Hartkatheterisatie is een methode die artsen gebruiken om een groot aantal tests en procedures uit te voeren voor het diagnosticeren en behandelen van coronaire hartziekte. Hartkatheterisatie wordt gebruikt voor diagnostische tests zoals angiografie, arteriografie en elektrofysiologisch onderzoek (EPS).
Hartkatheterisatie is een methode die artsen gebruiken om veel tests en procedures uit te voeren voor het diagnosticeren en behandelen van coronaire hartziekte. Hartkatheterisatie wordt gebruikt voor diagnostische tests zoals angiografie, arteriografie en elektrofysiologisch onderzoek (EPS).
Hoe gaat het in zijn werk?
Bij deze methode wordt een lange, dunne buis (een katheter) door een slagader of ader in het been of de arm naar het hart geleid. Afhankelijk van het type onderzoek dat uw arts heeft voorgeschreven, kunnen er verschillende dingen gebeuren tijdens een hartkatheterisatie. Er kan bijvoorbeeld een kleurstof via de katheter worden ingespoten om het hart en de slagaders te bekijken (een onderzoek dat coronaire angiografie of coronaire arteriografie wordt genoemd). Ook kunnen elektrische impulsen door de katheter worden gestuurd om onregelmatige hartslagen te bestuderen (onderzoeken die elektrofysiologie worden genoemd).
Doctoren kunnen de katheterisatiemethode samen met angiografie en arteriografie gebruiken om ook de vaten in de rest van uw lichaam te bekijken. Zij kunnen bijvoorbeeld een test uitvoeren die carotisarteriografie wordt genoemd om de vaten te bekijken die naar de hersenen leiden. Vaak gebruiken artsen de termen hartkatheterisatie, angiografie en arteriografie om hetzelfde te betekenen.
Wat kan ik verwachten?
Patiënten wordt meestal verteld dat ze de avond voor het onderzoek na middernacht niets meer mogen eten of drinken. Als u diabetes heeft, moet u met uw arts praten over uw voedsel- en insuline-inname, omdat niet eten uw bloedsuikerspiegel kan beïnvloeden.
Praat met uw arts over alle geneesmiddelen (receptplichtig, vrij verkrijgbaar en supplementen) die u gebruikt, omdat hij of zij misschien wil dat u daarmee stopt vóór de test. Dit is vooral belangrijk als u bloedverdunnende medicijnen of bloedplaatjesremmers gebruikt. Het kan nuttig zijn om een lijst van uw medicijnen te maken en mee te nemen naar het onderzoek, zodat de artsen precies weten wat u inneemt en hoeveel. Vóór de ingreep worden waarschijnlijk bloedonderzoek, een elektrocardiogram en een röntgenfoto van de borstkas gemaakt.
Als u in het katheterisatielaboratorium (ook wel cath lab genoemd) bent, ziet u televisiemonitoren, hartmonitoren en bloeddrukmachines. U ligt op een onderzoekstafel, meestal in de buurt van een röntgencamera.
Kleine metalen schijfjes, elektroden genaamd, worden op uw borstkas geplaatst. Deze elektroden zijn voorzien van draden, elektroden genaamd, die worden aangesloten op een elektrocardiogramapparaat. Dit apparaat controleert uw hartritme tijdens het onderzoek.
Om infectie te voorkomen, wordt u geschoren en gereinigd rond het gedeelte van uw been waar de katheter wordt ingebracht.
Een naald met een slangetje eraan wordt in uw arm gebracht. Dit wordt een intraveneuze lijn of infuus genoemd. Via het infuus krijgt u een licht kalmerend middel toegediend om u tijdens het onderzoek te ontspannen.
U krijgt een verdovend middel toegediend met een naald om het gebied rond de plaats waar de katheter wordt ingebracht, te verdoven. U kunt een licht ongemak voelen. Vervolgens wordt er een kleine incisie in de huid gemaakt. Zodra de artsen de slagader zien waarin de katheter zal worden ingebracht, wordt een speciale naald gebruikt om erin te prikken. De artsen brengen de katheter vervolgens in de slagader in uw been. U mag tijdens dit deel van het onderzoek geen pijn voelen.
De katheter wordt voorzichtig door de slagader naar uw hart gebracht. Op dit punt kunnen de artsen een angiografie, arteriografie, EPS of een andere procedure uitvoeren. Nadat de artsen de informatie hebben die ze nodig hebben, worden de katheter en het infuus verwijderd. Er wordt stevige druk uitgeoefend op de plaats waar de katheter is ingebracht om het bloeden te stoppen. U wordt ook ingezwachteld.
U wordt naar een andere kamer gebracht waar u een paar uur moet rusten. U kunt zich een beetje slaperig voelen totdat het kalmeringsmiddel is uitgewerkt. U moet proberen stil te liggen en uw knie niet te veel te buigen. De verpleegkundigen zullen u in de gaten houden om te zien of uw hartslag en bloeddruk normaal zijn. Na deze rustperiode mag u naar huis.
>
