Obrażenia przedśmiertne to takie obrażenia, które ciało otrzymało przed śmiercią. Mogą one być czynnikiem przyczyniającym się do śmierci lub nawet jej przyczyną. Z drugiej strony, mogły powstać wiele lat temu. Podczas autopsji patolog ocenia wiek urazów pośmiertnych, jak również odróżnia je od urazów pośmiertnych, czyli urazów powstałych po śmierci. Obrażenia pośmiertne mogą pochodzić z różnych źródeł, takich jak celowe okaleczenie ciała przez mordercę po zabójstwie, drapieżnictwo dzikich zwierząt lub nieostrożne obchodzenie się z ciałem w kostnicy. Urazy postmortem może spowodować zamieszanie nad sposobem i przyczyną śmierci .
Jedną z głównych różnic między antemortem i postmortem urazu jest obecność oznak krwawienia. Podczas gdy osoba jest jeszcze żywa, krew krąży i wszelkie urazy, takie jak cięcia lub ukłucia będą krwawić. Po śmierci ciało zazwyczaj nie krwawi. Istnieją jednak wyjątki. Na przykład, gdy osoba utonie, jej ciało zazwyczaj pływa twarzą w dół, co powoduje, że głowa staje się zatkana krwią. Jeśli zwłoki doznają urazu głowy w wyniku uderzenia w wodę i zderzenia z łodziami lub śmigłami, mogą pojawić się dowody krwawienia. Rany skóry głowy doznane po śmierci mogą również spowodować wyciek krwi.
Szczególnie trudne może być rozróżnienie między obrażeniami zadanymi w ostatnich kilku minutach życia a tymi spowodowanymi pośmiertnie. Jeśli osoba upadnie, na głowie i skórze głowy mogą znajdować się obszary uszkodzeń (nacięć lub zadrapań), które mogą być bardzo trudne do zinterpretowania.
Po śmierci krew pozostaje płynna w naczyniach i nie krzepnie. Nieostrożne obchodzenie się ze zwłokami może spowodować powstanie pewnych pośmiertnych zasinień, które należy odróżnić od zasinień przedśmiertnych. Krew ma również tendencję do gromadzenia się pod wpływem grawitacji po śmierci, powodując siniaki na kończynach dolnych, ramionach, dłoniach i stopach, znane jako zblednięcie. Niektóre z mniejszych naczyń krwionośnych mogą nawet krwawić pod ciśnieniem tej nagromadzonej krwi. Te siniaki mogą być mylone z ante-mortem bruising.
Recent research has focused on improved techniques for distinguishing between an antemortem and a postmortem injury by analyzing damaged tissue. Urazy przedśmiertne wykazują oznaki stanu zapalnego, podczas gdy urazy pośmiertne nie. Chińscy naukowcy odkryli, że tkanka z urazów pośmiertnych zawiera substancję chemiczną zaangażowaną w stan zapalny leukotrien B4 (LTB4). W ranach pośmiertnych nie stwierdzono obecności LTB4. Może to pomóc patologom w dokładniejszej klasyfikacji obrażeń.
zobacz także Krew; Ślady na ciele; Patologia; Ocena ran.
.