Inside Carrie Fisher and Debbie Reynolds’ Close – But Often Complicated – Relationship

Para matka-córka Debbie Reynolds i Carrie Fisher była przedmiotem zainteresowania opinii publicznej od momentu narodzin Fisher w 1956 roku, dzięki statusowi gwiazdy filmowej Reynolds. Choć Fisher czasami zmagała się z ustaleniem własnej tożsamości poza cieniem Reynolds, obie pokonały tę i inne przeszkody, by stać się sobie tak bliskie, że jako dorosłe osoby spędziły 15 lat jako sąsiadki. Fisher i Reynolds zmarli w odstępie jednego dnia w grudniu 2016 roku, a intymność ich związku pozostała niezmienna do końca, kiedy oboje zostali pochowani razem.

Na związek Reynolds i Fishera miała wpływ gwiazdorstwo

Dorastając, Fisher uwielbiała swoją matkę, co zostało zademonstrowane na zdjęciu zrobionym 6-letniej Fisher, która pokazała ją zachwyconą Reynolds występującą w Las Vegas. Jednak młoda Fisher również niechętnie patrzyła na sławę swojej matki. Reynolds powiedziała kiedyś o swojej córce: „Chciała mieć matkę, która piecze i haftuje. Ja byłam w show-biznesie i nie robiłam tego”. W wywiadzie dla NPR, Fisher wyjaśniła swoją dziecięcą niechęć do posiadania matki celebrytki: „Musiałam się nią dzielić, a to mi się nie podobało. Kiedy wychodziliśmy, ludzie jakby przechodzili nade mną, żeby ją zdobyć. I, nie, nie lubiłem tego.”

Jeszcze te uczucia nie trzymały Fisher i Reynolds od bycia blisko. Zostały one w tyle, wraz z młodszym bratem Fishera, Todd, po ojciec i mąż Eddie Fisher odszedł do ślubu Elizabeth Taylor w 1959 roku. Na początku lat 70-tych, nastoletni Fisher był ponownie u boku Reynolds, gdy jej matka drugie małżeństwo rozpadło się z powodu tego męża yen dla pracowników seksualnych i gambling.

Matka-córka bliskość rozszerzone na ich kariery. W wieku 13 lat, Fisher dołączył do Reynolds 'Vegas akt klubów nocnych. W 1973 roku opuściła szkołę, aby wystąpić w chórze w broadwayowskiej rewii, której Reynolds był głównym reżyserem. A kiedy Fisher została obsadzona w roli jednej z partnerek Warrena Beatty’ego w filmie Shampoo z 1975 roku, Reynolds podjął kroki, aby zapewnić, że nie dojdzie do żadnego romansu poza ekranem. Według Todda, Reynolds powiedział Beatty’emu: „Jeśli ją dotkniesz, uderzę w ciebie.”

READ MORE: Inside Debbie Reynolds, Eddie Fisher and Elizabeth Taylor’s Notorious Love Triangle

Reynolds i Fisher byli przez lata wyobcowani

Sukces „Gwiezdnych wojen” z 1977 roku i ich sequeli sprawił, że Fisher stała się w świadomości opinii publicznej kimś więcej niż tylko córką swojej matki. Jednak to osiągnięcie nie zmieniło podstawowych problemów pary. „Na początku mojej dwudziestki miałyśmy dość niestabilny związek” – powiedziała Fisher w wywiadzie z Oprah Winfrey z 2011 roku. „Nie chciałam być w jej pobliżu. Nie chciałam być córką Debbie Reynolds”. W tym samym wywiadzie, Reynolds podzieliła się, „To było całkowite wyobcowanie. Nie rozmawiała ze mną przez prawdopodobnie 10 lat.” Fisher wyjaśniła: „Rozmawiałyśmy naprawdę źle. Nie dogadywałyśmy się. Mieliśmy ten dodatkowy, większy niż życie związek. To jest bardzo potężna osoba, ale aby mieć własną tożsamość, muszę wykuć jakiś charakter z niczego.”

Estrangement nie był największym wyzwaniem, z jakim zmierzy się ich związek. Fisher została zdiagnozowana jako dwubiegunowa w wieku 20 lat, a Reynolds zwierzył się Winfrey, „Mój najniższy punkt w Carrie i moim związku był prawdopodobnie wtedy, gdy odkryliśmy, że była chora, lub że miała ten problem ze zdrowiem psychicznym, i że to będzie z nią na zawsze. To było bardzo trudne. Jak ona sobie poradzi w życiu? Jak mogę jej pomóc w życiu? Wszystko, co mogłem zrobić, to kochać ją, i zawsze będę.”

