Text
Afgelopen jaren 1970 stelde burgemeester William Donald Schaefer voor een museum op te richten om het verhaal te vertellen van de industrie in Baltimore door de twee eeuwen heen van de Amerikaanse geschiedenis. Nog voordat het nieuwe museum een gebouw had gevonden, organiseerden de ambtenaren van de stad Baltimore een tentoonstelling in het Baltimore Convention Center en stelden ze een tentoonstelling op over het toekomstige museum tijdens de Baltimore City Fair. Roger B. White, een jonge stadsmedewerker die was aangenomen in het kader van de Comprehensive Employment Training Act, leidde de zoektocht om een geschikte locatie te vinden, collecties aan te kopen en particuliere donateurs te werven. White vond een gebouw van de Platt & Company oesterconservenfabriek op het 1400 blok van de Key Highway en begon met het proces om van de oude fabriek een museum te maken. Ooit een van de tachtig conservenfabrieken die rond de haven van Baltimore actief waren, was de Platt & Company op Key Highway een van de laatst overgebleven conservenfabrieken. Het museum ontwikkelde tentoonstellingen over drie belangrijke periodes van de industriële groei van Baltimore: 1790-1830, 1870-1900, en 1920 tot in de jaren 1970. White kocht apparatuur van de Amerikaanse brouwerij en meubilair van de plaatselijke Read’s Drug Store keten. Na jaren van voorbereiding gingen in november 1981 de deuren open voor het publiek van de gerenoveerde oesterconservenfabriek die herboren werd als het Baltimore Museum of Industry. In december had de stad Baltimore het museum 25.000 dollar toegekend om de kosten van schoolreisjes te betalen en in 1984 besloot de stad de locatie te kopen. Het museum huurde het gebouw oorspronkelijk voor ongeveer 25.000 dollar per jaar, maar nadat het eigendom aan de stad Baltimore was verkocht, steeg de huur tot 85.000 dollar. Het museum organiseerde een ledenwerfactie om de stijgende huur te kunnen betalen. Tegelijkertijd probeerde het museum de hoeveelheid ruimte in de faciliteit te verdrievoudigen en een pier en verbeteringen aan de waterkant toe te voegen. In 1996, toen de renovatie nog maar voor de helft voltooid was, doneerde Alonzo Decker Jr., voormalig directeur van Black & Decker, 1 miljoen dollar aan het fonds. Met deze gift overtrof het museum zijn doel van 3,5 miljoen dollar en was de renovatie klaar. Voor zijn gift heeft het museum Deckers naam op de muur van de hoofdgalerij gegraveerd. Vandaag de dag floreert het museum als een meeslepende ervaring van permanente en tijdelijke tentoonstellingen die de industriële geschiedenis van Baltimore uitbeelden en demonstreren. De tentoongestelde voorwerpen omvatten machines uit een conservenfabriek, een kledingzolder, een machinewerkplaats, een apotheek en een drukkerij en de collecties omvatten ongeveer een miljoen artefacten. Het museum heeft een pier en een waterkant, waar vaak bruiloften en bedrijfsevenementen worden gehouden.
Bekijk onze vijf minuten durende video over dit museum.