DiscEdit
Oryginalny projekt rębaka wykorzystuje stalowy dysk z zamontowanymi na nim ostrzami jako mechanizm zrębkujący. Technologia ta wywodzi się z wynalazku Niemca Heinricha Wigera, na który uzyskał patent w 1922 roku. W tej konstrukcji, (zazwyczaj) odwracalne hydraulicznie napędzane koła ciągną materiał z leja w kierunku tarczy, która jest zamontowana prostopadle do przychodzącego materiału. Gdy tarcza jest obracana przez silnik, ostrza zamontowane na jej powierzchni tną materiał na wióry. Wióry są wyrzucane przez zsuwnię za pomocą kołnierzy na krawędziach tarczy.
Komercyjne rębaki tarczowe mają zazwyczaj średnicę materiału od 6 do 18 cali (15 do 46 cm). Rębaki przemysłowe są dostępne z tarczami o średnicy do 160 cali (4,1 m), wymagającymi mocy od 4000 do 5000 koni mechanicznych (3000 do 3700 kW). Jednym z zastosowań przemysłowych rębaków tarczowych jest produkcja wiórów drzewnych używanych do produkcji płyt wiórowych.
BębenEdit
Rębaki bębnowe wykorzystują mechanizmy składające się z dużego stalowego bębna napędzanego silnikiem. Bęben jest zamontowany równolegle do leja zasypowego i obraca się w kierunku zsypu. Ostrza zamontowane na zewnętrznej powierzchni bębna tną materiał na wióry i przesuwają je do zsypu. Komercyjne rębaki bębnowe mają zazwyczaj średnicę materiału od 9 do 24 cali (23 do 61 cm).
Rębaki bębnowe z konwencjonalnym podawaniem materiału wykorzystują bęben jako mechanizm podający, wciągając materiał w trakcie jego rozdrabniania. Są one potocznie nazywane rębakami „chuck-and-duck”, ze względu na natychmiastową prędkość osiąganą przez materiał wrzucany do bębna. Rębaki tego typu mają wiele wad i problemów związanych z bezpieczeństwem. Jeśli operator zahaczy o materiał podawany do maszyny, obrażenia lub śmierć są bardzo prawdopodobne. Rębaki bębnowe z napędem hydraulicznym w dużej mierze zastąpiły maszyny z napędem konwencjonalnym. Rębaki te wykorzystują zestaw kół napędzanych hydraulicznie do regulowania szybkości podawania materiału do bębna rębaka.
InneEdit
Istnieją znacznie większe maszyny do obróbki drewna. „Rębaki do całych drzew” i „Recyklery”, które mogą zazwyczaj obsługiwać materiał o średnicy od 2 stóp (61 cm) do 6 stóp (180 cm) mogą zatrudniać bębny, tarcze lub kombinację obu. Największe maszyny używane w przetwórstwie drewna, często nazywane „Tub Grinders”, mogą obsługiwać materiał o średnicy 8 stóp (240 cm) lub większej, i używają młotów bijakowych z końcówkami z węglików spiekanych do rozdrabniania drewna, a nie do jego cięcia. Maszyny te mają zazwyczaj moc od 200 koni mechanicznych (150 kW) do 1000 koni mechanicznych (750 kW). Niektóre z nich są tak ciężkie, że do ich transportu potrzebna jest ciężarówka z naczepą. Mniejsze modele mogą być ciągnięte przez ciężarówki średniej ładowności.
.