Sztuczne zapłodnienie (AI)
Jest to prosta procedura wspomaganego rozrodu, która polega na sztucznym wprowadzeniu plemników bezpośrednio do macicy kobiety w celu uzyskania ciąży.
Jaki jest proces
Procedura sztucznego zapłodnienia jest taka sama zarówno w przypadku sztucznego zapłodnienia partnerskiego, jak i sztucznego zapłodnienia nasieniem dawcy. Możemy wyróżnić 6 etapów:
1. Stymulacja jajników: Kontrolowana poprzez podawanie leków, gonadotropin (FSH), w celu spowodowania wzrostu kilku pęcherzyków (od 1 do 3 pęcherzyków) w jajnikach. Monitorowanie stymulacji odbywa się poprzez wizyty z przezpochwowymi ultrasonografami, zwykle 2 lub 3, które liczą i mierzą rosnące pęcherzyki.
2. Indukcja owulacji: Kiedy zaobserwujemy co najmniej 1 pęcherzyk większy niż 18mm, nadszedł czas na rozpoczęcie owulacji poprzez wstrzyknięcie hormonu zwanego ludzką gonadotropiną kosmówkową (hCG), uwalniającą jajeczko (jajeczka) 36-48 godzin później w kierunku jajowodów. Następnie ustalana jest data i godzina przeprowadzenia inseminacji.
3. Przygotowanie nasienia: W dniu inseminacji nasienie partnera lub nasienie dawcy jest przetwarzane w laboratorium z zastosowaniem technik selekcji i kondensacji plemników, które pozwalają nam wybrać i odzyskać z ejakulatu plemniki o najlepszej ruchliwości. Procedura kondensacji plemników w próbce nasienia wymaga inkubacji plemników w specjalnych podłożach hodowlanych w odpowiednich warunkach mikrośrodowiskowych (6% CO2 i 37ºC). Najczęściej stosowane procedury odzysku i kapacytacji plemników to nieciągłe gradienty gęstości oraz technika „swim-up”.
4. Inseminacja domaciczna: Przeprowadzana w gabinecie ginekologicznym jako usługa ambulatoryjna, nie wymaga żadnego rodzaju znieczulenia i zazwyczaj nie jest niekomfortowa. Próbka nasienia jest umieszczana w jamie macicy za pomocą odpowiednich kaniul. Dodatkowo odradzamy pacjentkom przeprowadzanie IAC więcej niż 3-4 razy, gdyż po takiej liczbie prób szanse na uzyskanie ciąży nie wzrastają znacząco. Po inseminacji kobieta musi pozostać w spoczynku przez kilka minut, po czym udaje się do domu z zaleceniami i instrukcjami. Od tego czasu może ona kontynuować całkowicie normalne życie.
5. Wspomaganie fazy lutealnej: Po sztucznym zapłodnieniu pacjentka otrzymuje suplement hormonalny o podłożu głównie progesteronowym, który pomoże poprawić warunki panujące w jej endometrium i ułatwi prawidłową implantację zarodka w macicy.
6. Zaplanowanie testu ciążowego: 14 dni po inseminacji zostanie pobrany test ciążowy w celu stwierdzenia obecności Beta-HCG w moczu. Jeśli wynik będzie pozytywny, 7 do 10 dni później obecność widocznej ciąży zostanie sprawdzona za pomocą badania ultrasonograficznego.
Powikłania
Głównym zagrożeniem jest ciąża mnoga, która występuje w 15-20% uzyskanych ciąż. W wyjątkowych przypadkach może wystąpić zespół hiperstymulacji jajników (u około 1% pacjentek), który pojawia się szczególnie u pacjentek poniżej 30 roku życia lub u pacjentek dotkniętych zespołem policystycznych jajników (PCOS).
Wymagania
– Ruchoma liczba plemników powyżej 3 milionów progresywnych plemników po kapacytacji plemników.
– Posiadanie co najmniej jednego drożnego jajowodu badanego metodą histerosalpingografii (HSG).
– Nieobecność endometriozy w stadium III-IV.
Przypadki, w których stosuje się leczenie
– Bezpłodność nieznanego pochodzenia.
– Kobiety samotne / pary tej samej płci.
– Zespół policystycznych jajników.
– Niewielki czynnik męski.
– Czynnik szyjkowy.
Dodatkowo konieczne będzie dokonanie oceny innych czynników, takich jak wiek pacjentki (poniżej 38 lat), jej rezerwa jajnikowa i rodzaj bezpłodności pary.
Wyniki
W FIV Valencia udane wyniki uzyskane dzięki sztucznej inseminacji partnerskiej (IAC) wynoszą 15% wskaźnika ciąż na każdy przeprowadzony cykl inseminacji. Po wykonaniu 4 cykli kumulacyjnych, wskaźnik ciąż wzrasta do 50%. Ze wszystkich uzyskanych ciąż, 15-20% to ciąże bliźniacze.
Wyniki uzyskane za pomocą sztucznego zapłodnienia nasieniem dawcy (IAD) wynoszą 22% wskaźnika ciąż na cykl inseminacji, osiągając 60% u pacjentek, które ukończyły maksymalnie 4 cykle.
.