Quakers in the World

Ann Preston

1813 – 1872

Żaden dostojny Turek, palący na swojej otomanie, nie mógłby lepiej przedstawić deprawacji, jakiej uległyby publiczne obyczaje, jeśli tureckie kobiety miałyby otwarcie chodzić ramię w ramię z ojcami, mężami i braćmi do uroczystego meczetu, niż niektórzy z nas przedstawili perwersję, jakiej musi ulec nasze społeczeństwo, jeśli kobieta będzie dzielić z mężczyzną urząd lekarza”. Ann Preston, 1858

Ann Preston była pionierską amerykańską kobietą lekarzem i założycielką Pennsylvania’s Women’s Hospital.

Preston urodziła się w West Grove, Pennsylvania w rodzinie kwakrów abolicjonistów. Kształciła się w szkole kwakierskiej Westtown w West Chester w Pensylwanii, ale została odwołana do domu, gdy jej matka zachorowała. Coraz bardziej zdawała sobie sprawę z tego, jak siedzący i ograniczony był tryb życia wielu kobiet i czuła, że muszą one lepiej zrozumieć własną fizjologię. Ona terminowała się do lekarza kwakrów, Nathanial R. Moseley, i zaczął prowadzić zajęcia w zakresie zdrowia i higieny.

W 1849 roku, zaczęła ubiegać się o różnych uczelni medycznych, ale konsekwentnie odrzucane na podstawie jej płci. Jednak w 1850 r. grupa filadelfijskich biznesmenów, kierowana przez kwakra Williama Mullena, założyła Female Medical College of Pennsylvania – pierwszą na świecie uczelnię powołaną do kształcenia kobiet w zawodzie lekarza. W pierwszym roku osiem kobiet – z których pięć, w tym Ann Preston, było kwakrami – zapisało się na studia doktoranckie. W 1853 roku została mianowana profesorem higieny i fizjologii.

Największą ambicją Preston było założenie szpitala dla kobiet. W 1858 roku znalazła to, co uważała za odpowiednie pomieszczenia i zaczęła zbierać pieniądze na założenie szpitala. Ale kiedy w 1860 roku wybuchła amerykańska wojna secesyjna, Female Medical College został zmuszony do zamknięcia i okazało się, że jej plany mogą nigdy nie zostać zrealizowane. Wykorzystała zebrane już fundusze, aby wysłać swoją przyjaciółkę, dr Emmeline Horton Cleveland, na studia położnicze w Paryżu.

Preston kontynuowała zbieranie pieniędzy na szpital, jeżdżąc rodzinnym koniem i bryczką po sąsiednich hrabstwach, odwiedzając rodziny kwakrów, w końcu zbierając potrzebne pieniądze. Szpital dla kobiet został otwarty w 1862 roku. W tym samym czasie Preston przekonał Female Medical College do ponownego otwarcia na terenie szpitala, zaczynając od wydziału składającego się z trzech kobiet lekarzy i dwudziestu studentek. W 1863 roku kolegium stało się jednym z pierwszych w USA, które szkoliło pielęgniarki.

W 1866 roku Preston została pierwszą kobietą-dziekanem kolegium. Pod jej kierownictwem college wyszkolił pierwsze afroamerykańskie i pierwsze rdzennie amerykańskie kobiety lekarzy, a także zorganizował programy społeczne uczące higieny i fizjologii niektóre z najbiedniejszych kobiet w mieście.

Preston następnie rozpoczęła kampanię na rzecz prawa dla swoich studentek medycyny do uczęszczania do klinik w większych szpitalach w Filadelfii. Na początku kobiety lekarze miały zakaz wstępu do wszystkich innych szpitali, ale w 1868 i 1869 roku, najpierw Blockley, a następnie Pennsylvania Hospitals zgodziły się przyjąć studentki.

Gdziekolwiek jest to właściwe, aby wprowadzić kobiety jako pacjentów, tam również jest to sprawiedliwe i zgodne z instynktami prawdziwej kobiecości dla kobiet, aby pojawić się jako lekarze i studenci.

Częściowo powodowana brzydkim zachowaniem męskich studentów medycyny, opinia publiczna zaczęła przechylać się na jej korzyść, a kobiety były stopniowo przyjmowane do coraz większej liczby szpitali.

W tym czasie Preston cierpiała już na reumatyzm stawów. Nadal uczyła w college’u i służyła jako lekarz konsultant w Women’s Hospital aż do śmierci w 1872 roku.

.