Kobieta cierpiąca z powodu bólu brzucha. (Photo by: BSIP/Universal Images Group via Getty Images)
Universal Images Group via Getty Images
Chociaż skupiamy się na kaszlu i gorączce jako początkowych objawach COVID-19, ważne jest również, aby mieć świadomość, że ból brzucha, wymioty i biegunka mogą u niektórych osób poprzedzać objawy ze strony układu oddechowego.
Wyniki nowego badania opublikowane w American Journal of Gastroenterology wskazują, że u pewnej podgrupy osób mogą wystąpić objawy takie jak wymioty i biegunka wraz z bólem brzucha podczas wczesnych etapów zakażenia wirusem SARS -CoV-2, który wywołuje COVID-19.
That said, its still important to realize that respiratory symptoms are the more common presentation-fever and dry cough-as COVID-19 mainly affects the lungs. Opisano również możliwość wystąpienia minimalnych wczesnych objawów (przekrwienie nosa, bóle i ból gardła) – lub ich brak – i uważa się, że są one związane z ciągłym bezobjawowym przenoszeniem choroby.
W małym badaniu 204 pacjentów, u których zdiagnozowano COVID-19 w prowincji Hubei w Chinach, badacze zauważyli, że prawie 49% tych pacjentów zgłosiło się na oddział ratunkowy z objawami żołądkowo-jelitowymi (GI), takimi jak wymioty, biegunka lub ból brzucha. Ta podgrupa pacjentów z bólem brzucha jako głównym objawem miała również cięższy przebieg choroby, a jednocześnie dłużej poszukiwała opieki medycznej.
„Autorzy dostarczają szczegółowych informacji klinicznych od 204 pacjentów sugerując, że niewielka mniejszość (7/204) miała tylko objawy żołądkowo-jelitowe bez żadnych objawów oddechowych, a 45% miało zarówno objawy oddechowe jak i żołądkowo-jelitowe,” powiedział Arun Swaminath MD, FACG, Associate Professor of Medicine, Zucker School of Medicine at Hofstra/Northwell, Director Inflammatory Bowel Disease Program, Lenox Hill Hospital, Northwell Health.
„Opinia publiczna i pacjenci powinni zrozumieć, że niektóre objawy żołądkowo-jelitowe (takie jak luźne stolce do 3 razy dziennie) mogą towarzyszyć dolegliwościom ze strony układu oddechowego u prawie połowy pacjentów. Lekarze oceniający nowe dolegliwości żołądkowo-jelitowe powinni wziąć pod uwagę COVID-19 i podjąć odpowiednie środki ostrożności,” wyjaśnił Swaminath.
Swaminath zastrzegł również, że „nie włączono pacjentów z chorobami jelit, więc nie wiemy, jak COVID-19 wpływa na pacjentów z chorobami jelit, takimi jak choroba Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejące zapalenie jelita grubego.”
„Biorąc pod uwagę, że COVID-19 znajduje się w stolcu, prawdopodobnie najlepiej jest stosować skrupulatną higienę rąk i wybielacze/antyseptyczne chusteczki we wspólnych łazienkach (jeśli samemu poddać się kwarantannie). Jeśli istnieje luksus drugiej łazienki, to powinna być ona do wyłącznego użytku pacjenta poddanego kwarantannie”, dodał Swaminath.
Wnioskiem z tego badania jest to, że pacjenci z rozpoznaniem COVID-19 z objawami żołądkowo-jelitowymi mieli niekorzystne wyniki i zwiększone ryzyko zgonu w porównaniu z tymi bez objawów żołądkowo-jelitowych. Podkreśla to potrzebę oceny objawów żołądkowo-jelitowych – nudności, wymiotów lub biegunki – jako potencjalnej postaci COVID-19, przed wystąpieniem objawów ze strony układu oddechowego.
W tym samym czasie, możliwe jest również uświadomienie sobie, że takie objawy mogą być również spowodowane grypą lub zwykłym przeziębieniem, podkreślając znaczenie badania w kierunku COVID-19 , jak również grypy i innych powszechnych patogenów układu oddechowego.
W oparciu o dane WHO, u prawie 1 na 6 osób, u których rozpoznano COVID-19, rozwinie się ciężka choroba i niewydolność oddechowa, która może prowadzić do konieczności stosowania wentylacji mechanicznej.
W niedawnym badaniu 21 starszych pacjentów w Seattle na początku epidemii zauważono, że 71% pacjentów wymagało mechanicznej wentylacji, a u 100% z nich rozwinął się zespół ostrej niewydolności oddechowej (ARDS). Naukowcy z tego badania zauważyli również, że osoby z zastoinową niewydolnością serca, cukrzycą i przewlekłą chorobą nerek były najbardziej narażone na niekorzystne wyniki, w tym zgon.
SARS-CoV-2 jest przenoszony głównie drogą kropelkową, przez kaszel lub kichanie, w przeciwieństwie do przenoszenia z powierzchni, według CDC. (Wirus może być aktywny na twardych powierzchniach, takich jak plastik lub stal nierdzewna przez 2-3 dni i karton przez 1 dzień) Podczas gdy wirus może być potencjalnie aerozolizowany przez kropelki przez kilka godzin (< 3 godziny), nie uważa się, że jest to główny sposób przenoszenia.
Dane do tej pory wskazują, że osoby, które zazwyczaj wymagają hospitalizacji, trafiają do szpitala w ciągu 7-9 dni od wystąpienia objawów, ze szczytem śmiertelności obserwowanym w 3 tygodnie po wystąpieniu pierwszych objawów.