Time and Setting in „A Rose for Emily”

W „A Rose for Emily,” Faulkner wykorzystuje element czasu, aby wzmocnić szczegóły ustawienia i vice versa. Unikając chronologicznego porządku wydarzeń z życia panny Emily, Faulkner najpierw daje czytelnikowi gotową układankę, a następnie pozwala mu zbadać tę układankę kawałek po kawałku, krok po kroku. W ten sposób wzmacnia fabułę i przedstawia dwie różne perspektywy czasu posiadane przez bohaterów.

Pierwsza perspektywa (świat teraźniejszości) postrzega czas jako „mechaniczny postęp”, w którym przeszłość jest „malejącą drogą”. Druga perspektywa (świat tradycji i przeszłości) postrzega przeszłość jako „ogromną łąkę, której żadna zima nigdy całkiem nie dotyka, podzieloną od nich teraz przez wąskie wąskie gardło ostatniej dekady lat”. „Pierwsza perspektywa to perspektywa Homera i współczesnego pokolenia. Druga to starsi członkowie Rady Radnych i żołnierze konfederacji. Emily posiada drugi pogląd, jak również, z wyjątkiem tego, że dla niej nie ma wąskiego gardła dzielącego ją od łąki przeszłości.

Faulkner rozpoczyna historię z pogrzebem panny Emily, gdzie mężczyźni widzą ją jako „upadły pomnik”, a kobiety są niespokojne, aby zobaczyć wnętrze jej domu. Daje nam obraz kobiety, która jest krucha, ponieważ „upadła”, ale tak samo ważna i symboliczna jak „pomnik”. „Szczegóły domu panny Emily ściśle odnoszą się do niej i symbolizują to, co ona reprezentuje. Jest ustawiony na „co kiedyś było najbardziej wybraną ulicą”. Narrator (którym w tym przypadku jest miasto) opisuje dom jako „uparty i kokieteryjny”. ” Odziarniacze bawełny i garaże dawno zatarły okolicę, ale to jedyny dom, który pozostał.

Z dalszym spojrzeniem na życie panny Emily, zdajemy sobie sprawę z wagi ustawienia, w którym historia ma miejsce. Dom, w którym mieszka, pozostaje statyczny i niezmieniony w miarę rozwoju miasta. Wewnątrz murów swojego mieszkania panna Emily pokonuje czas i postęp. W rozdziale pierwszym Faulkner przenosi nas do czasów, kiedy panna Emily odmówiła płacenia podatków. Wierzy, że tylko dlatego, że pułkownik Sartoris umorzył jej podatki w 1894 roku, jest zwolniona z płacenia ich nawet po latach. Miasto się zmienia, to ludzie się zmieniają, ale panna Emily ma umieścić zatrzymanie na time.

W jej umyśle, pułkownik jest nadal żyje, mimo że nie jest. Kiedy deputacja czeka na nią, dostajemy spojrzenie na jej rozpadający się dom. „Pachniało kurzem i nieużywaniemMeblowano go w ciężkie, obite skórą meble – skóra była popękana. Na sfatygowanej, pozłacanej sztaludze przed kominkiem stał kredkowy portret ojca panny Emily. „Opis domu panny Emilii jest bardzo przejmujący. W tym domu nie ma życia ani ruchu. Wszystko wydaje się być w stanie rozkładu, tak jak sama panna Emily. Obraz jej ojca jest tylko kolejnym symbolem bezruchu i braku poczucia czasu.

Kiedy umarł, panna Emily odmówiła uznania jego śmierci. Zatrzymała czas, przynajmniej w swoim umyśle. Panna Emily to „mała, gruba kobieta w czerni, ze złotym łańcuchem schodzącym do pasa i znikającym w jej pasie. „Wtedy mogli usłyszeć niewidzialny zegarek tykający na końcu złotego łańcucha”. „W tym przypadku zegarek jest symbolem czasu, ale w tym domu czas jest niewidzialny. Panna Emily straciła swoje rozumienie czasu. Kiedy ci mężczyźni próbują ją przekonać, że od śmierci jej ojca minęło dużo czasu i że musi płacić podatki, ona powtarza: „Nie mam podatków w Jeffersonie” i pokonuje ich. ” Fabuła kontynuuje w kierunku wstecznym, demonstrując brak zrozumienia czasu przez pannę Emily. W domu panny Emily rozwija się zapach, który jest kolejnym znakiem rozkładu i śmierci. Panna Emily nie zwraca uwagi na ten zapach, podczas gdy on nadal przeszkadza sąsiadom. Mieszkańcy miasteczka są zastraszeni przez pannę Emilię i muszą w tajemnicy skrapiać jej trawnik sokiem z limonki. Boją się skonfrontować ją, tak jak następne pokolenie boi się skonfrontować ją o podatkach.

