Konsumowany przez cały dzień, chleb jest bardzo powszechnym zszywką w Chinach. To wprowadzenie wyjaśnia różnorodność chińskiego chleba i jego znaczenie kulturowe.
Byłam zachwycona, kiedy Fran, blogerka kulinarna z Little Zurich Kitchen, zaprosiła mnie do współtworzenia jej „World Bread Series”. Jako wielka fanka chińskiego chleba, byłam bardziej niż szczęśliwa mogąc podzielić się moją dogłębną wiedzą na temat tego wyśmienitego, aczkolwiek mniej znanego aspektu chińskiej kuchni. Wielu czytelników mojego bloga było zmotywowanych, aby dowiedzieć się więcej o chińskiej kulturze jedzenia, dlatego zdecydowałam się zamieścić tutaj mój artykuł z Little Zurich Kitchen.
Ku zaskoczeniu wielu osób, chleb jest powszechnym podstawowym pożywieniem w chińskich gospodarstwach domowych. Tradycyjnie, ludzie w północnych Chinach żyją głównie na potrawach na bazie mąki pszennej, takich jak makaron i chleb. W przeciwieństwie do makaronu, chiński chleb nie zyskał tyle uwagi, na ile zasługuje.
Moje osobiste wspomnienia
Dorastając w Gansu, prowincji położonej w północno-zachodniej części Chin, mam wiele wspomnień z dzieciństwa związanych z pysznym chlebem wypiekanym przez moich rodziców. Wciąż pamiętam, że od czasu do czasu mama lub tata jechali na rowerze do lokalnego „centrum zaopatrzenia w zboże i olej” i przywozili do domu 25-kilogramowy worek mąki do wypieku chleba i makaronu.
Spędzałam mnóstwo czasu, bawiąc się z rodzicami podczas przygotowywania posiłków. Delektowałem się pierwszym kęsem świeżo upieczonego chleba. Nawet jeśli było bardzo gorąco, naturalny pszeniczny smak chleba był czystym zadowoleniem!
Popularne rodzaje chleba
W zakresie metody gotowania, chiński chleb jest albo gotowany na parze, albo smażony na patelni (pieczenie w piekarniku nie jest tradycją kuchni domowej w chińskim gospodarstwie domowym) i kocham oba rodzaje jednakowo. W większości przypadków ciasto składa się tylko z 2-3 składników: mąki, wody i drożdży (jeśli są potrzebne).
Mantou/馒头, zwykłe bułeczki na parze
W chińskich rodzinach, chleb jest podawany przez cały dzień. Zwykłe bułeczki na parze (Mantou, 馒头) z miseczką chińskiego congee i kilkoma konserwowanymi warzywami stanowią doskonałe śniadanie. Ponieważ bułeczki są zwykle gotowane wieczorem (to czasochłonne zajęcie), moi rodzice podgrzewali je rano w parowarze, aby podać je na ciepło. Czasami kroiłam bułkę na pół i smarowałam sfermentowanym twarogiem fasolowym (aka chińskim serem), żeby zrobić kanapkę z jajkiem sadzonym. Bardzo pocieszające, naprawdę.
Bing/饼, płaski chleb pieczony na patelni
Na lunch i kolację, chleb jest często podawany z pikantnymi daniami mięsnymi i warzywnymi oraz miską zupy lub congee na boku. Moim ulubionym był chleb na zakwasie (Bing, 饼), który moja mama przyrządzała na staromodnej żeliwnej patelni. Nie używała żadnego oleju, więc chleb miał lekko przypalony smak, który wydawał mi się bardzo przyjemny i pociągający. Zainspirowana najlepszym chlebem płaskim mojej mamy, napisałam przepis na „Chleb płaski na zakwasie z cebulką” na moim blogu jako sposób na złożenie hołdu jej wysiłkom.
Inne popularne rodzaje
Oprócz dwóch rodzajów zwykłego chleba, które wymieniłam powyżej, można znaleźć wiele odmian chleba w restauracjach, sklepach spożywczych i na straganach w całych Chinach. Oto kilka przykładów:
▲ Hua Juan (bułeczki z kwiatem, 花卷) to odmiana chińskich bułeczek gotowanych na parze. Są one przekładane smacznym nadzieniem z cebuli, przypraw, soli i oleju. Uwielbiam je przyrządzać na dwa sposoby: na parze lub smażone na patelni.
