Sascha Müller van het Lauscha glascentrum, in de Oost-Duitse regio waar het maken van glazen kerstornamenten halverwege de 19e eeuw begon, zei dat hij in de jaren negentig voor het eerst over de kerstpickle had gehoord, tijdens een reis naar Frankenmuth, Mich.
Hij nam het verhaal mee naar huis, en zijn ambachtslieden maken nu 50.000 augurkornamenten per jaar, waardoor het een bestseller is na alleen de Kerstman en gekleurde glazen ballen.
Dieter Dressler, een glasambachtsman in Weimar, maakt ook glanzende groene augurkornamenten, licht gebogen en zo dik als de duim van een grote man. Hij zegt dat er iets van waar kan zijn dat de mensen in het Spreewald, waar komkommers worden geteeld en ingemaakt, ooit zo arm waren dat ze niets anders hadden om aan hun bomen te hangen, en dat emigranten de herinnering daaraan meenamen.
De heer Dressler zei dat hij de afgelopen drie jaar steeds meer augurkensieraden aan Duitsers heeft verkocht, die moeten lachen als ze het verhaal van de Weihnachtsgurke horen.
“Veel mensen vragen me of ik een kleiner exemplaar heb,” zei de heer Dressler. Maar omdat hij Duitser is, weet hij dat je niet tegen de traditie in kunt gaan. “Ik vertel ze: Nee, dat zou geen augurk zijn. Het zou een cornichon zijn.”