St. Vincent is al jaren een internationale beroemdheid, dankzij haar unieke popstijl die fans wereldwijd aanspreekt. Maar toen de in Dallas opgegroeide muzikante verkering kreeg met het Britse model Cara Delevingne, maakte ze een ander soort beroemdheid mee.
“Het was gewoon bananas,” vertelt St. Vincent aan The Telegraph’s Stella Magazine in een recent coververhaal. “Ik herinner me dat ik in een achtervolging zat met hoge snelheid door Londen. Ik dacht: ‘Dit is een Prinses Diana-achtige situatie, iemand kan gedood worden.'”
Al dat drama alleen maar zodat de paparazzi een foto konden krijgen van Delevingne die het huis van haar moeder binnenwandelt, werkt St. Vincent uit, wiens echte naam Annie Clark is.
De twee gingen in 2016 uit elkaar, maar bleven dicht bij elkaar, zelfs samenwerkend op Clarks meest recente album, Masseduction. Delevingne, die Clark in het artikel prijst als “geweldig,” “natuurlijk getalenteerd” en “charismatisch,” zong op het refrein van “Pills.”
“Ik zal voor altijd en eeuwig van haar houden,” zegt Clark over haar voormalige vriendin.
Relaties zijn slechts een van de vele hoogtepunten van Clark’s interview met het tijdschrift, waarin ze het heeft over het identificeren als queer — “queer, voor mij, voelt als het omvatten van een mentaliteit…. het is ideologisch en politiek, niet alleen over met wie je slaapt,” zegt ze — en opgroeien in Dallas.
Hier zijn de top tidbits.
Waarom ze “weg moest” uit Dallas
Clark is geboren in Tulsa, Okla.., maar verhuisde op driejarige leeftijd met haar moeder en twee zussen naar Dallas nadat haar ouders gescheiden waren.
“Ik leerde schieten toen ik zeven was — dat hoorde gewoon bij het opgroeien in Texas,” zegt ze.
Clark beschrijft haar moeder als een fervent feministe, maar opgroeien in een conservatieve staat strookte niet met het zelfbeeld van de muzikante.
“Veel van de definities van vrouwelijkheid waarmee ik opgroeide, waren niet dingen waar ik me aan hield,” vertelt ze aan Stella. “Ik moest eruit stappen.”
Clark verdeelt haar tijd nu tussen New York, Los Angeles en soms Big D.
De drie fases van St. Vincent
Clark geeft toe dat ze geen uit-knop heeft. In plaats daarvan, zegt ze, zijn er drie manieren waarop ze opereert: Monastieke fanaticus, atleet en “going bananas.”
Monastieke fanaticus is wanneer Clark in de werkmodus is, een album afmaakt en de dagen in evenwicht houdt met bemiddeling en Pilates, zegt ze. St. Vincent, de atleet, is op pad, treedt op en doet interviews. En dat laatste?
“Bananas gaan is wanneer je te lang een atleet bent geweest en je je verveelt,” zegt ze.
Dragen van latex maakt haar een betere performer, zegt ze
Clark genereerde buzz tijdens haar laatste tournee met een garderobe van latex outfits, waarvan ze nu zegt dat ze integraal deel uitmaken van het optreden – en niet alleen vanwege de esthetiek.
“Ik gedij op ongemakkelijk zijn,” zegt ze. “Als ik in latex ben, betekent dat dat ik zweet, en als ik zweet is mijn hart opgewarmd en zing ik beter.”
Clark noemt ook enkele video’s die ze voor de tour heeft opgenomen, waarbij ze “in glijmiddel werd gesmeerd om veel latex te dragen.” Dat klinkt leuk, als je het ons vraagt.