienia kiedy miałem osiem lub dziewięć lat.
Od czasu do czasu spoglądałem w dół na moje nogi i zastanawiałem się dlaczego jest tam tyle czerwonych kropek rozrzuconych po całych moich nogach.
Mogłem też pocierać moje ramiona i zastanawiać się dlaczego zawsze były takie szorstkie. Jednak to nie powstrzymało mnie przed noszeniem szortów i bluzek bez rękawów, zwłaszcza, że uprawiałam dużo sportu w szkole.
Wyobraziłam sobie, że skoro nikt z moich przyjaciół nie komentował mojej skóry, to nie było to takie wielkie zmartwienie.
Jednakże, gdy się starzałam, coraz trudniej było mi ignorować te nierówności.
Ponieważ włosy na moich nogach zaczęły rosnąć szybko i gęsto, zaczęłam się depilować woskiem i depilatorem w wieku 14 lat.
Ciągłe ciągnięcie i szarpanie włosów sprawiło, że moje pory stały się większe i zaczęłam dostawać wrastających włosków i stanów zapalnych skóry.
Pewnego dnia zdałam sobie sprawę, że mogę wyraźnie zobaczyć każdy por na moich nogach i że wyglądały one jeszcze bardziej wydatnie niż wcześniej.
Postanowiłam, że nie mogę ryzykować podrażnienia moich porów dalej i zdecydowałam się na zabiegi depilacji laserowej. To była jedna z najlepszych inwestycji, jakie poczyniłam.
Jednakże, choć pozbyłam się włosów i rozwiązałam problem wrastających włosów, nadal pozostały mi szorstkie zgrubienia, które wyglądają na szczególnie czerwone i wściekłe, gdy wywieram nacisk na nogi-jak wtedy, gdy krzyżuję nogi.
I ludzie zaczęli to zauważać. Raz, kiedy rozmawialiśmy, moja przyjaciółka spojrzała na moje kolano i wyszczotkowała rękę w kierunku zgrubień i zapytała, „Eh, jak to się stało, że jedno jest takie szorstkie?”
Wiedziałam, że nie próbowała sprawić, abym czuła się niepewnie lub źle.
Jej pytanie wynikało z ciekawości, ponieważ nie wiedziała, czym jest KP, ale to sprawiło, że byłam zdeterminowana, aby moja skóra była gładka i normalnie wyglądająca, tak jak wszyscy inni.
Czy KERATOSIS PILARIS MOŻNA LECZYĆ?
Kiedy zapytałam doktora Tana na potrzeby tego artykułu, powiedział, że dobre środki nawilżające i czasami łagodne środki złuszczające mogą pomóc w leczeniu łagodnych przypadków KP, podczas gdy w cięższych przypadkach można stosować miejscowo tretinoinę (pochodną witaminy A).
Chociaż nie próbowałam tropikalnej tretinoiny, eksperymentowałam z różnymi sposobami pozbycia się nierówności na przestrzeni lat.
READ ALSO
Próbowałam używać produktów takich jak peelingi z soli morskiej oraz złuszczające szczotki i ręczniki, aby spróbować wygładzić nierówności.
Próbowałam nawet zrobić mój własny peeling do ciała z płatkami owsianymi, ponieważ czytałam, że mają one właściwości przeciwzapalne i są dobre dla skóry.
Niestety, nic tak naprawdę nie działało dla mnie i wszystko, co skończyłam, to czerwona i wrażliwa skóra od wszystkich otarć.
Próbowałam również pytać facialists i skonsultować się z lekarzami skóry o moim KP, a odpowiedzi były albo po prostu szorować więcej, lub nie martwić się i że w końcu zmniejszy się w czasie.
LEARNING TO ACCEPT KERATOSIS PILARIS
Z czasem mówiłam sobie, żeby po prostu zrezygnować z walki z KP i po prostu ją zaakceptować.
Mam na myśli, że naprawdę nie ma nic wielkiego, co możesz zrobić, kiedy rzekomo nie ma lekarstwa, a stan nie wpływa na twoje zdrowie w żaden sposób, prawda?
Kiedy zapytałam mojego ówczesnego chłopaka (teraz męża) co myśli o moim KP, wyglądał na zdziwionego i powiedział, „Have meh?”
Pokazałam mu czerwone zgrubienia na moich rękach i nogach i byłam trochę przerażona tym, co może powiedzieć.
Ale on tylko spojrzał na nie, pieścił wyboistą skórę na grzbiecie moich ramion i powiedział, że zgrubienia mu nie przeszkadzają i w ogóle ich nie zauważa.
To uświadomiło mi, że wiele z mojego negatywnego postrzegania KP było wszystko tylko w mojej głowie i że jeśli ktoś może mnie kochać z moją KP, to ja też mogę kochać siebie z nią. I zajęło mi 20 lat, aby to sobie uświadomić.
Od tego czasu przestałam mieć obsesję na punkcie wyglądu mojej KP.
PRZECZYTAJ TAKŻE
Aczkolwiek, dzięki łutowi szczęścia, dowiedziałam się, że kwas salicylowy wydaje się pomagać w wygładzeniu mojej skóry i uczynieniu jej mniej wyboistą.
Jednakże, jestem w porządku z faktem, że nierówności nigdy nie znikną na stałe i że zawsze będą częścią mnie.
KP lub „skóra kurczaka” może być irytująca i przyciągać wzrok niektórych ludzi, ale w wielkim planie rzeczy, jestem wdzięczna, że nie stanowi zagrożenia dla mojego zdrowia i że nie powoduje mi żadnego dyskomfortu lub bólu.
To powiedziawszy, nadal będę kontynuować stosowanie kwasu salicylowego na mojej KP, ponieważ po tylu latach, to radość dotknąć tylnej części moich ramion i w końcu znaleźć je bardziej miękkie i gładkie.
Ten artykuł został po raz pierwszy opublikowany w CLEO Singapore.