▲ Chunbing (Spring pancake, 春饼) to cienki jak papier naleśnik gotowany na parze, który jest używany do zawijania plasterków słynnej kaczki po pekińsku.
▲ Cong You Bing (葱油饼), znany na Zachodzie jako scallion pancake, jest warstwowym, pikantnym, chrupiącym płaskim chlebem popularnym w całych Chinach. Jest on smażony na oleju i doprawiany cebulą dymką oraz przyprawami. Innym przykładem tego typu jest chlebek z przyprawioną wołowiną (香酥牛肉饼).
▲ Rou Jia Mo (chiński burger wieprzowy, 肉夹馍) jest jednym z najbardziej popularnych street foodów, które można znaleźć w mieście Xi’an, ojczyźnie Armii Terakotowej. Bułka „burgerowa” ma wyjątkową, gęstą konsystencję.
▲ Nang (płaski chleb ujgurski, 馕) to specjalność pochodząca z Sinciang, terytorium autonomicznego w północno-zachodnich Chinach. Wypiekany jest w garbarniach (rodzaj pieca zbudowanego z cegieł z suszonej na słońcu ziemi) i może być przechowywany przez bardzo długi czas dzięki niskiej zawartości wody.
▲ Baozi (包子) odnosi się do chleba nadziewanego farszem mięsnym lub warzywnym. Można je gotować na parze lub smażyć na patelni. Sheng Jian Bao (pan-fried pork buns, 生煎包) z Szanghaju jest jednym z najbardziej znanych tego rodzaju.
▲ Youtiao (油条), znane jako chiński pączek lub chińskie churros, jest typowym śniadaniem podstawowym spożywanym codziennie w całym kraju. Jest to głęboko smażone ciasto na zakwasie z nutą słonego smaku, uważane za najlepszego towarzysza dla mleka sojowego.
Znaczenie kulturowe
Oprócz codziennego spożycia, chiński chleb ma również znaczenie kulturowe. Na przykład, rodziny gotują bułeczki na parze dwa dni przed Chińskim Nowym Rokiem (Święto Wiosny, 春节). Jest to część rytuału czczenia przodków. Czasami bułeczki kładzie się przed domowym ołtarzykiem.
Kulka na parze udekorowana chińskimi daktylami na Chiński Nowy Rok.
Miałam dużo zabawy pomagając rodzicom w formowaniu bułeczek, ponieważ z tej okazji powinno się robić bułeczki na parze w różne kształty: zwierzęta, kwiaty lub jakieś symetryczne formy. Kiedyś, kiedy moja babcia (mieszkająca prawie 2000 km od nas) odwiedziła nas w czasie świąt noworocznych, uprzejmie nauczyła mnie robić bułeczki przypominające rybę. Wciąż żywo pamiętam, jak delikatnie naciskał jej drewniany grzebień na ciasto, aby płetwy ryb.
Obecnie tradycja ta nadal pozostaje regularną praktyką w wiejskich Chin, ale rzadko można znaleźć w dużych, nowoczesnych miastach, takich jak Pekin czy Szanghaj.
Płaskie pieczywo wołowe sprzedawane na ulicznym straganie w mieście Xi’an
Pod wpływem północnochińskich zwyczajów żywieniowych i miłości mojej rodziny do jedzenia jestem wielkim fanem chińskiego chleba i ta pasja rośnie z każdym dniem. Mieszkając w Anglii, gdzie chiński chleb nie istnieje, robię wszystko od podstaw dla mojej rodziny i zawsze zachęcam moje dzieci do zaangażowania się, tak jak to robili moi rodzice wiele lat temu.
Na moich Kulinarnych Wycieczkach po Chinach (mój ekscytujący projekt obok blogowania), ja, wraz z moimi uczestnikami wycieczek, ciągle na nowo odkrywam i łączę się z różnorodnym, magicznym światem chleba. Zainspirowana tym, co widzę i jem podczas podróży, jestem bardzo entuzjastycznie nastawiona do dzielenia się z czytelnikami mojego bloga większą ilością przepisów na pyszny chleb.
(Treść tego posta została po raz pierwszy opublikowana na Little Zurich Kitchen. Jeśli jesteś zainteresowany, sprawdź posty o chlebie z innych części świata w Little Zurich Kitchen’s World Bread Series.)
NB: Ten post został zaktualizowany 26 stycznia 2020
