Plaatjes: Cute and Colorful Frog Images

Bumblebee Dart Poison Frog

(Image credit: © T. Grant/AMNH)

Een nieuwe tentoonstelling met levende kikkers van over de hele wereld wordt zaterdag (17 mei) geopend in het American Museum of Natural History in New York en loopt tot 5 januari 2014.De tentoonstelling, getiteld “Frogs: A Chorus of Colors,” bevat meer dan 150 levende kikkers van ongeveer 25 soorten. Boven: Bumblebee dart poison frogs zijn ook bekend als geel-banded poison frogs. Hun felle kleuren dienen als waarschuwingsetiketten voor roofdieren, waardoor ze als een giftige maaltijd worden herkend.

Riantse Apenkikker

(Image credit: © Dave Northcott, Clyde Peeling’s Reptiland)

Riantse apenkikkers komen voor in het Peruaanse en Braziliaanse Amazonegebied. De mannetjes roepen van hoog boven de grond en dalen af naar takken net boven de vijvers om te paren. De roep is een luide “cluck” gevolgd door verschillende korte, lagere tonen.

Braziliaanse melkkikker

(Image credit: © Joe McDonald, Clyde Peeling’s Reptiland)

Tijdens de paartijd leidt de luide roep van de mannelijke melkkikker een vrouwtje naar zijn met water gevulde boomholte. Het vrouwtje legt haar eieren in de poel en laat het mannetje achter om ze te bevruchten en voor de jongen te zorgen. Nadat de kikkervisjes zijn uitgekomen, lokt het mannetje een ander vrouwtje om meer eieren te leggen, maar in plaats van ze te bevruchten, voedt hij ze aan zijn hongerige kikkervisjes. Door te doen alsof hij verliefd is, verleidt hij het tweede vrouwtje voedsel te leveren voor baby’s die niet van haar zijn.

Blue Dart Poison Frog

(Image credit: © T. Grant/AMNH)

Blue dart poison frogs worden ongeveer een centimeter lang. Ze zijn overdag actief en verschuilen zich tussen rotsblokken en puin in de buurt van beken. Ze hebben echter geen teenbanden en kunnen slecht zwemmen, zodat ze zelden in het water worden aangetroffen.

Ornate gehoornde kikker

(Foto: © Joe McDonald, Clyde Peeling’s Reptiland)

Ornate gehoornde kikkers leven in de regenwouden en pampaprairies van Uruguay, Brazilië en Noord-Argentinië. De gehoornde kikkers zijn vraatzuchtige eters, begraven zich in bladeren of losse aarde en bespringen kleine dieren die voorbij glippen.

Tomatenkikker

(Foto: © Bill Love, Clyde Peeling’s Reptiland)

Tomatenkikkers komen van nature voor in de laaglanden van Madagaskar. Felgekleurde kikkers zijn populair bij huisdiereigenaren en verzamelaars. Hoewel veel kikkers in gevangenschap worden gefokt, is de overexploitatie van wilde kikkers nog steeds een groot probleem. Kikkers die leven op eilanden of in kleine populaties zijn het meest bedreigd. Tomaatkikkers hebben van de internationale wetgever prioritaire bescherming gekregen.

Mexican Dumpy Frog

(Image credit: © Joe McDonald, Clyde Peeling’s Reptiland)

Mexican Dumpy frogs zijn afkomstig uit semi-aride subtropische laaglandbossen in Mexico. Ze brengen bijna hun hele leven van de grond door, levend in boomkruinen, op takken en bladeren. Het zijn uitstekende klimmers.

Amerikaanse brulkikker

(Foto: © Joe McDonald, Clyde Peeling’s Reptiland)

Meer dan een eeuw geleden werden Amerikaanse brulkikkers in het westen van de Verenigde Staten geïntroduceerd in de hoop dat ze konden worden gekweekt voor de voedselvoorziening. Hoewel de pogingen om ze te kweken mislukten, heeft de brulkikker zich aangepast aan door de mens aangelegde vijvers en waterwegen en vormt nu een bedreiging voor inheemse soorten vissen, slangen, vogels en andere kikkers – waarvan sommige met uitsterven worden bedreigd.

Vuurbuikvuurpad

(Foto: © Joe McDonald, Clyde Peeling’s Reptiland)

Vuurbuikvuurpadden gebruiken hun huidskleur als bescherming: de groene en zwarte huid op hun rug zorgt voor camouflage. Als ze worden gestoord, gooien de padden hun poten in de lucht en onthullen dan een feloranje “vuurbuik”. Als het knipperen van deze felle kleuren het roofdier niet afschrikt, heeft de pad giftige huidafscheidingen die hem tot een onsmakelijke maaltijd maken.

Borneooorkikker

(Foto: © Joe McDonald, Clyde Peeling’s Reptiland)

Borneooorkikkers zijn inheems in Borneo, Sumatra en andere Indonesische eilanden. De vrouwtjes leggen eieren in schuimnesten die aan overhangende takken zijn bevestigd. Ze maken de nesten door met hun achterpoten een schuimige afscheiding tot schuim te kloppen.

Recent nieuws

{{artikelnaam }}

Plaats een reactie