Uitgestrekt over Zuid- en Zuidoost-Azië en bergketens omvattend in Afghanistan, Bangladesh, Bhutan, China, India, Myanmar, Nepal en Pakistan, staat de Hindu Kush Himalaya-regio bekend als de “Derde Pool” vanwege zijn gigantische ijs- en sneeuwmassa’s. Alleen al de Hindu Kush Himalaya is de bron van tien grote riviersystemen, en stroomafwaarts zijn 1,4 miljard mensen – een vijfde van de wereldbevolking – afhankelijk van vitale ecosysteemgoederen en -diensten uit het gebergte, waaronder water, voedsel en energie.
De klimaatverandering levert aanzienlijke risico’s op voor de mensen in de Hindu Kush Himalaya, waar op grote hoogten een ernstige opwarming heeft plaatsgevonden, die in sommige gebieden drie tot vijf keer zo hoog is als het mondiale gemiddelde. In het algemeen smelten sneeuw en gletsjers en is er een toename van het aantal extreme gebeurtenissen zoals overstromingen en droogtes, die op hun beurt de armoede en voedselonzekerheid verergeren. Het Internationaal Centrum voor Geïntegreerde Bergontwikkeling (ICIMOD) is een regionaal intergouvernementeel leer- en kennisuitwisselingscentrum ten dienste van de acht regionale lidstaten van de Hindu Kush Himalaya – Afghanistan, Bangladesh, Bhutan, China, India, Myanmar, Nepal, en Pakistan – en is gevestigd in Kathmandu, Nepal
De bergen van Centraal-Azië strekken zich uit over Kazachstan, de Kirgizische Republiek, de Republiek Tadzjikistan, Turkmenistan en de Republiek Oezbekistan, waar de meerderheid van de berggemeenschappen in hun levensonderhoud voorziet door het verbouwen van granen en groenten, het verzamelen van bosproducten en het laten grazen van vee op een breed scala aan weidegronden. Bijna 90 procent van de bevolking van Centraal-Azië is afhankelijk van water dat in de bergen valt. De opwarming van de aarde doet de berggletsjers echter smelten en tast de sneeuwreserves aan. Spanningen tussen landen in het hoogland en in het laagland draaien vaak rond de thema’s toegankelijkheid van energie en watergebruik.
Gebieden elders in Zuidoost-Azië en de Stille Oceaan zijn bijzonder rijk aan biodiversiteit, maar worden vaak opgenomen in nationale beleidsmaatregelen en programma’s voor bossen en andere natuurlijke hulpbronnen. Als gevolg daarvan zijn inheemse bergvolkeren in de regio, die over beproefde vaardigheden beschikken op het gebied van het behoud van tropische bergecosystemen, meestal gemarginaliseerd en uitgesloten gebleven van ontwikkelingsprocessen, en hebben zij slechts in beperkte mate kunnen profiteren van de bos-, water- en minerale rijkdommen die de bergen herbergen.