Jej silna obecność jest wystarczająca dla niej, aby przekroczyć prawo. Home….. r Barron, symbol postępu i zmiany, przychodzi wokół, aby wybrukować miasto chodniki i budowa modernizuje miasto. On zaczyna courting panny Emily, a czytelnik myśli, że może on może położyć kres halucynacji panny Emily z czasem. Homer Barron jest wesołą postacią i outsiderem. „Ilekroć słyszałeś dużo śmiechu w dowolnym miejscu na placu, Homer byłby w centrum grupy. ” Jednak on jest kawalerem, który nie chce się ustatkować, a ludzie miasta nie zatwierdzają go poślubić pannę Emily z powodu jego klasy.

Then niektóre z pań zaczęły mówić, że to hańba dla miasta i zły przykład dla młodych ludzi. ” Kiedy Homer Barron wejdzie do domu panny Emily i jej życia, jest z nią związany na zawsze bez możliwości ucieczki. „Więc nie byliśmy zaskoczeni, kiedy Homer Barron – ulice zostały zakończone jakiś czas temu – odszedł. Ona go morduje i zachowuje jego ciało, jak zachowuje się martwą różę. Po raz kolejny czas staje w jej domu, podczas gdy reszta scenerii, miasto, zmienia się. Lata mijają, a „nowsze pokolenie stało się kręgosłupem i duchem miasta”. ” Nowe pokolenie sprawia, że panna Emily czuje się jeszcze bardziej isolated.

Kiedy miasto dostało bezpłatną dostawę pocztową, panna Emily sama odmówiła, aby pozwolić im zamocować numery nad jej drzwiami i dołączyć skrzynkę pocztową do niego. ” Panna Emily nie chce pozwolić, aby jakakolwiek zmiana wpłynęła na jej życie i jej dom. „W ten sposób przechodziła z pokolenia na pokolenie – kochana, nieuchronna, nieprzepuszczalna, spokojna i przekorna. ” „I tak umarła. Zachorowała w domu wypełnionym kurzem i cieniami. ” Panna Emily umiera w tym rozpadającym się, starym, przerażającym domu, który znajduje się w jasnym i wznoszącym się mieście. Ostatnie stadium rozkładu w jej domu zostaje ujawnione czytelnikowi. Nie tylko ona nie żyje, ale tak jest Homer Barron, z których tylko rozkładające się zwłoki pozostaje.

Cienki cuchnący blask jak z grobu wydawało się leżeć wszędzie na tym pokoju urządzone i umeblowane jak na ślub. ” Szczegóły ustawienia w całej historii zapowiadają ten dramatyczny wniosek. Rozkład domu, kurz i pęknięcia, odmowa panny Emily na zmiany wszystko prowadzi do jej śmierci i Homera Barrona. Jak tylko zewnętrzna siła, Homer Barron, wkracza do tego przerażającego domu, znika w czasie. „Stał się nierozerwalnie związany z łóżkiem, w którym leżał; a na nim i na poduszce obok niego leżała ta równomierna powłoka cierpliwego i biding kurzu. „

Zgrzytanie czasu w całej historii jest wielką demonstracją zgrzytu czasu w umyśle panny Emily i w jej domu. Gdy miasto się zmienia i rozwija, rośnie i modernizuje, „uparty i kokieteryjny” dom panny Emily pozostaje taki sam. Być może gdyby historia panny Emily została osadzona w innym miejscu, jej życie potoczyłoby się inaczej. Przy wszystkich naciskach ze strony ojca i mieszkańców miasteczka stała się osobą bardzo zamkniętą w sobie i raczej przerażającą. Było zbyt wiele oczekiwań wobec kobiet w tamtych czasach i Faulkner pokazuje konsekwencje takiego życia przez pannę Emily.

Poprzez osadzenie historii w ekskluzywnym, po wojnie secesyjnej mieście, używa zarówno szczegółów ustawienia i czasu, aby pokazać, co dzieje się z kobietami takimi jak panna Emily, „tragicznym zabytkiem”. „Świat panny Emily zawsze należał do przeszłości. Kiedy grozi jej dezercja i hańba, nie tylko znajduje schronienie w tym świecie, ale także zabiera ze sobą Homera w jedyny możliwy sposób – śmiercią. Jako ostateczne zakończenie życia panny Emily i historii, jej pozycja w odniesieniu do specyficznego problemu czasu jest sugerowana w scenie, w której starzy żołnierze pojawiają się na jej pogrzebie.

Bardzo starzy ja – niektórzy w swoich pomiętych konfederackich mundurach – na ganku i trawniku, rozmawiając o pannie Emily, jakby była ich współczesną, wierząc, że tańczyli z nią i zalecali się do niej być może, myląc czas z jego matematycznym postępem. „Ci mężczyźni stracili poczucie czasu, podobnie jak panna Emily. Halucynacje; wyobrażają sobie rzeczy, które nigdy nie miały miejsca; nie ma poczucia czasu w ich umysłach. Faulkner przedstawia bardzo przerażający obraz w tej historii, a on to robi grając z chronologią, używając symboli i zapowiedzi oraz przedstawiając szczegółową scenerię.