Kanadyjskie wino jest produkowane od ponad 200 lat. Wcześni osadnicy próbowali uprawiać winogrona Vitis vinifera z Europy z ograniczonym sukcesem. Stwierdzili, że konieczne jest skupienie się na rodzimych gatunkach Vitis labrusca i Vitis riparia wraz z różnymi hybrydami. Rynek zbytu dla takich win był jednak ograniczony z powodu ich specyficznego smaku, który często nazywano „lisim”. Stało się to jednak mniej widoczne, gdy z soku produkowano wina typu porto i sherry. W 1866 r. otwarto pierwszą komercyjną winiarnię w Kanadzie, znajdującą się na wyspie Pelee w Ontario.
W pierwszej połowie XX wieku ruch umiarkowania, a później popyt konsumentów na wina wzmocnione i słodkie utrudniały rozwój przemysłu produkcji jakościowych win stołowych. Popyt konsumentów nie zmienił się ze słodkich i wzmocnionych win na bardziej suche i o niższej zawartości alkoholu wina stołowe aż do lat sześćdziesiątych. W tym samym czasie nastąpił znaczny postęp w technologii produkcji wina, dostęp do lepszych odmian winorośli i klonów odpornych na choroby oraz systematyczne badania nad uprawą winorośli.
Po uchyleniu prohibicji alkoholowej w Kanadzie w 1927 r. prowincje ściśle ograniczyły liczbę licencji na produkcję wina. Prawie 50-letnie moratorium na wydawanie nowych licencji dla winiarni zostało ostatecznie zniesione w 1974 roku. W tym samym dziesięcioleciu rozpoczęły się demonstracyjne nasadzenia, które pokazały, że Vitis vinifera może być z powodzeniem uprawiana w Kanadzie. Inni plantatorzy odkryli, że wysokiej jakości wina mogą być produkowane, jeśli winorośl Vitis vinifera jest uprawiana z obniżonymi plonami, nowymi technikami trellisingu i odpowiednim zarządzaniem baldachimem.
W 1988 r. miały miejsce trzy ważne wydarzenia: wolny handel ze Stanami Zjednoczonymi, ustanowienie standardu Vintners Quality Alliance (VQA) oraz duży program wymiany/ulepszania winorośli. VQA działa jako system regulacyjny i apelacyjny, który ma na celu zapewnienie „wysokiej jakości” i „autentyczności pochodzenia” win kanadyjskich z prowincji Kolumbia Brytyjska i Ontario. Każde z tych wydarzeń służyło w taki czy inny sposób do poprawy rentowności przemysłu winiarskiego w Canada.
W latach 90-tych, kanadyjscy winiarze nadal wykazywali, że grzywny odmian winorośli w chłodniejszych warunkach wzrostu może potencjalnie posiadać złożone smaki, delikatne, ale trwałe aromaty, ściśle skoncentrowana struktura i dłuższy potencjał starzenia się niż ich odpowiedniki w cieplejszych regionach rosnących na świecie.
Cellared w KanadzieEdit
Cellared in Canada był byłym wskaźnikiem od 1994 do 2018 roku dla produktów winiarskich z kanadyjskich winnic, których moszcz winogronowy pochodził spoza Kanady. Kanadyjskie winiarnie są w stanie importować wstępnie przefermentowany moszcz gronowy z innych krajów i używać go do produkcji wina w ramach własnych produktów. Maksymalna ilość zagranicznego wina użytego w produktach winiarskich Cellared in Canada zależała od prowincji, z której pochodziło wino; niektóre prowincje wymagają minimalnej ilości lokalnych winogron, aby wino mogło zostać zakwalifikowane jako wino Cellared in Canada. W Ontario 30 procent winogron w winie Cellared in Canada musiało pochodzić z lokalnych winiarni. Natomiast Kolumbia Brytyjska nie wymagała użycia lokalnych winogron w produkcji swoich produktów winiarskich Cellared in Canada.
Pod koniec 2009 r. pojawiła się lokalna i międzynarodowa krytyka praktyki Cellared in Canada oraz Liquor Control Board of Ontario (LCBO). Plantatorzy winogron w Ontario zaczął protestować praktykę jako zagrożenie dla ich bytu twierdząc, że tysiące ton kanadyjskich winogron są pozostawione gnije na winorośli, ponieważ producenci są za pomocą importowanych winogron, aby wino oznaczone jako „kanadyjski”. Producenci win, którzy nie używają oznaczenia „Cellared in Canada”, skrytykowali tę praktykę jako szargającą reputację kanadyjskich win i wprowadzającą konsumentów w błąd. Producenci i plantatorzy w Kanadzie złożyli petycję do rządu o kilka zmian w praktykach, takich jak uczynienie pochodzenia winogron bardziej przejrzyste na etykiecie wina i zwiększenie widoczności 100 procent kanadyjskich win produkowanych przez członków Vintners Quality Alliance (VQA) w sklepach monopolowych prowincji. Od sierpnia 2009 r. sklepy prowincji LCBO zawierały mniej niż 2,5 procent kanadyjskiego wina produkowanego przez członków VQA ze znaczną większością swoich win produkowanych pod oznaczeniem „Cellared in Canada” z maksymalnie 70 procentami zagranicznych winogron.
W marcu 2018 r., Canadian Food Inspection Agency ogłosiła oznaczenie Cellared in Canada zastąpione dwoma nowymi oznaczeniami, zależnymi od ilości zagranicznego wina zmieszanego z produktem. Produkty, które są głównie wykonane z zagranicznych winogron, są oznaczone jako „International blend from imported and domestic wines”; podczas gdy głównie krajowe wina, które zawierają zagraniczne winogrona, są oznaczone jako „International blend from domestic and imported wines”.
.