Przez całą historię nietoperze były szkalowane. Tajemnicze i nocne, nietoperze były tematem klasycznych opowieści grozy, współczesnych mitów i niebezpiecznych plotek. Od krwiopijców i roznosicieli wścieklizny, po nosicieli SARS, a teraz powiązanych z koronawirusem COVID-19, obawy i błędne przekonania na temat nietoperzy nadal przyczyniają się do ich złej reputacji. Niestety, może to również prowadzić do ich złego traktowania i z pewnością braku uznania dla ważnej roli, jaką odgrywają w środowisku.
W Bat World Sanctuary w północnym Teksasie edukowanie społeczeństwa o tych nieporozumieniach i rozszyfrowywanie, co jest prawdą, a co nie jest prawdą o nietoperzach, stanowi dużą część ich pracy. To, a także ratowanie wielu małych istnień rodzimych, owadożernych nietoperzy, które zostały zranione, oraz nierodzimych nietoperzy owocożernych, które często pochodzą z handlu zwierzętami domowymi, badań laboratoryjnych, lub w przypadku małego Simona: z przydrożnych ogrodów zoologicznych.
Starszy dyrektor Bat World, Addison McCool, wspomina, że otrzymał telefon od właścicielki przydrożnego zoo, która chciała sprzedać swój eksponat nietoperzy owocożernych, by zrobić miejsce dla innego egzotycznego zwierzęcia. Po obejrzeniu zdjęć nietoperzy w ich małych i brudnych zagrodach, McCool mówi: „Chcieliśmy je stamtąd zabrać”. Więc grupa zgodziła się kupić nietoperze, aby zapobiec ich sprzedaży do innego zoo lub do handlu zwierzętami domowymi. „Przed ratunkiem właściciel zoo sprzedawał nietoperze owocożerne na konwencji gadów.”
Gdy mała grupa nietoperzy została przetransportowana do Sanktuarium Bat World, w którym znajduje się 2500 stóp krytego/zewnętrznego wybiegu z ponad 300 nierodzimymi nietoperzami owocożernymi, które nie mogą zostać wypuszczone na wolność, odkryto sześciotygodniowego Simona.
On po prostu został w rogu klatki. Można powiedzieć, że nie wiedział, dokąd iść, nie wiedział, do kogo się zwrócić.
„Zauważyliśmy, że jest tam małe dziecko, wiszące samotnie”, mówi McCool. „Jego mama była zestresowana i nie chciała go zabrać z powrotem. Jak w przypadku większości dzikich zwierząt, stresory mogą powodować porzucenie.” Zrozumiałe jest, że Simon się bał. „Po prostu zostałby w rogu swojej klatki. Można powiedzieć, że nie wiedział, dokąd iść, nie wiedział, do kogo się zwrócić.” Tak więc po wielu nieudanych próbach, aby mama i dziecko z powrotem razem, mówi McCool, „skończyliśmy na ręcznym wychowywaniu go.”
Simon został umieszczony w mniejszej zagrodzie rehabilitacyjnej w obiekcie, obok innego krótkogoniastego nietoperza owocowego o imieniu Thomas, który miał uraz skrzydła. Thomas pomógł pielęgnować Simona podobnie jak matka. „Simon naprawdę szybko wyszedł ze swojej skorupy, gdy tylko zdał sobie sprawę, że jest bezpieczny” – mówi McCool.
Dzisiaj Simon ma dwanaście tygodni i przygotowuje się do wypuszczenia do dużego wybiegu. „Nietoperze potrzebują tak wiele urozmaicenia” – mówi McCool – „a to będzie pierwszy raz, kiedy zobaczy zabawki, pierwszy raz zobaczy rośliny i tak wiele innych przedstawicieli swojego gatunku”. Nauczył się latać, robiąc okrążenia wokół małego wybiegu, w którym jest teraz. „On naprawdę rozkwitł”, mówi McCool, „i jest taki słodki.”
To jest właśnie wrażenie, jakie McCool i pracownicy Bat World Sanctuary chcą, by społeczeństwo miało o nietoperzach: słodkie, ale i ważne. „Zdecydowanie ich potrzebujemy”, mówi McCool. Owadożerne nietoperze występujące w USA zapewniają niezbędną ochronę przed szkodnikami, zwłaszcza dzięki ich zamiłowaniu do zjadania komarów. W innych częściach świata, gdzie nietoperze żywiące się nektarem są rodzime, „są one ogromnymi zapylaczami dla lasów deszczowych”, mówi, „roznoszą nasiona.”
Są niewiarygodnie pożyteczne, są niewiarygodnie czyste, mają poziom inteligencji delfinów i mogą żyć 25-30 lat. Są niesamowitymi zwierzętami.
McCool mówi, że prowadzenie dyskusji na swoich stronach mediów społecznościowych, odbieranie telefonów od społeczeństwa, a nawet prowadzenie rozmów edukacyjnych, wszystko to pomaga rozpowszechniać te bardzo potrzebne informacje. „Rozmawiamy z ludźmi każdego dnia. Wiele osób zadzwoni do nas z obawami, 'Widziałem nietoperza, czy jestem w grupie ryzyka, mimo że go nie dotknąłem?’ Wszystkie rodzaje szalonych mitów.” Wścieklizna jest dużym z nich mówi. „Ale mniej niż pół jednego procenta nietoperzy ma wściekliznę”. A koronawirus, uważa się, że być może pochodzi od podkowca, „nic, co można znaleźć w Ameryce Północnej,” mówi McCool.
„Niektórzy ludzie myślą, że nietoperze są po prostu paskudne zwierzęta, że są szkodnikami i nie robią nic dobrego,” mówi McCool, „ale to jest najdalsze od prawdy. Są niewiarygodnie pożyteczne, są niewiarygodnie czyste, mają inteligencję delfinów i mogą żyć 25-30 lat. To niesamowite zwierzęta.”
Zapytana o to, co chciałaby, aby ogół społeczeństwa zrozumiał na temat nietoperzy, McCool mówi: „Nie bójcie się ich. Poświęćcie trochę czasu na edukację i naprawdę dowiedzcie się, co jest faktem, a co mitem. Bo wiele z nich to właśnie mity”. I wierząc i rozwijając te mity, mówi, „to jest po prostu szkodliwe dla zwierząt i ekosystemów, które polegają na tych zwierzętach.”
.