In het domein van de libertarische filosofie is de primaire zorg van de burgerlijk libertariër de relatie van de overheid tot het individu. In theorie probeert de burgerlibertariër deze relatie te beperken tot een absoluut minimum waarin de staat kan functioneren en basisdiensten en -zekerheden kan leveren zonder zich al te zeer te bemoeien met het leven van zijn burgers. Een van de belangrijkste doelen van het burgerlijk libertarisme is het handhaven van de vrijheid van meningsuiting. In het bijzonder zijn burgerlijke libertariërs tegen het verbieden van haatdragende taal en obsceniteit. Hoewel ze gedrag dat met deze zaken te maken heeft persoonlijk wel of niet goedkeuren, zijn burgerlibertariërs van mening dat de voordelen van een onbelemmerd openbaar debat zwaarder wegen dan alle nadelen.
Andere burgerlibertarische standpunten zijn onder andere steun voor op zijn minst gedeeltelijke legalisering van illegale stoffen (marihuana en andere soft drugs), prostitutie, abortus, privacy, geassisteerd sterven of euthanasie, het recht om wapens te dragen, jeugdrechten, topvrije gelijkheid, een sterke afbakening tussen religie en politiek, en steun voor het homohuwelijk.
Met de komst van pc’s, internet, e-mail, mobiele telefoons en andere vooruitgang op het gebied van informatietechnologie is er een subgroep van burgerlijk libertarisme ontstaan die zich richt op de bescherming van de digitale rechten en privacy van individuen.