Fisher początkowo miał trudności z zaakceptowaniem swojej choroby. Jej zażywanie narkotyków, które rozpoczęło się w młodym wieku, wymknęło się spod kontroli, gdy zwróciła się do substancji takich jak kwas, heroina i środki przeciwbólowe jako sposób radzenia sobie z chorobą psychiczną. W 1985 roku, gdy miała 28 lat, Fisher po raz pierwszy trafiła na odwyk.

Reynolds i Fisher pogodziły się i zostały sąsiadkami

Po odwyku Fisher napisała Postcards From the Edge, powieść z 1987 roku, po której w 1990 roku powstała adaptacja filmowa. W filmie Meryl Streep zagrała aktorkę, która łączy się ze swoją sławną matką po odwyku – ale praca nie była autobiografią. Fisher powiedziała Entertainment Weekly: „Napisałam o matce aktorce i córce aktorce. Nie jestem zszokowana, że ludzie myślą, że to o mnie i mojej matce. Łatwiej jest im myśleć, że nie mam wyobraźni językowej, tylko magnetofon z niekończącymi się bateriami.”

Niektóre inspiracje pochodziły z ich życia osobistego, ale Reynolds nie była przerażona Pocztówkami. Zamiast tego, jej związek z Fisherem stawał się coraz silniejszy. W 2000 roku Reynolds kupiła dom sąsiadujący z domem córki w Beverly Hills. Te dwie osoby pozostały sąsiadkami do końca życia. „To trwało jak 30 lat dla Carrie być naprawdę szczęśliwy ze mną,” Reynolds kiedyś powiedział People.

Fisher pobudził karierę matki, pisząc film telewizyjny (2001), który Reynolds grał w (to również wystąpił Taylor, z którym Reynolds pogodził się lata wcześniej). A kiedy Fisher dzielił dodatkowe osobiste rewelacje w jej one-woman show, Reynolds był wspierający, a nawet show, gdy stał się TV special.

Fisher pobudził jej matkę karierę pisząc film telewizyjny Te Old Broads (2001), który Reynolds starred in (to również featured Taylor, z którym Reynolds pogodził się lata wcześniej). A kiedy Fisher podzieliła się dodatkowymi osobistymi objawieniami w swoim jednoosobowym show Wishful Drinking, Reynolds była wspierająca, a nawet pomogła córce promować show, kiedy stało się ono specjalnym programem telewizyjnym.

Reynolds i Fisher były blisko do końca

W ostatnich wspólnych latach, związek Fisher i Reynolds był bliski i pełen wzajemnego podziwu. Reynolds powiedział People, „Nie jestem tak intelektualny jak moja córka. Ona mówi większe słowa niż ja, ja nawet nie wiem, co one oznaczają. Ale jest dla mnie tak zabawna i cudownie jest być w jej pobliżu”. Połączyli siły w 2014 i 2015 roku, aby nakręcić film dokumentalny, Bright Lights: Starring Carrie Fisher and Debbie Reynolds, który miał premierę w styczniu 2017.

Ze swojej strony, Fisher pochwalił Reynolds w wywiadzie dla NPR, mówiąc: „Po prostu bardzo podziwiam moją matkę. Ona również denerwuje mnie czasami, kiedy jest, wiesz, wściekła na pielęgniarki. Ale, wiesz, ona jest niezwykłą kobietą, niezwykłą. Jest bardzo niewiele kobiet z jej pokolenia, które pracowały w ten sposób, które po prostu robiły karierę przez całe życie, wychowywały dzieci, były w okropnych związkach, straciły wszystkie swoje pieniądze i odzyskały je z powrotem. Chodzi mi o to, że miała niesamowite życie i jest kimś, kogo można podziwiać.”

Tragedia uderzyła 23 grudnia 2016 roku, kiedy Fisher wpadła w zatrzymanie akcji serca podczas lotu z Londynu do Los Angeles. Zmarła 27 grudnia w wieku 60 lat. Kilka lat wcześniej Reynolds napisała w swojej autobiografii: „To nie jest naturalne, aby przeżyć swoje dziecko. To zawsze był mój największy strach… Nie wiem, czy byłabym w stanie to przeżyć”. Dzień po śmierci Fishera, 84-letnia Reynolds doznała udaru mózgu podczas planowania pogrzebu. Zanim odeszła 28 grudnia, Todd powiedział, że jego matka powiedziała mu: „Chcę iść być z Carrie.”

.