Mieszkałem w Belltown w Seattle i często przechodziłem obok Yuki’s Diffusion na 4th Avenue, gdzie Yuki Ohno prowadził swój salon fryzjerski. Zawsze miałem cichą nadzieję, że będzie ścinał włosy swojemu synowi, kiedy przechodziłem obok, ale nie sądzę, żebym kiedykolwiek widział salon otwarty.
Możliwe, że kiedy byłem w Seattle w latach 2009-2011, Yuki mógł przygotowywać swojego syna do ostatniego pchnięcia, ostatniego hurraoptymizmu. Synem Yuki’ego jest Apolo Ohno, trzykrotny olimpijczyk i amerykański demon prędkości na krótkim torze. W 2009 roku przygotowywał się do Olimpiady w Vancouver w 2010 roku, gdzie zdobył jeszcze dwa brązowe medale, uzupełniając swoje sześć medali z Zimowych Igrzysk w 2002 i 2006 roku, w tym dwa złote.
Ale lata przed tym, jak Apolo Ohno eksplodował na scenie podczas Zimowych Igrzysk w Salt Lake City w 2002 roku, był tylko zbuntowanym nastolatkiem. Jego matka opuściła rodzinę, gdy był jeden, więc zawsze na, hałaśliwy chłopiec został wychowany przez samotnego ojca, który wiedział, zgodnie z tym Seattle Times artykuł, tylko sposób został podniesiony, z surową dyscypliną i jasne przesłanie o ciężkiej pracy i szacunku „. Młody Apolo wiedział, jak sprawy miały się w domach jego przyjaciół, gdzie „ich rodzice są ich sługami, dzieci pstrykają palcami, jest jedzenie”, powiedział Yuki.
Jedną z rzeczy, którą zauważył Yuki było to, że Apolo był wysportowany, i zachęcał syna do pływania, a następnie jazdy na rolkach, zanim w końcu podjął jazdę na rolkach. Zgodnie z artykułem ABC News, Yuki woził Apolo setki mil po Stanach Zjednoczonych, aby Apolo mógł ścigać się w zawodach rolkarskich, jednocześnie pracując całymi dniami w salonie fryzjerskim. Po wspólnym obejrzeniu Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Lillehammer w 1994 roku, byli zdumieni odkryciem, że olimpijczycy ścigają się na ostrzach, na lodzie. Po kupieniu Apolo łyżew, szybko zdali sobie sprawę, że dzieciak był bardzo szybki na łyżwach, na tyle szybki, że został poproszony o trenowanie z innymi obiecującymi łyżwiarzami szybkimi w U. S. Junior Olympic Development Team w Lake Placid, N. Y.
Nagle Apolo znalazł się na szybkiej drodze do Olimpiady. A jednak, podczas gdy Apolo był fizycznie gotowy na wyzwanie, jego głowa nie była jeszcze tam. Jak wyjaśniono w artykule ABC News, po tym, jak Yuki zabrał syna na lotnisko i zostawił go, by czekał na swój lot do Nowego Jorku, syn wymknął się, rozbijając się na dwa tygodnie w domach przyjaciół w Seattle. Ojciec w końcu odnalazł swojego zbiegłego syna i wsadził go do samolotu do Lake Placid. W 1997 roku, podczas prób do Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Nagano w 1998 roku, Apolo był prawdopodobnie 15-letnią kulą zamętu. Spośród 16 zawodników Apolo zajął 16 miejsce. To właśnie wtedy Yuki nalegał, aby Apolo wziął czas na zastanowienie się nad tym, czego chce, samemu, wyganiając syna do odizolowanego domku nad Pacyfikiem, gdzie było zimno i deszczowo.
„Mój tata i ja, wciąż walczyliśmy tam i z powrotem,” powiedział Apolo. „Powiedział: 'Dobra, musisz iść do oceanu i kontemplować, co zamierzasz zrobić?”
Przez wiele dni Apolo robił niewiele, ale biegał i myślał. To był trudny czas dla Yuki, too.
„Musiałam mu powiedzieć,” 'Musisz to zrobić sam, wszystko sam w domku w bardzo deszczowym, zimnym odizolowanym obszarze,’ ” Yuki powiedział. „To bardzo trudne dla mnie, aby powiedzieć mu, ale, 'Musisz podjąć tę ścieżkę, aby dojść do decyzji na własną rękę’. „
Dziewiątego dnia Apolo zadzwonił do swojego ojca i powiedział po prostu: „Jestem gotowy.”
Od tego momentu, skoncentrowany na tym, by stać się wielkim w łyżwiarstwie szybkim, Apolo Ohno rozpoczął długą i bardzo udaną karierę olimpijską. A jego ojciec Yuki był przy nim praktycznie na każdym kroku, podróżując z synem podczas zawodów, sesji treningowych i oczywiście Olimpiady. Po wszystkich walkach, długich podróżach w samochodach, wzlotach i upadkach, Apolo dziś zdaje sobie sprawę, że jego ojciec zawsze był przy nim.
„Mam pewne chwile, które mam dla siebie, jestem w samolocie lub jestem w pokoju hotelowym i myślę jak, 'Wow’ Jesteś bardzo wdzięczny – wiesz, że byłem błogosławiony mając tak wspaniałego tatę. A on jest tak wspierający.”
Share or print this:
.