Continental Airlines, Inc., voormalige Amerikaanse luchtvaartmaatschappij die Noord-Amerikaanse en overzeese bestemmingen bediende via hubs voornamelijk in New York, New York; Cleveland, Ohio; Houston, Texas; en Guam. Na een fusie met United Airlines staakte het bedrijf in 2012 zijn activiteiten onder zijn eigen naam.
Adrian Pingstone
De geschiedenis van het bedrijf gaat terug tot Varney Airlines, opgericht door Walter T. Varney in 1934. Later kwam het onder de controle van Robert Forman Six (president 1938-82), die de luchtvaartmaatschappij de naam Continental gaf en in de daaropvolgende decennia het kleine bedrijf omvormde tot een van de belangrijkste Amerikaanse transportbedrijven, met hoofdkantoor eerst in Denver en vervolgens (vanaf 1963) in Los Angeles, Californië. Tegen de jaren 1970 vloog het op routes van Chicago, Miami, en New Orleans naar verschillende continentale punten westwaarts naar de Pacifische kust en naar Hawaii, de Stille Zuidzee, en het Verre Oosten, evenals zuidwaarts naar Venezuela.
Tegen de jaren 1980 was Continental in zwaar weer terechtgekomen. In 1981-82 werd het overgenomen door Texas Air Corporation. De fusie leidde tot een zware schuldenlast en na een faillissementsprocedure (1983) en een reorganisatie verminderde Continental haar diensten met tweederde. In 1987 werden andere dochtermaatschappijen van Texas Air – New York Airlines, Inc. (opgericht in 1980), People Express Airlines (1981), en Presidential Airlines (1985)-fuseerden met Continental Airlines, waardoor het aantal vliegtuigen en routes van de maatschappij aanzienlijk toenam, maar de maatschappij bleef geld verliezen en bleef met schulden zitten. Bittere conflicten tussen de vakbonden van de luchtvaartmaatschappijen en de bedrijfsleiding van Texas Air (tot augustus 1990 geleid door voorzitter Frank Lorenzo) hadden de neiging de activiteiten te verergeren. Continental vroeg in december 1990 het faillissement aan. De luchtvaartmaatschappij kwam uit het faillissement in 1993 na te zijn overgenomen door Air Canada en een groep particuliere investeerders.
In het begin van de 21e eeuw, als gevolg van de toenemende financiële problemen in een worstelende luchtvaartsector, Continental onderging een periode van grote herstructurering, die een vermindering van het aantal vliegroutes, een vermindering van de zitplaatsen capaciteit, en het personeel ontslagen en banen geschrapt omvatte. In 2007 introduceerde Continental, in samenwerking met de Transportation Security Administration (TSA), een proefprogramma om passagiers in staat te stellen instapkaarten elektronisch te ontvangen via een mobiele telefoon of een persoonlijke digitale assistent (PDA) – het eerste initiatief van een Amerikaanse luchtvaartmaatschappij op dit gebied. Twee jaar later verliet de luchtvaartmaatschappij de SkyTeam Alliance, waarvan zij sinds 2005 lid was, om zich aan te sluiten bij de Star Alliance, ’s werelds grootste wereldwijde samenwerkingsverband van luchtvaartmaatschappijen. In 2010 fuseerde Continental met United Airlines. De twee luchtvaartmaatschappijen opereerden echter afzonderlijk – als dochtermaatschappijen van het pas opgerichte United Continental Holdings – in afwachting van de afgifte van één enkele exploitatievergunning door de Federal Aviation Administration, die eind 2011 werd verleend. In maart 2012 vloog Continental voor het laatst, waarna de luchtvaartmaatschappijen als één maatschappij begonnen te vliegen onder de naam United.