PoczątkiEdit
Cheb Mami urodził się w Graba-el-wed (arabski: غربة الواد), ludnej dzielnicy Saidy (arabski: سعيدة), Algieria. Położone 170 kilometrów na południe od Oranu, miasto Saida znajduje się na wysokich mezach północno-zachodniej Algierii.
KarieraEdit
To było w 1985 roku, kiedy Mami przybył do Paryża i znalazł swoją muzyczną niszę.
Był w służbie wojskowej przez dwa lata w Algierii, ale był konferansjerem w bazach wojskowych. Po tym, w maju 1989 roku, Mami powrócił do Paryża w Olympii, odmładzając muzykę Raï. Odbył również tournée po Stanach Zjednoczonych, Holandii, Niemczech, Szwajcarii, Hiszpanii, Skandynawii i Anglii.
Muzyka Namiego jest mieszanką wpływów śródziemnomorskich i zachodnich, w tym muzyki tureckiej, flamenco i greckiej, a także muzyki latynoskiej. Jego głos jest zabarwiony akcentami andaluzyjskimi, a jego muzyka jest amalgamacją tradycyjnych i nowoczesnych stylów śpiewu i tworzenia muzyki.
Międzynarodowe uznanieEdit
Gdy album Stinga Brand New Day został wydany w 1999 roku, duet pary, „Desert Rose”, pojawił się na listach przebojów singli na całym świecie i doprowadził do występów telewizyjnych w Saturday Night Live, Today Show, Jay Leno, David Letterman, telecast Grammy Awards, a nawet występ na żywo podczas Super Bowl.
Ale media głównego nurtu w USA uznały Mami, Amerykanie często utożsamiają jego gatunek muzyczny raï z rockiem w USA w latach 50-tych i 60-tych. Amerykanie uważają raï za „północnoafrykański punk”, gatunek muzyki wyrażający bunt przeciwko rządowi i przypominający muzykę „młodych rockersów” w USA, podczas gdy w rzeczywistości muzyka ta odgrywa zupełnie inną rolę w życiu północnoafrykańskiej diaspory we Francji. Choć raï zawiera narracje o różnych zmaganiach tej społeczności z „państwem algierskim lub z siłami „tradycji””, jest także „muzyką rasizowanego Innego”, kroniką zmagań z rasizmem i tożsamością mieszkańców Afryki Północnej we Francji.
Kłopoty z wymiarem sprawiedliwości: procesy i uwięzieniaEdit
Mami był objęty międzynarodowym nakazem aresztowania po tym, jak w październiku 2006 roku został oskarżony o „dobrowolną przemoc, sekwestrację i groźby” wobec byłej żony i nie odpowiedział na wezwanie sądu 14 maja 2007 roku. Oskarżono go o próbę zmuszenia Isabelle Simon, swojej byłej dziewczyny i fotografa prasowego, do dokonania aborcji. Podczas podróży do Algierii latem 2005 r. Isabelle Simon została zamknięta w domu jednego z przyjaciół Mami, gdzie próbowano dokonać na niej zabiegu aborcji. Po powrocie do Francji zorientowała się jednak, że płód nadal żyje; później urodziła córkę. Mami oskarżył swojego menedżera Michela Lecorre’a (alias Michela Levy’ego) o zorganizowanie planu aborcji; Michel Levy został później skazany na cztery lata za uknucie i zorganizowanie napaści.
Mami został aresztowany we Francji kilka dni przed swoim procesem; został zatrzymany przez funkcjonariuszy na paryskim lotnisku, gdy przyleciał do kraju z Algierii 22 czerwca 2010 roku. W lipcu następnego roku sąd w Paryżu uznał go za winnego podawania narkotyków i próby wymuszenia aborcji oraz skazał go na pięć lat więzienia.
W dniu 21 września 2010 roku jego prawnicy złożyli wniosek o warunkowe zwolnienie, który został odrzucony w dniu 12 października 2010 roku. Po drugim odwołaniu sąd francuski zgodził się jednak na jego warunkowe zwolnienie w dniu 23 marca 2011 r.