Channelization is een verkeerskundig concept dat gebruikmaakt van secundaire wegen om bepaalde verkeersstromen te scheiden van de hoofdrijbanen. Deze methode kwam in de jaren 1950 in zwang in de Verenigde Staten. Een van de meest doeltreffende en efficiënte methoden om het verkeer op een snelweg te regelen is het vaststellen van hoge geometrische ontwerpnormen voor kruispunten. Kanalisatie is een integraal onderdeel van ongelijkvloerse kruispunten en wordt gebruikt om afslaande en doorgaande bewegingen van elkaar te scheiden waar dit raadzaam wordt geacht en helpt zodoende de intensiteit en de frequentie van het verlies van mensenlevens en eigendommen ten gevolge van ongevallen in hoge mate te verminderen. Een goede kanalisatie verhoogt de capaciteit, verhoogt de veiligheid, biedt maximaal comfort en wekt vertrouwen bij de bestuurder. Onjuiste kanalisatie heeft het tegenovergestelde effect en kan erger zijn dan helemaal geen kanalisatie. Overmatige kanalisatie moet vermeden worden omdat het verwarring kan stichten en het verkeer kan verslechteren. Kanalisatie van gelijkvloerse kruispunten is de scheiding of regulering van conflicterende verkeersbewegingen in welbepaalde rijpaden door het gebruik van wegmarkeringen, verhoogde eilanden, of andere geschikte middelen om de veilige en ordelijke beweging van zowel voertuigen als voetgangers te vergemakkelijken.